Acht
Cyane speurde de gezichten van Ikor en Iss af naar tekenen van verrassing maar die waren er niet. Ikor bracht Horizon bij haar en negeerde haar vragende blikken.
De vrouw liep van haar weg naar haar eigen rijdier. Pas toen zag Cyane de eenhoorn die een eindje verder stond te wachten. Haar mond viel open van verbazing toen de vrouw zonder enige moeite het prachtige witte dier besteeg. ‘Cyane, dit is Miran,’ zei de vrouw.
Cyane knikte onbeholpen. Hoe bijzonder de eenhoorn ook was, ze was meer geïnteresseerd in de vrouw van wie ze het gevoel had dat ze haar moest kennen.
‘Miran zegt dat ze blij is je eindelijk te ontmoeten,’ zei Ikor onwillig.
Ze herinnerde zich de moeizame relatie tussen eenhoorns en Feeën. Ironisch dat juist de Feeën, afgezien van tovenaarszonen, de enigen waren die met hen konden communiceren. ‘Ze had van Melsaran al veel over je gehoord.’
‘Van Melsaran?’ Ze begon er steeds minder van te begrijpen.
‘Miran is het rijdier van mijn man,’ legde de vrouw uit.
Cyane, die net op Horizon geklommen was, viel bijna van haar paard af.
Vragend keek Ikor haar aan. ‘Je wist toch wel dat Sindra de vrouw van Melsaran is?’
De vrouw kwam ook naar haar toe. ‘Och, meisje. Ik dacht dat je dat inmiddels wel begrepen had. Ik ben een Morf, zie je. Een volbloed Morf.’
De puzzelstukjes vielen langzaam op hun plaats. Natuurlijk, die ogen waren de ogen van Sindra. Ze waren ook van de vrouw die haar uit het tumult had getrokken in de Burcht van Orion tijdens die vreselijke veldslag. Sindra, die altijd in de buurt was geweest als ze Melsaran ontmoette.
Sindra, die op een dag Meroboth had gevonden en met hem was meegegaan. Sindra, die voor een kat een eeuwig leven leek te hebben. Ze was dan ook geen kat, ze was een Morf en ze was de vrouw van de vuurmagiër. Ze had nooit geweten dat Melsaran getrouwd was. Meroboth blijkbaar ook niet. Verbijsterd staarde ze naar de vrouw die in een heel andere vorm haar jeugdmaatje was geweest. Waar zij ging, ging Sindra. Hoe hard ze ook had gegaloppeerd met Horizon, de kat had hen altijd weten bij te houden.
‘Cyane, is alles goed met je?’ Sindra legde bezorgd een hand op haar arm. ‘O, het spijt me zo. Je bent zo intelligent. Ik dacht dat je het wel wist.’
Ze schudde haar hoofd. ‘Ik wist het niet.’
‘Ze heeft er recht op alles te weten voor we verdergaan,’ zei Ikor.
Sindra knikte. Ze steeg weer van Miran af.
Cyane zag dat het dier ongezadeld was en ook geen teugels droeg. Plotseling drongen zich visioenen aan haar op van Sindra, op Miran galopperend over de groene heuvels van het sprookjesachtige Elfenland. Het paste bij haar. Deze vrolijke, open vrouw was dus de levenspartner van de melancholieke Melsaran.
Iss leidde de andere paarden weer weg. Miran bleef in de buurt, hoewel ze Ikor openlijk negeerde. De vier gingen rond het gedoofde vuur zitten. Vragend keek Sindra naar Ikor alsof ze zijn toestemming vroeg. Haast onmerkbaar knikte hij.
‘Het is een lang verhaal. Ik zal maar bij het begin beginnen.’ Ze glimlachte Cyane warm toe en begon te vertellen.
‘Ik ben, zoals ik al zei, een volbloed Morf. Ik ben geboren in Morfia, vlak bij de grens met Nudor. Net als mijn soortgenoten ontdekte ik, toen ik eenmaal volwassen was, al snel hoe geliefd Morfen zijn bij andere volkeren. Ik had de betrekkingen voor het uitkiezen. Ik was een meisje met veel ambities. Dus ging ik in op het aanbod van de koning der Feeën, de vader van Geronimo, om voor hem te werken. Geronimo was een kind toen en het waren gelukkige tijden. Het Feeënrijk was een welvarend land. Afgezien van het conflict met de eenhoorns wisten ze de vrede te bewaren.
Alles veranderde toen Geronimo in het huwelijk trad met zijn nichtje Elenia. Het was een gearrangeerd huwelijk, maar Geronimo hield oprecht van zijn vrouw. Zij niet van hem. Elenia was hard en ambitieus. Ze had grootse plannen. Elke gelegenheid gebruikte ze om haar volk erop te wijzen dat ze hun macht kwijt waren geraakt toen ze hun magie verloren met het vertrek van de eenhoorns. Ze wilde voor de Feeën nieuwe magie vinden. Ze was ervan overtuigd dat het herwinnen van hun kracht lag bij Tronador, wiens macht snel groeide.
Elenia was een charismatische vrouw. Ze speelde uitstekend in op de sluimerende onrustgevoelens van haar volksgenoten. Algauw had ze een grote aanhang. In een kort tijdsbestek is er toen veel gebeurd. Tronador kwam het Feeënrijk bezoeken op uitnodiging van Elenia. Geronimo wenste de magiër niet te ontmoeten en vertrok met Iss voor een reis naar het buitenland.
We zullen nooit weten of het anders zou zijn gelopen als hij was gebleven, maar Elenia had door zijn vertrek vrij spel. Ze trok met Tronador haar rijk door om zieltjes te winnen. Tijdens die reis vergat ze voor het gemak dat ze getrouwd was. Ze begon een relatie met de magiër. Elenia had nooit van Geronimo gehouden en ze hield ook niet van Tronador. Haar partners waren een middel om hogerop te komen.
Ik woonde nog steeds op het kasteel aan het Meer van Kirwa. Daar ontmoette ik Melsaran voor het eerst. Hij had gehoord van Tronadors zegetocht en hij wilde er het fijne van weten. Ik had al veel over Melsaran gehoord maar ik had altijd begrepen dat hij zich zo veel mogelijk buiten de strijd hield. Ik wist op dat moment ook niet dat Tronador zijn broer was.
Melsaran kon niet veel meer doen. De Feeën kozen massaal voor Tronador. Hij en Elenia zijn nooit meer teruggekomen naar het paleis. Na hun zegetocht zijn ze meteen doorgereisd naar Néfer a Tagalet waar Elenia haar eigen rijkje kon gaan opbouwen. Ze verwachtte op dat moment een kind van Tronador.
Geronimo was ontroostbaar toen hij terugkwam. Hij kon het zichzelf niet vergeven dat hij zijn volk alleen had gelaten met zijn vrouw. De schuld knaagde steeds meer aan hem en op een dag was hij verdwenen. Pas jaren later, toen Melsaran hem een keer toevallig tegenkwam in het Rijk der Duisternis, wisten we wat er van hem geworden was.
Ik ben bij Melsaran gebleven. We zijn van elkaar gaan houden. Zijn strijd werd mijn strijd. Melsaran wist al langer van de komst van een meisje dat het magische zwaard zou dragen. Hij heeft lang geaarzeld over wat zijn taak was. Hij vond het van levensbelang dat een magiër het meisje tegen de krachten van Tronador zou beschermen, maar zelf had hij de rust niet om jaren in een kasteel te wachten.
Toen vernam hij via Vélar dat Meroboth ook wist van de voorspelling en dat hij wel bereid was het meisje in het oog te houden. Hij heeft mij gevraagd die tijd met Meroboth door te brengen. Dat heb ik gedaan. Het viel me zwaar, want ik wist dat Melsaran het Rijk der Duisternis in zou trekken om daar de vijfkleurige diamant te zoeken, zodat die niet in handen zou vallen van Tronador.
Melsaran heeft bijna heel jouw leven door het Rijk gezworven. Hij heeft de vijfkleurige diamant nooit gevonden. Na een aantal jaren vond hij wel Geronimo, die zich als Ikor had opgewerkt tot een van de twee meesterspionnen van Tronador en zo ook in het bezit was gekomen van kennis over de zwarte magie.
Ikor en Melsaran beschermden elkaar in het Rijk. Door stom toeval is Elenia achter Ikors ware identiteit gekomen. Hij kon nog net op tijd uit het land vluchten. Vanaf dat moment was Melsaran op zichzelf aangewezen, terwijl Adanar nu ook wist dat hij in de buurt was. Er is niemand op deze wereld die Adanar zoveel angst aanjaagt als mijn man. Adanar is de feitelijke machthebber in het Rijk. Tronador is niet sterk genoeg om tegen hem op te kunnen. Adanar weet als geen ander dat Melsaran de achilleshiel van Tronador is. Adanar mag alles doen, maar als hij Melsaran een haar krenkt zal Tronador zich tegen hem keren. Adanar begint dus wanhopig te worden, want zolang hij de Tovenaar van Goed en Kwaad niet kan verslaan, zal hij nooit zeker zijn van zijn positie. Zijn geluk is het feit dat ook Melsaran maar beperkte krachten bezit en noodgedwongen weinig met zijn magie kan doen. Alles zal Adanar eraan doen om te voorkomen dat Melsaran zijn krachten aan het zwaard geeft. Hij heeft Tronador van het gevaar van Melsaran weten te overtuigen en hem gevangen gezet in zijn paleis. O, hij wordt goed verzorgd op uitdrukkelijk bevel van Tronador, maar het paleis is omgeven door zwarte magie en Melsaran kan geen kant uit.