En poemoj kaj odetoj,
Pli ol tondro de bataloj,
Pli ol dolchaj najtingaloj,
Pli ol belaj aktorinoj,
Pli ol fajfoj de mashinoj,
Pli ol oro la plej brila,
Pli o1 gloro senutila,
Pli ol chiu, pli ol chio,
Krom la amo kaj la Dio.
Dum venonta la centjaro,
Sciu esperantistaro,
En Europo, Ameriko,
En Azio kaj Afriko,
Kie ajn vi veturados
Esperanton vi trovados,
Sur la strato, en vagono,
En hotelo, en salono
Kaj ech en privata domo
Ghin parolos chiu homo:
Laboristo, profesoro,
Kaj jughisto, kaj doktoro,
Kaj hebreo, kaj kristano,
Kaj litovo kaj japano, —
Kaj pereos la plendato:
"Mi vin ne komprenas, frato".
Por ke venu tiu horo —
Kune fratoj, al laboro!
Jen per kanto, jen per vorto,
Jen agante ghis la morto,
Servu ni al la afero,
La plej bela sur la tero,
Gardu ghin de la forgeso
Per parolo en la preso;
Iru kiel apostoloj
Ghin prediki por popoloj,
Kaj eksonu nia voko
Sur la ter' en chiu loko,
En vilaghoj, en urbetoj,
En lernejoj, en gazetoj,
Kaj servantajn al la vero
Nin fortigu la Espero.
* * *
(*) La autoro de la libro akceptis tiun sugeston kaj publikigis la verkon unue en sia nacia lingvo (portugala).
(**) Dombrovski (A. Dambrauskas), 1860-1938, litova pastro, verkis en la litova, en la rusa, en la pola, en la latina kaj en Esperanto (kiun li lernis em 1887). Li postlasis multnombrajn tradukajhojn, originalajn matematiklibretojn kaj prifilozofian libron. En 1905 aperis lia Versajhareto, kun religietosaj poemoj (Informoj cherpitaj el Esperanto en perspektivo, p. 135).
GRAMATIKO DE ESPERANTO
A. Alfabeto