– Kaj venis al li reĝoj el oriento kaj simplaj ŝafistoj por adori lin, – finis la enkondukan parolon la tria knabo, kaj la pordego fermiĝis post ili.
Menaŝe kontraŭvole pensadis pri la ĵus aŭditaj vortoj (невольно думал о только что услышанных словах). Ju pli li meditadis (чем больше он размышлял), des pli ne povis kompreni la kristanojn (тем больше не мог понять христиан). Ili havas la religion de la paco kaj fratamo (у них религия мира и братской любви: frato – брат) kaj tamen (и всё же), se li (если он), Menaŝe, la servisto de la sinagogo (служитель синагоги), nun kuraĝus transiri la alian flankon de la strato (сейчас осмелился бы перейти на другую сторону улицы), kie komenciĝas la kristana kvartalo (где начинается христианский квартал = квартал христиан) kaj li (и он), Menaŝe, la mizera judo (жалкий еврей), sincerkore dirus al ili (простодушно: «искренним сердцем» сказал бы им: sincera – искренний): "Pacon al homoj sur la tero (мир людям на земле), gloron al Dio en ĉielo (слава Богу на небесах)!", tiam tute certe la kristanoj konsiderus tion moko (тогда совершенно точно христиане посчитали бы это издевательством) kaj venĝus sin kruele (и отомстили бы ему: «и отомстили бы за себя» жестоко). Kiel strange (как странно), ke li (что он), Menaŝe, la neglektita fava judo de tiuj ĉi kristanoj (паршивый еврей, презренный этими христианами: neglekti – пренебрегать, favo – лишай, парша), tamen estas tia homo kiel ili (всё же такой /же/ человек, как они)! Kial do la senĉesa malamikeco (отчего же непрерывная вражда: ĉesi – перестать, прекратиться, amiko – друг)? Kial la oftaj sangaj venĝoj (отчего частые кровавые мщения)? Centmilojn da viktimoj (сотни тысяч жертв) jam postulis la multmiljara malbeno (уже потребовало проклятие многих тысячелетий: miljaro – тысячелетие), kies tutan pezon jam ĉe la naskiĝo devas senti (всю тяжесть которого уже при рождении должны чувствовать) multaj idoj de tiu ĉi dispelita popolo (многие потомки этого отверженного: «разогнанного» народа: peli – гнать). Ĉu ankoraŭ ne sufiĉe (разве ещё недостаточно)?
Menaŝe kontraŭvole pensadis pri la ĵus aŭditaj vortoj. Ju pli li meditadis, des pli ne povis kompreni la kristanojn. Ili havas la religion de la paco kaj fratamo kaj tamen, se li, Menaŝe, la servisto de la sinagogo, nun kuraĝus transiri la alian flankon de la strato, kie komenciĝas la kristana kvartalo kaj li, Menaŝe, la mizera judo, sincerkore dirus al ili: "Pacon al homoj sur la tero, gloron al Dio en ĉielo!", tiam tute certe la kristanoj konsiderus tion moko kaj venĝus sin kruele. Kiel strange, ke li, Menaŝe, la neglektita fava judo de tiuj ĉi kristanoj, tamen estas tia homo kiel ili! Kial do la senĉesa malamikeco? Kial la oftaj sangaj venĝoj? Centmilojn da viktimoj jam postulis la multmiljara malbeno, kies tutan pezon jam ĉe la naskiĝo devas senti multaj idoj de tiu ĉi dispelita popolo. Ĉu ankoraŭ ne sufiĉe?
La tri knaboj jam denove kantis sur la strato (три мальчика уже снова пели на улице), kiam Menaŝe atingis sian loĝejon (когда Менаше достиг своего жилья).
"Paco al homoj sur la tero,
Gloro al Dio en ĉielo..."
Menaŝe ekhaltis antaŭ sia sojlo (остановился перед своим порогом) kaj kun retenita spiro (и с задержанным дыханием = задержав дыхание) aŭskultis (слушал), ĉu li ne aŭdas la ploregon de sia edzino (не слышит ли он рыдание своей жены)? Ne (нет). Silento (тишина). Tamen tiu ĉi korhaltiga silento (всё же эта жуткая: «останавливающая сердце» тишина) ekkuŝis al lia brusto (легла на его грудь) kaj kun tremanta mano li ekpremis la anson (и дрожащей рукой он нажал на /дверную/ ручку: anso – ручка, рукоятка).
La tri knaboj jam denove kantis sur la strato, kiam Menaŝe atingis sian loĝejon.
"Paco al homoj sur la tero,
Gloro al Dio en ĉielo..."
Menaŝe ekhaltis antaŭ sia sojlo kaj kun retenita spiro aŭskultis, ĉu li ne aŭdas la ploregon de sia edzino? Ne. Silento. Tamen tiu ĉi korhaltiga silento ekkuŝis al lia brusto kaj kun tremanta mano li ekpremis la anson.
En la ĉambro regis duonhelo (в комнате царил полусвет: hela – светлый, яркий). En la unuaj momentoj li apenaŭ povis distingi (в первые мгновения он едва мог различать) inter la homaj figuroj kaj la mebloj (между человеческими фигурами и мебелью). Ĉe la kapo de la lito sidis lia edzino (у изголовья кровати сидела его жена) kaj apud ŝi staris la rabeno (а возле неё стоял раввин). Lia alta staturo tiel funebre (его высокая фигура так скорбно), tiel solene impresis (так торжественно впечатляла = производила такое торжественное впечатление), ke Menaŝe pro subita korpremo (что Менаше от внезапно сжавшегося сердца: «внезапного сжатия сердца») forgesis ĉiun salutvorton (забыл все приветственные слова) kaj liaj larmaj okuloj (и его слёзные = полные слёз глаза) kun rigida rigardo fiksiĝis al la lito (застывшим взглядом уставились: «зафиксировались» на кровать: fiksi – зафиксировать, закрепить), kie la malgranda Lejzer senmove kuŝis (где маленький Лазарь неподвижно лежал). Estis nur momenta silento (было только короткое молчание), sed por Menaŝe ĝi ŝajnis tre longa (но для Менаше оно показалось очень долгим), ĉar turmentaj demandoj mute svarmis ĉe liaj lipoj (потому что мучительные вопросы безмолвно роились у его губ).