Ага! Ужо аблізвацца пачаў без чаркі.
Фрош
Налі рэйнвейну мне! Бо як на Фроша —
Яму айчыннае — раскоша!
Мефістофель (свідруе дзірку ў стале перад Фрошам)
Дастаньце воску і заткніце дзірку!
Альтмаер
Тут нейкі фокус. Як у цырку!
Мефістофель (Брандэру)
Брандэр
А мне з-пад каранца
Шампанскага, іскрыстага вінца.
Мефістофель свідруе; Фрош тым часам зрабіў з воску корак і заткнуў дзірку ў стале перад сабою.
Чужынца ў нас не вельмі просяць,
Чужынец з нас вяроўкі ўе.
Французаў добры немец не выносіць,
А іх віно ў тры горлы п’е.
Зібель (да Мефістофеля, які набліжаецца да яго)
А я, папраўдзе, не аматар квасу,
Салодкага прыгублю, так і быць.
Мефістофель (свідруе)
Альтмаер
Панове, ён з нас кпіць! —
Дасціпны ўсякі жарт да часу!
Мефістофель
Ай-яй! Ну што вы, што вы, без падману!
Як можна нас судзіць так строга?
Але прашу — што смачна пану?
Альтмаер
Без лішніх выбараў — любога.
Мефістофель (пасля таго як усе дзіркі прасвідраваны і заткнуты, з дзіўнымі рухамі)
Вінаград на лазе!
Рогі на казе!
Лазу прырода нам дала!
Віно хай пырсне са стала!
Глыбей глядзі ў прыроду!
З’явіся, цуд, народу!
Вымай затычкі — піць пара!
Усе (вымаюць каранцы; заказанае кожным віно льецца ў чаркі)
Цудоўная крыніца! Рай! Ура!
Мефістофель
Прашу не разліваць майго дабра!
Сабутэльнікі п’юць зноў.
Усе (спяваюць)
Тут нам, як свінням, рай! —
Што хочаш выбірай!
Мефістофель (Фаўсту)
Як цешыцца, як бавіцца свабодны люд!
Фаўст
Хадзем, хай банкетуюць самі.
Мефістофель
Чакай, іх скоцтва перад вамі
Ва ўсёй красе хай выявіцца тут.
Зібель (п’е неасцярожна; віно праліваецца на падлогу і ўспыхвае)
Агонь! Гару ўжо ў пекле за грахі я!
Мефістофель (загаворваючы полымя)
(Да сабутэльнікаў.)
То вам чысцец быў дзеля пробы.
Зібель
Чакайце ж! Выб’ю вам вантробы —
Падайце, дзецюкі, мне кія!
Фрош
Мне ты заплаціш за абразу.
Альтмаер
Пара канчаць, пара прагнаць заразу.
Зібель
Не, дзядзька! З лыткамі тваімі
У крапіву не варта лезці!
Мефістофель
Зібель
Прэч, гад! Не з тымі
Намерыўся інтрыгу сплесці!
Брандэр
Альтмаер (выцягвае корак, у твар шугае полымя)
Зібель
Ён чарадзей!
Хапайце злыдня, ворага людзей!
Усе дастаюць нажы і кідаюцца да Мефістофеля.
Мефістофель (сур’ёзна і строга)
Розум, зблытай словы,
Дай ім відзеж новы,
Рух вярні ў аковы!
Усе спыняюцца здзіўленыя і глядзяць адзін на аднога.
Альтмаер
Дзе гэта я? Цудоўны край!