****
Хамстэр — наадварот, жывёла танная і нявартая. Разам з самкай-хамстэрыхай ён падгрызае тоўстае дрэва, покі яно не паваліцца каму-небудзь на купал, робіць у ім кватэру і жыве ў ёй да старасці. Галоўнае — тэлевізар.
У пяцьдзясят гадоў хамстэр абавязкова выйграе ў латарэю. Ды не па дробязі! «Супер-лапто», прыкладам. У яго бяруць інтэрв’ю, і на пытанне пра яго ўлюбёны занятак хамстэр жартуе: «Занімаца сэксам». Болей пра хамстэра няма чаго казаць. На гэтым ён заканчваецца.
Панядзелак пачынаецца пасля пятніцы
Пачынаўся панядзелак. Паспяховы пінскі прадпрымальнік Павал Патапавіч па прозвішчы Патоцкі па-будзёнаму паліў па-за пяціпавярхоўкай псіханеўралагічнай паліклінікі. Па-над Патоцкім праляталі птушкі, папісквалі прыемныя песенькі, паветра пахла парфумай: побач працавала пральня. Павал Патапавіч пачуваўся пераможцам. Пасля працяглых праблемаў працэнт падаткаў паменшыўся, продажы паралонавых паліто павялічваліся, пачалі прыносіць Патоцкаму прыбыткі. Працэс пайшоў!
Прайшло паўхвіліны. Праз парослы палыном пясок пакрысе пачала праступаць пратаплазма. «Падалося!» — перш падумаў прадпрымальнік. Потым падышоў паглядзець, памацаў падэшвай. Пляма пачала пашырацца, пратаплазма —пагрозліва пабулькваць. Пакрысе паказалася пуза, потым перапонкі. Павал Патапавіч пазнаў пудзіла: пяцісотпяцідзесяцітонны перапончатакрылы пучавок. Па-лаціне: puchavokus pachvarus. Палеантолаг Пупскі почасту падрабязна пісаў Патоцкаму пра падобных пачвараў. Пражэрлівыя, панцырныя, перасоўваюцца поскакам, пераносчыкі пульпіту.
Прадпрымальнік пракрычаў: «Пайшоў прэч!», падсвядомасць падказвала прыняць проціяддзе. Павал Патапавіч паспеў паслухацца. Потым (палачкай) працяў пачвару проста праз пераноссе.
— Прафесійны падыход!
Падчас паядынку пладаножкі пучавока пахіснуліся, пачвара паслізнулася, правалілася пад падгнілую паверхню. Пераможца помсліва памачыўся па-над пераносчыкам педыкулёзу, плюнуў пад падлогу, потым пачысціў пінжак. Поўная перамога!
— Перапрашаю, Павал Патапавіч?
Прадпрымальнік пабачыў побач прывабную паненку, пэтэвэшніцу: панчохі, паўбоцікі, прыгожая прычосачка. Павітаўся. Прыгажуня прыветна падміргнула, падышла, пяшчотна пагладзіла патыліцу прадпрымальніка, пацалавала: падарыла пятнаццаць палкіх пацалункаў. «Пакіньце пурызм пурытанам!» — пераканаўся Павал Патапавіч, пашукаў па портках. Паненка падазрона паглядзела, потым па-драпежніцку пазяхнула. Пацягнула похвай! Потым… Псеўдапаненка, паганы перапончатакрылы пучавок-паліморф праглынуў Патоцкага, паменшыў пагалоўе прадпрымальнікаў… Падмануў, пярэварацень…
***
Пачынаўся панядзелак. Паспяховы пінскі прадпрымальнік Павал Патапавіч па прозвішчы Патоцкі прачнуўся пад поўдзень. Перажагнаўся.
Падробны паэт
Паўсюдна прызнаны пісьменнік Пятро Пятровіч Піхто-Публіцкі, перакладнік, першадрукар Псалтыра па-беларуску, пражываў побліз Пухавічаў, пісаў паэму пра патрыятычныя памкненні пралетарыяту.
Пасляабедзенным поўднем пад Пухавічы прыехаў пісака-пачатковец. Па пратаколе пачціва прадставіўся:
— Пыжаў, прадстаўнік паазернай плыні, паэт-постмадэрніст.
— Постмадэрніст? — пісьменнік Піхто пабарвавеў, паколькі прытрымліваўся процілеглых поглядаў, — падхвоснік, папіхач?
— Паэт, — піскнуў Пыжаў. — Плыня паазерная.
— Паглядзім, пацыент, — прабасіў Пятро Пятровіч, паварушыўшы плячыма, — папазней праверым паазернасць паэтычнае плыні. Праходзьце па пакоях. Прысаджвайцеся, пакаштуйце парася, падсмажаных піражкоў, печыва, піце піва, паліце папяросы. Прошу пана перакусваць!
Пісьменнікі прыселі паесці, пагутарыць. Паэт, па-сіроцку прыладзіўшыся пры печы, паглынаў прысмакі.
— Пехам прыйшлі? — пацікавіўся пухавіцкі пісьменнік, пасаліўшы памідор.
— Памыляецеся, — паправіў Пыжаў, перажоўваючы піражок, — прыехаў прыватным паштова-пасажырскім паравозам «Полацк-Пухавічы». — Паэт прагна пацягнуў пальцы па парася. — Прывёз паперы пану, пасведчанне першадрукара. Пагляджу, пан прыстойна падрыхтаваўся? Партвейну прыкупіў, патоўк пюрэ, падмёў паўсюль…
— Пагаліўся, пасмы паабскубаў, падпілаваў пазногці… падрыхтаваўся пераапыліцца, — пасміхаецца Пятро Пятровіч.