Выбрать главу

ambaŭ – оба, обе

direkti – направление

zorgi – забота

situacio – положение, ситуация

branĉo – ветка

rekta – прямой

besto – зверь

promeni – гулять, прогуливаться

kavo – яма

odoro – пахнуть

preta – готовый

ajn – любой

efektiva – действительно

miri – удивляться

koro – сердце

ŝajni – казаться, представляться

supri – наверху

buŝo – морда

provi – пробовать

kapti – ловить

lampo – лампа

paco – мир

formo – форма

teni – держать

sono – звук

aŭtoritato – авторитет

nuuuu – нуууу

eee – эээ

fuŝi – делать небрежно, кое-как

klara – ясный, чёткий

eĉ – даже

tono – тон

ha – ха

bieno – имение, поместиье

grafo – граф

monto – гора

kalva – лысый

inviti – пригласить

peti – просить

teroro – террор

kontroli – проверять, контроллировать

ĉirkaŭ – вокруг, около (о количестве, времени)

akcepti – принимать, принять

perdi – потерять

Дальнейшие

aĉ – обозначает низкое качество, непригодность, никчёмность

12. Nokta

 promeno

S-ro

 Pipelbom

 estis

 alta

, dika

, peza

 kaj

 larĝa

. Tio

 donis

 al

 li

 havindan

 korpoforton

, kaj

 lia

 grandula

 aspekto

 ludis

 negraph-definition>

etan

 rolon

 en

 la

 fakto

, ke

 la

 plimulto

 el

 la

 homoj

, se

 ne

 lin

 timis

, certe

 respektis

 kaj

 almenaŭ

 pripensis

 antaŭ

 ol

 decidigraph-definition>

malkontentigi

 lin

.

Sed

 tio

, kio

 estas

 ofte

 utila

 dumtage

, prezentas

 per

 si

 malplaĉan

 ĝenon

 dumnokte

 en

 loko

 arboplena

. Ĉefe

 kiam

 onigraph-definition>

devojiĝis

 kaj

 ekstervoje

 iraĉas

 en

 nehoma

 sovaĝejo

.

La

 dika

, peza

, alta

 larĝa

 korpo

 ne

 sukcesis

 pasi

 senbrue

 inter

 la

 arbetoj

; krome

 tuŝi

 la

 naturaĵojn

, ĝenerale

 malsekajn

, meze

 de

 kiuj

 li

 malfacile

 paŝis

, estis

 travivaĵo

 ne

 malofte

 doloriga

 kaj

 ĉiam

 malagrabla

. Ju

 pli

 li

 antaŭeniris

 en

 la

 vivo

 – kaj

 ju

 pli

 antaŭeniris

 en

 la

 ĉe

 kastela

 arbaro

 des

 pli

 Adriano

 Pipelbom

 malŝatis

 la

 noktan

 naturon

.

Viro

 kun

 okuloj

, kiuj

 kapablis

 bone

 vidi

 en

 la

 mallumo

, rigardis

 la

 malfacilan

 iron

 de

 nia

 industriisto

. Li

 ridetis

.

Apud

 tiu

 viro

, en

 vestaĵo

 de

 policano

, staris

 alia

 persono

, en

 simila

 vestaĵo

. Ĉi

 lasta

 estis

 virino

.

"Ni

 iru

," la

 viro

 diris

 mallaŭte

 en

 la

 orelon

 de

 sia

 kunulino

. "Nun

 estas

 la

 ĝusta

 momento

."

Ambaŭ

 paŝis

 direkte

 al

 la

 alta

, larĝa

, peza

, dika

 persono

. Ili

 zorgis

 fari

 kiel

 eble

 plej

 malmulte

 da

 bruo

. Junaj

, facilmovaj

, ili

 preskaŭ

 plene

 sukcesis

.

En

 ĉi

 tiu

 aĉa

 situacio

, kie

 arboj

 sovaĝe

 ĵetis

 siajn

 malsekajn

 branĉojn

 rekte

 en

 la

 vizaĝon

 de

 la

 industriisto

, kiegraph-definition>

multpiedaj

 bestetoj

 prenis

 liajn

 piedojn

 por

 promenejo

, kie

 naturo

 faligis

 lian

 piedon

 plej

 dolorige

 en

 kavon

 plenan

 degraph-definition>

akvo

 aĉodora

, Adriano

 Pipelbom

 rapide

 alvenis

 al

 la

 penso

, ke

 oni

 devas

 ĉi

 tie

 esti

 preta

 por

 iu

 ajn

 malplaĉa

 renkonto

. Ion

 ajn

 li

 efektive

 atendis

, krom

 homa

 voĉo

. Kiam

 do

 voĉo

 aŭdiĝis

 tuj

 proksime

, li

 faris

, ekmire

, belan

 surlokan

 salton

, kiu

 movis

 lian

 koron

, ŝajne

, supren

 ĝis

 la

 buŝo

.

"Kio

?" li

 diris

 kun

 la

 provo

 sensukcese

 rekapti

 iom

 da

 trankvilo

.

Sed

 la

 lumo

 de

 lampeto

, kiun

 oni

 direktis

 rekte

 al

 liaj

 okuloj

, malhelpis

 la

 repaciĝon

. Krome

, ŝajnis

 al

 li

, ke

 la

 homformo

, kiu

 tenis

 la

 lampon