"Ĉu tio afliktas vin (разве это огорчает вас)?" demandis li post ioma silento (спросил он после некоторого молчания).
"Jes (да), eĉ ofendas min (даже обижает меня)."
"Tiam pagu por ĝi (тогда заплатите за неё)," diris li kun mallaŭta voĉo (сказал он тихим голосом: laŭta – громкий).
"Kiom mi ŝuldas (сколько я должен: ŝuldo – долг)?"
"La ĝojon de du infanoj (радость двоих детей)."
"Nu, avĉjo, jen kia sensencaĵo! Ĉu oni vidis similan? Mi riparigas ĉe vi la ŝuetojn de mia filineto kaj vi ne volas akcepti la prezon por via laboro."
"Ĉu tio afliktas vin?" demandis li post ioma silento.
"Jes, eĉ ofendas min."
"Tiam pagu por ĝi," diris li kun mallaŭta voĉo.
"Kiom mi ŝuldas?"
"La ĝojon de du infanoj."
La respondo surprizis min (ответ поразил меня). Nekomprenante ĝian sencon (не понимая его смысл) mi embarasite kalkulis la monbiletojn (я смущённо считал купюры: embarasi – затруднять, мешать, mono – деньги). Fine estis necese ripeti la demandon (наконец было необходимо = наконец пришлось повторить вопрос: necesa – необходимый).
"Kiom mi pagas (сколько я плачу)?"
"La ĝojon de du infanoj."
Maniema maljunulo (чудаковатый старик), mi pensis (я подумал) kaj preninte la sumon (и взяв сумму) kutiman por ŝuplandado de paro da ŝuetoj (обычную для подбивки пары туфелек: kutimo – привычка, обыкновение, plando – подошва /ноги/; подмётка) mi metis ĝin sur la tablon (я положил её на стол).
"Jen prenu (вот, возьми), avĉjo!"
Li karese palpis la monbiletojn (он нежно пощупал купюры), poste zorge gladis ilin per siaj larĝaj manplatoj sur la genuo (потом старательно разгладил их своими широкими ладонями на колене) kaj milde ridetis al mi (и мягко улыбнулся мне).
"Humile mi dankas (покорно благодарю), sinjora moŝto (ваша светлость), eĉ en la nomo de la tria infano (даже за третьего ребёнка: «во имя, от имени третьего ребёнка»)."
La respondo surprizis min. Nekomprenante ĝian sencon mi embarasite kalkulis la monbiletojn. Fine estis necese ripeti la demandon.
"Kiom mi pagas?"
"La ĝojon de du infanoj."
Maniema maljunulo, mi pensis kaj preninte la sumon kutiman por ŝuplandado de paro da ŝuetoj mi metis ĝin sur la tablon.
"Jen prenu, avĉjo!"
Li karese palpis la monbiletojn, poste zorge gladis ilin per siaj larĝaj manplatoj sur la genuo kaj milde ridetis al mi.
"Humile mi dankas, sinjora moŝto, eĉ en la nomo de la tria infano."
La monon li lokigis en la fundon de la tirkesto (деньги он поместил на дно выдвижного ящика: loko – место, tiri – тянуть, влечь, kesto – ящик) kaj poste (а потом), kvazaŭ forgesante pri mia ĉeesto (словно забывая о моём присутствии), li daŭrigis la manĝadon (он продолжил есть: «продолжил еду»: daŭri – длиться, продолжаться). Mi ne povis tuj foriri (я не мог сразу же уйти). La interesiĝo (любопытство, заинтересованность), dum jaroj retenita en mi (в течение /многих/ лет удерживаемая во мне: teni – держать), nun volis profiti la okazon (теперь хотела воспользоваться случаем: profito – польза, выгода, profiti – извлекать выгоду; пользоваться случаем), sed mi ne sciis kiel komenci (но я не знал, как начать)... Atendo (ожидание)... La maljunulo turnis sian rigardon al mi (старик обратил свой взгляд ко мне), sed nun demando sidis en la okulparo (но сейчас вопрос находился: «сидел» в его глазах: «в паре глаз»: paro – пара). Ankoraŭ gluteto da lakto (ещё глоточек молока), ankoraŭ porbuŝa peceto da pano (/съеден/ ещё кусочек хлеба: «ещё кусочек хлеба для рта»: buŝo – рот) kaj li donis vortojn al la muta demando (и он дал слова немому вопросу = и он выразил словами немой вопрос):
"Ĉu mi redonu la trian infanon (мне вернуть третьего ребёнка: doni – дать)?"
La monon li lokigis en la fundon de la tirkesto kaj poste, kvazaŭ forgesante pri mia ĉeesto, li daŭrigis la manĝadon. Mi ne povis tuj foriri. La interesiĝo, dum jaroj retenita en mi, nun volis profiti la okazon, sed mi ne sciis kiel komenci... Atendo... La maljunulo turnis sian rigardon al mi, sed nun demando sidis en la okulparo. Ankoraŭ gluteto da lakto, ankoraŭ porbuŝa peceto da pano kaj li donis vortojn al la muta demando:
"Ĉu mi redonu la trian infanon?"
"Ne (нет), ne!" mi protestis energie (я запротестовал горячо: «энергично») kontraŭ la miskompreno (против недопонимания). "Kiel vi povas eĉ pensi tion (как ты можешь даже думать это)? Ne pro tio mi atendas (не из-за этого я жду), sed mi deziras aŭskulti vian parolon pri vi (но я желаю послушать твой рассказ: «разговор, речь» о себе), pri via vivo (о твоей жизни), pri..."