Ронан нярвова таптаўся на месцы.
- Я упэўнены, Флорэнц жадаў як лепш, - сказаў ён сумна.
Бэйн у лютасці брыкнуў заднімі нагамі.
- Як лепш! А якое гэта да нас мае дачыненне? Кентаўраў датычыцца толькі тое, што прадказана! І не наша справа хадзіць пад сядлом!
Нечакана Флорэнц ў гневе прыпаў на заднія ногі, і Гары прыйшлося схапіцца за яго плечы, каб не зваліцца.
- Ты што, не бачыў гэтага аднарога? - раззлавана закрычаў ён Бэйну. - Ты не разумееш, чаму яго забілі? Або планеты схавалі ад цябе гэты сакрэт? Супраць таго, хто хаваецца ў нашым лесе, я буду дужацца на адным баку з людзьмі, калі спатрэбіцца.
І, развярнуўшыся, Флорэнц паскакаў прочкі. Гары ўчапіўся ў яго з усіх сіл, і яны панесліся скрозь зараснікі, пакінуўшы Ронана і Бэйна далёка ззаду.
Гары цалкам нічога не разумеў.
- Чаму Бэйн так раззлаваўся? - спытаў ён. - І ад чаго гэта вы мяне ратуеце?
Флорэнц пайшоў цішэй, загадаўшы Гары прыгінаць галаву, каб не натыкнуцца на ніжнія галіны, але на пытанне не адказаў. Яны прабіраліся між дрэў, і маўчанне доўжылася так доўга, што Гары было падумаў - Флорэнц больш не жадае з ім размаўляць. Аднак, апынуўшыся сярод асабліва густых зараснікаў, Флорэнц раптам спыніўся.
- Гары Потэр, ці ведаеш ты, для чаго выкарыстоўваецца кроў аднарога?
- Не, - адказаў Гары, здзіўлены дзіўным пытаннем. - На зеллеварэнні мы праходзілі толькі рогі і хваставыя валасінкі.
- Гэта таму, што забіваць аднарогаў - жахлівае злачынства, - сказаў Флорэнц. - На падобнае ліхадзейства здольны пайсці толькі той, каму няма чаго губляць, але хто жадае здабыць усё. Кроў аднарога дапаможа застацца ў жывых, нават калі ты апынешся на валасінку ад немінучай смерці, але... вельмі дарагім коштам. Каб выратаваць сябе, табе прыйдзецца загубіць стварэнне гэтак нявіннае і безабароннае, што, з таго моманту, як яго кроў дакранецца тваіх вуснаў, жыццё тваё будзе жыццём толькі напалову, гэта будзе жыццё праклятай істоты.
Гары глядзеў на патыліцу Флорэнца, якая адліваўла срэбрам у месяцовым святле.
- Але хто здольны на такі адчайны ўчынак? - услых падумаў ён. - Чым быць навекі праклятым, лепш ужо памерці.
- Цалкам дакладна, - пагадзіўся Флорэнц. - Але дакладна толькі ў тым выпадку, калі няма магчымасці выпіць сёе-тое яшчэ - тое, што верне сілу і ўладу - тое, што даруе вечнае жыццё. Хлопчык Потэр, ці вядома табе, што схавана зараз у сценах вашай школы?
- Філасофскі камень! Вядома ж - Эліксір Жыцця! Але я не разумею, хто…
- Няўжо ты не ведаеш нікога, хто чакаў доўгія гады, каб вярнуць сабе ўладу, хто чапляўся за жыццё ў чаканні сваёй гадзіны?
Жалезны кулак сціснуў сэрца хлопчыка. У шолаху лістоты ён быццам бы ізноў пачуў словы Хагрыда, сказаныя той ноччу, калі яны ўпершыню сустрэліся: "Нехта кажа, памёр. Лухта! Я так скажу, у ім ужо і чалавечага не было нічога, каб памерці".
- Вы маеце на ўвазе, - асцярожна пачаў Гары, - што гэта Вал…
- Гары! Гары, з табой усё ў парадку?
Да іх па сцяжынцы бегла Герміёна. Хагрыд, пыхкаючы, ішоў побач з ёй.
- Усё выдатна, - механічна адказаў Гары, наўрад ці разумеючы, што гаворыць, - Хагрыд, аднарог памёр, ён там, на паляне.
- Тут я цябе пакіну, - прагаварыў Флорэнц, у той час як Хагрыд паспяшаўся да аднарога. - Тут ты ў бяспецы.
Гары саслізнуў у яго са спіны.
- Поспехаў табе, Гары Потэр, - пажадаў Флорэнц. - І раней здаралася, што прадказанае планетамі разумелася няправільна, нават кентаўрамі. Спадзяюся, гэта менавіта такі выпадак.
Ён павярнуўся і, пакінуўшы Гары ззаду сябе, стрыманай рыссю паскакаў да лесу.
Чакаючы вяртання сяброў, Рон заснуў у агульнай гасцінай. Ён выгукнуў нешта аб парушэнні квідытчных правілаў, калі Гары затормошыў яго, каб абудзіць. За нейкія секунды, аднак, Рон цалкам прачнуўся і разам з Герміёнай стаў слухаць аповед Гары аб тым, што адбылося ў лесе.
Гары быў не ў стане сесці. Ён хадзіў туды-сюды перад камінам. Яго ўсё яшчэ трэсла.
- Снэйп палюе за каменем для Вальдэморта… а Вальдэморт адседжваецца ў лесе… а мы ўвесь гэты час думалі, што Снэйп усяго толькі жадае разбагацець…
- Не называй ягонага імя! - выклікнуў Рон спалоханым шэптам, нібы баяўся, што Вальдэморт іх пачуе.
Гары не звярнуў увагі.
- Флорэнц мяне выратаваў, але ён не павінен быў гэтага рабіць… Бэйн страшна раззлаваўся… Ён сказаў, нельга ўмешвацца ў прадказанні планет… Пэўна, планеты паказалі, што Вальдэморт вяртаецца… Бэйн лічыць, што Флорэнц не павінен быў замінаць Вальдэморту забіць мяне… Думаю, гэта яны таксама прачыталі па зорках.