Cyane begon de onderlinge verhoudingen nu beter te begrijpen, maar er was één naam die Meroboth nog niet had genoemd. ‘En Sindra?’ vroeg ze nieuwsgierig.
‘O, die. ‘Meroboth glimlach te. ‘Een paar dagen voor ik het kasteel bereikte, werd ik wakker in het veld waar ik die nacht had geslapen en lag zij gewoon naast me. Ze is nooit meer weggegaan.’
Cyane knikte. Meroboth had dus ook geen idee waar Sindra vandaan kwam. Ze geloofde niet dat Sindra een gewone zwerfkat was. Hoe meer ze erover nadacht, hoe meer ze het idee kreeg dat ze iets met Melsaran te maken had.
Er was nog een prangende vraag waarop Cyane antwoord moest hebben. Ze wist nu min of meer wat er met de drieling was gebeurd, maar wat was het lot van de oudste broer? Waar was Melsasser heen gegaan?
‘Wat is er van Melsasser geworden nadat hij de zwarte diamant had gegrepen?’ vroeg ze nieuwsgierig.
Meroboth keek haar met een ruk aan. Zijn blik was koud en kil. ‘Wil je dat echt weten?’ vroeg hij vlak.
Cyane vond zijn reactie vreemd. ‘Natuurlijk,’ zei ze beslist. ‘U had zijn naam nooit eerder genoemd. Ik neem aan dat daar een reden voor is?’
Meroboth glimlachte bitter. ‘Cyane toch. Snap je het nu nog niet?’
Ze schudde haar hoofd.
Meroboth haalde diep adem alsof het hem moeite kostte het volgende te vertellen. ‘Ik heb zijn naam heel vaak genoemd, Cyane. Melsasser heeft zijn naam veranderd. ‘Hij zweeg even als om het effect te vergroten. Toen zei hij: ‘Melsasser heet tegenwoordig Tronador.’
Zes
Nudor was het dichtstbevolkte land van de Rijken van het Licht. Bijna het hele gebied werd ingenomen door Nudoria, de hoofdstad. Andere steden waren er niet.
In meerdere opzichten was het vergeleken met de buurlanden een apart land. Omdat Nudor omringd werd door verschillende, vaak botsende culturen zoals het Rijk der Trollen, Morfia, Elfenland, Akonia en het Land der Gnomen dat tegenwoordig tot het Rijk der Duisternis behoorde, was het er de Nudoren veel aan gelegen de vrede te bewaren. Zij onderhielden hechte handelsbanden met al hun buurlanden en dat voor een tweeledig doel. De geldstroom van de Nudoren verzekerde hen van de sympathie van de andere volkeren. Het zorgde er tevens voor dat ze konden overleven. Doordat bijna geheel hun land verstedelijkt was, konden de Nudoren niet in hun eigen onderhoud voorzien.
Opvallend was de beroepskeuze van ruim tweederde van de Nudoorse bevolking. Zij waren huurlingen. Ze vochten voor landen die niet in staat waren een eigen leger op de been te brengen, noch om de vrede te handhaven. En dus waren de Nudoren, die zelf zo vredelievend waren, altijd wel betrokken bij de een of andere schermutseling.
Nudoren waren uitstekende zwaardvechters en handelaren. Ze waren door hun talrijke contacten ook zeer cultureel onderlegd. De Nudoorse bibliotheek was de grootste ter wereld en bevatte vele collecties uit andere landen. Over het algemeen waren Nudoren intelligent en goed opgeleid. Ze waren overal graag gezien. Sirus was er trots op een Nudoor te zijn en zo mogelijk nog trotser dat hij het gezelschap zijn land kon laten zien.
Het was eigenlijk niet de bedoeling dat Nudor werd aangedaan, maar de toestand van Ramart was in de afgelopen twee dagen dusdanig verslechterd dat ze geen keus hadden. Sirus kende een bevriende genezer in Nudoria. Hij zou desgevraagd zijn mond houden en ze waren nu naar hem op weg.
Een aantal dagen geleden hadden ze de ruïne van Delamar verlaten. Cyane had alle tijd gehad de schok te verwerken. Voor haar waren alle puzzelstukjes op hun plaats gevallen nu ze wist wie Tronador was. Nu begreep ze alles. Meroboths haat voor Adanar. Melsarans onpeilbare verdriet nadat hij op zo’n verschrikkelijke manier verraden was door zijn broer. Het was geen wonder dat Meroboth eraan twijfelde of Melsaran nog wel aan zijn kant stond. Hij had van Melsasser altijd al meer gehouden dan van de andere twee broers.
Meroboth was eropuit zijn broer te vernietigen. Ze kon alleen maar raden wat dat met de oude man deed. Hoewel haar duidelijk was dat zowel Meroboth als Mekaron nooit veel om Melsasser hadden gegeven, was en bleef hij toch hun broer.
Ze begreep nu het leed dat de drieling omringde en ze besefte dat ze nooit meer gelukkig zouden worden. Ieder had op zijn eigen manier geprobeerd met het verraad van Melsasser om te gaan. En nu was het haar taak Melsasser te verslaan.
Cyane had de laatste dagen weinig oog gehad voor haar omgeving, maar het rumoer in de drukke, overbevolkte straten van Nudoria dwong haar weer eens goed rond te kijken. Er gebeurde van alles tegelijk in de hoofdstad. Ze had nog nooit zo veel mensen op zo’n klein oppervlak gezien.
In veel straten stonden kraampjes waar handelaren hun in het buitenland verkregen waar met luide stem aanprezen. Vrouwen in kleurige kledij bogen zich over het voedsel heen en bekeken het nauwkeurig. Hun kinderen renden joelend en zingend door de straten. Soms zag ze mannen die bezig waren aan een oefenduel. Dit trok veel mensen en bijval.
De stad was gebouwd in verschillende stijlen. Elk huis zag er schoon en smaakvol uit. De paarden, die vaak voor de karren liepen, waren goed verzorgd en met rinkelend tuig versierd. Nudor was een welvarend land met een gelukkige bevolking.
‘Hoe vind je het?’ vroeg Sirus, die zich even van Gondolin had losgemaakt.
‘Gezellig,’ vond Cyane.
Sirus knikte verheugd en liet zich weer naar Gondolin afzakken om haar op alle kleine details te wijzen.
‘Je begrijpt zeker wel waarom ik hier vroeger zo graag kwam?’ vroeg Meroboth. Hij draaide zich even naar haar om.
Cyane kon zich dat goed voorstellen.
‘Mijn broers vonden dat maar niets. Mekaron vond de Nudoren altijd maar een stelletje barbaren,’ vertelde Meroboth. ‘Maar volgens mij zei hij dat om Sirus en mij te pesten.’
Het gezelschap trok veel aandacht door de gewonde Ramart op de baar en zijn meester Ikor, die door een aantal Nudoren herkend werd. Ikor trok zich van alle commotie niets aan. Hij bleef koel voor zich uit staren.
Sirus leidde hen door een wirwar van straten naar het zuiden, waar in een uithoek van Nudoria de genezer woonde. Het was hier rustiger en er stonden grotere huizen.
Birn, de genezer, woonde in een vrijstaand huis van rode bakstenen. Vrijstaand in Nudoria betekende dat er ongeveer een meter tussen het ene en het andere huis lag en die ene meter was vaak met tegels bedekt.
Birn was verbaasd Sirus na zo’n lange tijd terug te zien. Enkele woorden van de zwaardvechter waren genoeg om zijn nieuwsgierigheid af te remmen. Zonder verdere vragen te stellen heette hij het gezelschap welkom in zijn huis.
Birn was een wat oudere, dikke man met grijs haar en een gerimpeld gezicht. Zijn zwaarlijvigheid veroorzaakte zijn trage en moeizame bewegingen. Zijn huis was warm en smaakvol ingericht met kunst uit diverse landen. Birn had een bediende die op zijn bevel voedsel en drinken ging halen. De genezer zelf boog zich over Ramart, die midden in de kamer lag.
‘Misschien moet je hem maar naar de behandelkamer brengen,’ stelde Birn na één blik op hem voor. Gehoorzaam tilden Sirus en Giffor de Morf de woonkamer uit.
Meroboth ging genietend op een van de comfortabele banken zitten en sloot demonstratief zijn ogen. Ikor zetelde zich zwijgend op een andere bank. Gondolin liep de kamer rond en bekeek de kunstverzameling van de genezer. Het was duidelijk dat ze zeer geïnteresseerd was in het Nudoorse leven.
‘Ik wist niet dat de Nudoren zo’n rijk cultureel leven hadden,’ merkte Cyane op.
Gondolin knikte. ‘Sirus is erg trots op zijn land. Hij heeft me er al veel over verteld.’ Ze bleef voor een schilderij van een landschap staan. ‘Ik zou hier best kunnen aarden.’