Antaŭ la pordego (перед воротами), pentraĉita per gudra kalko (вымазанными дегтярной известью: pentri – рисовать, заниматься живописью; здесь – красить) staras du gardistoj (стоят два охранника: gardi – сторожить, охранять). Soldatoj (солдаты). La unua ortodoksa pravoslavo (первый – ортодоксальный православный). Ne (нет)! Malpli (меньше)! Sklavo de superstiĉoj (раб суеверий). La alia — mahometano (другой – мусульманин). Ne! Pli (больше)! Fatalisto (фаталист).
Alta tabulbarilo, kiel funebra brakumo, ĉirkaŭas la valolulilon. Eternosonĝa nuptolito de la Morto.
Antaŭ la pordego, pentraĉita per gudra kalko staras du gardistoj. Soldatoj. La unua ortodoksa pravoslavo. Ne! Malpli! Sklavo de superstiĉoj. La alia — mahometano. Ne! Pli! Fatalisto.
Ili staras rigide (они стоят неподвижно: «окоченело»: rigida – жёсткий, тугой; окоченелый) kiel statuoj de la indiferenteco (как статуи равнодушия), mute rigardas al la fora fono (безмолвно смотрят вдаль: «на далёкий фон»: fono – фон, задний план), kie al la alta senlimeco (где в высокую бесконечность: limo – граница, предел) boras sin pintaj turetoj de urbo (вонзаются остроконечные башенки города: bori – бурить, сверлить), vivanta en orienta luksomarĉo (живущего на восточном болоте роскоши: lukso – роскошь).
Ili staras rigide kiel statuoj de la indiferenteco, mute rigardas al la fora fono, kie al la alta senlimeco boras sin pintaj turetoj de urbo, vivanta en orienta luksomarĉo.
Silento (тишина)... silento... silento... Io ekmuĝas (что-то начинает реветь). La arda aero tremetas (раскалённый воздух подрагивает). Kolerbluaj nubokapoj (зловеще: «сердито» синие верхушки туч: kolera – сердитый, раздражённый, гневный, kapo – голова; вершина, верхушка, верхняя часть) aperas ĉe la horizonto (появляются на горизонте). La sunflavo baldaŭ pentras ilin helverdaj (солнечная желтизна вскоре окрашивает их ярко-зелёными = в ярко-зелёный цвет: flava – жёлтый, verda – зелёный). Ludas la koloroj (играют цвета). Flavon pelas la bruno (жёлтый цвет прогоняет коричневый). La suno ruliĝas en ruĝan vualon (солнце катится в красную завесу: ruli – катить)... Silka kareso de venteto (шёлковая ласка ветерка) kuras super la pejzaĝo (носится над пейзажем: kuri – бежать). Seka foliaro de fora arbaro trembruas (сухая листва далёкого леса шелестит: «дрожа шумит»: folio – лист, arbo – дерево, brui – шуметь).
— Pluvos (будет дождь: pluvo – дождь, pluvi – идти /о дожде/), — diras la unua gardisto (говорит первый охранник). La alia kapjesas (второй кивает: jesi – отвечать утвердительно).
Silento... silento... silento... Io ekmuĝas. La arda aero tremetas. Kolerbluaj nubokapoj aperas ĉe la horizonto. La sunflavo baldaŭ pentras ilin helverdaj. Ludas la koloroj. Flavon pelas la bruno. La suno ruliĝas en ruĝan vualon... Silka kareso de venteto kuras super la pejzaĝo. Seka foliaro de fora arbaro trembruas.
— Pluvos, — diras la unua gardisto. La alia kapjesas.
Nigra nubomonstro (чёрное облачное чудовище) etendas dise siajn amorfajn membrojn (простирает свои бесформенные члены: dise – врозь). Aperas la dua (появляется второе). Fajro zigzagas tra ilia korpo (огонь чертит зигзаги сквозь их тело). Obtuza tondrobruo (глухой шум грома: tondro – гром).
Nigra nubomonstro etendas dise siajn amorfajn membrojn. Aperas la dua. Fajro zigzagas tra ilia korpo. Obtuza tondrobruo.
— La unua fulmo en la jaro (первая гроза в /этом/ году: fulmo – молния), — rimarkas la pravoslavo (замечает православный). La mahometano mute kapjesas (мусульманин молча кивает).