Мефістофель
Ах, не было калі. А вось мінулы раз
Адведалі, пілі. Ён так нам вас,
Братоў сваіх, расхвальваў. І, дарэчы,
Прывет вам шле і марыць аб сустрэчы.
(Кланяецца Фрошу.)
Альтмаер (ціха)
Што з’еў? Здагадлівы, аднак!
Фрош
Яшчэ наскачацца ў мяне лайдак.
Мефістофель
Здалёк пачуў я песнапенні —
Выдатны хор, выдатны гук.
Вядома, у пустым скляпенні
Магутна аддаецца грук!
Фрош
А вы, няйначай, віртуоз?
Мефістофель
Я б не сказаў, што ўжо дарос!
Альтмаер
Дык заспявайце нам!
Мефістофель
З ахвотай, з усім сэрцам.
Зібель
Але каб новую, каб з перцам!
Мефістофель
Мы тут з Гішпаніі. Яна —
Чароўны край гітары і віна.
(Спявае.)
Жыў раз кароль на свеце,
Была блыха ў яго.
Фрош
Бач ты! Блыха! У кожнага свая!
Блыху ахвотна прытуліў бы я!
Мефістофель (спявае)
Жыў раз кароль на свеце,
Была блыха ў яго.
Любіў яе і песціў
Больш, як сынка свайго.
Краўцоў сазваў. Спяшылі
З усіх канцоў краўцы —
Памералі, пашылі
Каптанік і штанцы.
Брандэр
Краўцам хай скажуць, напрамілы бог,
Каб абмяралі з галавы да ног,
Бо то ж за штонікі за тыя
Пасля адказваць будзе шыя.
Мефістофель
Убраў яе ў каралі —
Зіхціць, як той брыльянт.
Манарх любімай кралі
Павесіў крыж на бант.
Блыха міністрам стала —
На ўсё глядзіць згары,
Сваіх сясцёр ці мала
Прыстроіла ў двары.
Няма ў палацы спасу
Ад фаварытак-блох;
Але паводле ўказу
Ніхто іх біць не мог.
Скрабуцца не ў самохаць —
Ад свербу пухнуць аж!
А мы іх пад пазногаць —
Прыціснем і — шабаш!
Хор (натхнёна)
А мы іх пад пазногаць —
Прыціснем і — шабаш!
Фрош
Ай брава! Брава! Гэтак спець!
Зібель
Блысе — блышыная і смерць!
Брандэр
Пара іх вынішчыць даўно!
Альтмаер
Няхай жывуць свабода і віно!
Мефістофель
Ушанаваць свабоду мы віном павінны,
Але, на жаль, нясмачныя ў вас віны.
Зібель
Які разборлівы! Яму не ўсё адно!
Мефістофель
Каб гаспадар не крыўдаваў, баюся,—
А то б шаноўных грамадзян тым часам
Пачаставалі б мы сваім запасам.
Зібель
Давай! Гаспадаром я сам займуся.
Фрош
Налі, цікава, як на смак.
Я, брат, цаніць — ого! мастак!
І вырак мой тады грунтоўны,
Калі жывот, бы кухаль, поўны.
Альтмаер (ціха)
Няйначай з Рэйна гэтыя дзядзькі.
Мефістофель
Падайце свердзел мне.
Брандэр
Пра свердзел нам вярзе,—
А бочкі дзе твае, а бурдзюкі?
Альтмаер
Усё карчмар, што трэба, прынясе.
Мефістофель (бярэ свердзел; да Фроша)
Чым вас пачаставаць, якой вам маркі?
Фрош
На выбар? Я не разумею вас.
Мефістофель
Прыму ўсялякі ваш заказ.
Альтмаер (Фрошу)