— Mia modesta nomo estas Diogeno. Diru, ĉu vi ne konas tiujn du virojn, kiuj marŝas antaŭ ni? La unua havas en sia mano solan bastonon kaj la alia faskon da volumoj. Ili ŝajnas enprofundiĝi en amika diskuto.
— Preterpasinte ilin mi aŭskultis la parolon (пройдя мимо них, я слушал разговор). La bastonhava estas Zaratustro (имеющий палку = тот, что с палкой – Заратустра) kaj la alia Nietzsche (а другой – Ницше). Ili parolis pri (они говорили о)...
— Ho, Sokrato, amata edzo mia (любимый муж мой)! — ŝovis sin virino inter la parolantojn (втиснулась: «сунула себя» женщина между говорящими).
— Jen Xantippe (вот Ксантиппа)! Neniu perdis en la renaskiĝo (никто не потерял = никто не понёс убытка при перерождении), nur mi (только я).
— Vi eraras (ты ошибаешься), ĉar mia lango humiliĝis (потому что мой язык стал кротким: humila – кроткий, смиренный), kiel hundo de ŝafisto (как собака чабана)...
— Kiu tamen kelkfoje ekbojas (которая всё же иногда: «несколько раз» лает).
— Pardonu min (прости меня)!
— En mia koro ne estas kolero (в моём сердце нет злобы).
— Preterpasinte ilin mi aŭskultis la parolon. La bastonhava estas Zaratustro kaj la alia Nietzsche. Ili parolis pri...
— Ho, Sokrato, amata edzo mia! — ŝovis sin virino inter la parolantojn.
— Jen Xantippe! Neniu perdis en la renaskiĝo, nur mi.
— Vi eraras, ĉar mia lango humiliĝis, kiel hundo de ŝafisto...
— Kiu tamen kelkfoje ekbojas.
— Pardonu min!
— En mia koro ne estas kolero.
* * *
Adamo kaj Evo ridetante rigardis unu la alian (Адам и Ева, улыбаясь, смотрели друг на друга).
Adamo kaj Evo ridetante rigardis unu la alian.
* * *
Ondis homamaso post homamaso (кипела: «волновалась» толпа за толпой: ondo – волна) en pli aŭ malpli grandaj grupoj (в более или менее больших группах). Laboristoj (рабочие), rompitaj de la vivoŝarĝo (сломленные бременем жизни: ŝarĝo – груз, нагрузка); parioj de la iama Hindujo (парии прежней Индии); forlasitaj infanoj (брошенные дети); perfiditaj knabinoj kaj malĉastulinoj (обманутые девушки и развратницы: perfidi – предавать, изменять; ĉasta – целомудренный, невинный). En ĉiu grupo regis la senlima pardono (в каждой группе царило безграничное прощение), malsupreniĝinta el la ĉiela regno (спустившееся из небесного царства: malsupro – низ).
Adamo kunvokis siajn gefilojn (созвал своих детей: voki – звать) kaj terenĵetis sin (и бросился на землю: ĵeti – бросить) por sendi dankplenan preĝon al la Sinjoro de la universo (чтобы воздать: «послать» благодарную: «полную благодарности» молитву Господину вселенной).
Ondis homamaso post homamaso en pli aŭ malpli grandaj grupoj. Laboristoj, rompitaj de la vivoŝarĝo; parioj de la iama Hindujo; forlasitaj infanoj; perfiditaj knabinoj kaj malĉastulinoj. En ĉiu grupo regis la senlima pardono, malsupreniĝinta el la ĉiela regno.
Adamo kunvokis siajn gefilojn kaj terenĵetis sin por sendi dankplenan preĝon al la Sinjoro de la universo.
* * *
Kaj sonis la preĝo (и звучала молитва) kaj ĝi trovis eĥon en koro de ĉiuj kreitaĵoj (и она находила эхо = отдавалась эхом в сердце всех созданий: krei – создавать, творить). La arboj humile klinis la laŭbkronojn (деревья смиренно склонили тенистые кроны), la bestoj ame premis sin unu al alia (звери любовно прижались друг к другу) kaj la homoj (а люди), superŝutitaj de la nekonata sento (охваченные: «осыпанные» неведомым чувством: ŝuti – сыпать), ekgenuis sur la teron (встали на колени на землю).