— Mensogo! La okan tagon de la kreado vi estiĝis, kiam Kain mortigis sian fraton Abel. Sole la penso de Kain estas vi, kiu prenis sur sin nevideblan ostokorpon. Vi kaŭzis la unuan doloran larmon kaj vi disŝutis la semojn de la funebra ĉagreno. Ne mi kreis vin, sed la ĉion neanta spirito de la Malbono.
* * *
— Kiu vi estas (кто ты), potenca spirito (могущественный дух), kiu jam per via ekparolo vekas timon en mi (кто уже своим голосом: «началом разговора» пробуждает страх во мне)?
— Via ordonanta Sinjoro (твой повелевающий Господин) kaj reganto de la tuta universo (и правитель всей вселенной): Dio (Бог).
— Dio? Ho ve al mi (увы мне)! Vi ekzistas do vere (ты существуешь ведь на самом деле = значит, ты правда существуешь)! Ne sole la religio naskis vin (не только религия породила тебя)? Ĉu vere ekzistas vi (правда ли существуешь ты), kies potencon mi ĉiam neis (чью власть я всегда отрицала), kaj ĉu ankaŭ mi estus via sklavo (и я тоже была бы твоим рабом), kiu ne konis suverenon super mi (которая не знала повелителя над собой)?
— Vere mi estas tiu (я и правда тот)!
— Kiu vi estas, potenca spirito, kiu jam per via ekparolo vekas timon en mi?
— Via ordonanta Sinjoro kaj reganto de la tuta universo: Dio.
— Dio? Ho ve al mi! Vi ekzistas do vere! Ne sole la religio naskis vin? Ĉu vere ekzistas vi, kies potencon mi ĉiam neis, kaj ĉu ankaŭ mi estus via sklavo, kiu ne konis suverenon super mi?
— Vere mi estas tiu!
— Se vi estas Dio (если ты Бог), do vi estas la Justo mem (то ты сама Справедливость), kaj mi estis nur blinda ilo (и я была лишь слепым орудием) en via potenca mano (в твоей властной руке). Vi ne povas min puni pro kulpo de Kain (ты не можешь меня наказать за вину Каина), kiun vi mem kreis (которого ты сам создал) erarema (неразумным: «склонным ошибаться, заблуждаться»: erari – ошибаться) kaj malforta (и слабым)!
— Vi estis blinda ilo de via propra memo (ты была слепым орудием себя самой, своего собственного «я»), kiu estas senanima (которое бездушно). Vi estas detruanta penso (ты – уничтожающая мысль), kiu venenis la beston kaj la homon (которая отравила зверя и человека). Via tasko estas finita (твоя задача закончена) kaj la destino plenumiĝis (и предназначение исполнилось), via senanima memo neniiĝos (твоё бездушное существо исчезнет).
La Morto, kun senespera veado (с отчаянным стоном), baraktis (металась).
— Se vi estas Dio, do vi estas la Justo mem, kaj mi estis nur blinda ilo en via potenca mano. Vi ne povas min puni pro kulpo de Kain, kiun vi mem kreis erarema kaj malforta!
— Vi estis blinda ilo de via propra memo, kiu estas senanima. Vi estas detruanta penso, kiu venenis la beston kaj la homon. Via tasko estas finita kaj la destino plenumiĝis, via senanima memo neniiĝos.
La Morto, kun senespera veado, baraktis.
* * *
— Estu lumo (да будет свет)! – Sonis la potenca voĉo (прозвучал властный голос) kaj la Tero sopire ektremis (и Земля тоскливо задрожала). Ĝian nigran korpon ĉirkaŭprenis milda (её чёрное тело охватил мягкий), fosfora lumo (фосфорный свет), kiu jen aperis (который то появлялся) jen malaperis (то исчезал). La lumo vagadis (свет блуждал), ŝajne sencele (как будто бесцельно: «кажется /что/ бесцельно»), sed subite en la atmosfero de la Tero balancis sin violkolora vaporaĵo (но вдруг в атмосфере Земли закачался лиловый пар, испарение: violo – фиалка, vaporo – пар). Fendiĝis la Tero kun terura detonacio (треснула Земля с ужасным взрывом: fendi – расщеплять, раскалывать). La maroj forlasis la profundojn (моря покинули глубины) kaj unuiĝinte (и объединившись), preninte novan orbiton (взяв = заняв новую орбиту), kiel la ringego de Saturno (как кольцо Сатурна), ili turnis sin ĉirkaŭ la Tero (они вращались вокруг Земли).