La infano kaptis la pupon, kisadis ĝiajn vangojn mallerte pentritajn.
– Mi amas pupeton! – ŝi pepetis kaj forte premis la pupon al si.
– Edzinjo! Edzinjo!! ĉu vi aŭdas? – eksplodis kun entuziasma krio la sento el lia koro. – Ŝi diris "mi amas pupeton". Edzinjo mia, ĉu vi aŭdis iam pli kortuŝan vorton? Edzinjo mia... ni adoptu ŝin... ni adoptu ŝin! Edzinjo... edzineto mia...
La virino rigardis sian edzon (женщина посмотрела на своего мужа). Dolĉa kompreno (мягкое, нежное понимание: dolĉa – сладкий; приятный, милый), senfina kompato (бесконечная жалость), eĉ pardono varmigis ŝian animon (даже прощение согрели её душу: varma – тёплый). Ŝi fikse (она пристально), sed kun milda kareso (но с мягкой лаской), rigardis al liaj okuloj (смотрела в его глаза) kaj vidis en ili senesperan baraktadon de patra amo (и видела в них отчаянный трепет отцовской любви: espero – надежда). Ŝi mem ne sciis kial (она сама не знала почему), sed sentis emocian simpation al la eta orfino (но чувствовала эмоциональную симпатию к маленькой сироте) kaj preskaŭ kontraŭvole etendis la brakojn al ŝi (и почти против воли протянула руки к ней), transprenis la infanon de li (взяла: «переняла» ребёнка у него) kaj longe kisis ŝin (и крепко: «долго» поцеловала её).
– Diru al mi (скажи мне), etulino (малышка), panjo (мама)! Nur diru (только скажи = скажи же), kara (дорогая), pan-jo!
La infano kun necerta voĉo (ребёнок неуверенным голосом), nekonsciante pri la signifo de la vorto (не осознавая о значении слова = не понимая значения слова), ripetis ĝin (повторил его).
– Panjo...
La virino rigardis sian edzon. Dolĉa kompreno, senfina kompato, eĉ pardono varmigis ŝian animon. Ŝi fikse, sed kun milda kareso, rigardis al liaj okuloj kaj vidis en ili senesperan baraktadon de patra amo. Ŝi mem ne sciis kial, sed sentis emocian simpation al la eta orfino kaj preskaŭ kontraŭvole etendis la brakojn al ŝi, transprenis la infanon de li kaj longe kisis ŝin.
– Diru al mi, etulino, panjo! Nur diru, kara, pan-jo!
La infano kun necerta voĉo, nekonsciante pri la signifo de la vorto, ripetis ĝin.
– Panjo...
Sinjoro Melonkapo, klinante sin al mano de sia edzino (склоняясь к руке своей жены), kisis ĝin kun larma danko (поцеловал её со слёзной благодарностью). Ŝia respondo estis delikata (её ответом была нежная), senriproĉa rideto (безупречная улыбка).
Kiu scias (кто знает)? eble en tiu ĉi momento (возможно, в этом момент) petis dian benon por ili (просила божьего благословения для них) en la transtera mondo (в потустороннем мире: tero – земля) – la animo de la iama knabino (душа прежней девушки: iam – когда-то) kun ruĝaj manoj kaj kontuzitaj kubutoj (с красными руками и ушибленными локтями).
Sinjoro Melonkapo, klinante sin al mano de sia edzino, kisis ĝin kun larma danko. Ŝia respondo estis delikata, senriproĉa rideto.
Kiu scias? eble en tiu ĉi momento petis dian benon por ili en la transtera mondo – la animo de la iama knabino kun ruĝaj manoj kaj kontuzitaj kubutoj.
Nigra Kristnasko
(Чёрное Рождество)
La unua neĝo degelis (первый снег таял) kaj la botoj de la surstrate vagantoj knedis kaĉan (и сапоги блуждающих по улице месили пюреобразную: vagi – блуждать, бродить, kaĉo – каша, пюре), nigran koton (чёрную грязь). Festrompanta melankolio ekkuŝis al la urbeto (непраздничная: «нарушающая праздник» печаль легла на городок: festo – праздник, rompi – сломать, разбить; нарушить). Nigra Kristnasko (чёрное Рождество). La Vintro-patro dormis (Отец-зима: «Зимний отец» спал) kaj la infanaj koroj vane atendis (и детские сердца напрасно ждали), ke li elskuu blankajn neĝoflokojn (чтобы он начал вытряхивать белые снежные хлопья) el sia barbo (из своей бороды). Eble la Vintro-patro koleris (возможно, Отец-зима сердился), kaj la vespero tute ne aspektos kristnaska por ili (и вечер совсем не будет выглядеть рождественским для них), se la neĝo ne grincos sub la paŝoj de la betlehemanoj (если снег не будет скрипеть под шагами вифлеемцев: Betlehemo – Вифлеем; вертепная драма /рождественский спектакль, изображающий рождение Иисуса Христа/; betlehemano – житель Вифлеема; участник рождественского спектакля), vizitantaj domon post domo (посещающих дом за домом) kaj se iliaj botoj per koto makulos la sojlojn (и если их сапоги грязью запачкают пороги: makulo – пятно).