‘Taraka heeft me meegedeeld dat Nirriti niet op onze voorwaarden wil ingaan,’ zei Sam.
‘Zoveel te beter,’ zei Yama. ‘Ik was al half-en-half bang dat hij ermee akkoord zou gaan.’
‘En morgenochtend vallen zij Lananda aan. Taraka denkt dat ze de stad zullen innemen. Het zal iets moeilijker zijn dan bij Mahartha, maar hij is er zeker van dat ze winnen. En ik ook.’
‘En ik.’
‘En ik.’
‘Dan trekt hij naar deze stad, Khaipur. Daarna Kilbar, dan Hamsa, dan Gayatri. En hij weet dat de goden hem ergens langs die weg zullen aanvallen.’
‘Natuurlijk.’
‘We zitten dus in het midden en we hebben de keuze aan ons. We konden met Nirriti niet tot overeenstemming komen. Denken jullie dat het ons met de Hemel zal lukken?’
‘Nee!’ zei Yama en hij sloeg met zijn vuist op tafel. ‘Aan wiens kant sta jij, Sam?’
‘Aan de kant van het Progressivisme,’ antwoordde hij, ‘en als we ons doel kunnen bereiken door onderhandelen en niet door onnodig bloedvergieten, dan is dat des te beter.’
‘Ik onderhandel nog liever met Nirriti dan met de Hemel!’
‘Laten we stemmen zoals we gedaan hebben over het contact met Nirriti.’
‘Dan heb jij nog éen medestander nodig.’
‘Dat waren mijn condities toen ik me bij de Lokapala’s schaarde. Jullie hebben me gevraagd de leiding te nemen, dan wens ik de macht om een band te verbreken. Laat ik voor we praten over een stemming eerst mijn beweegredenen uiteenzetten.’
‘Uitstekend, zeg op!’
‘Gedurende de laatste jaren heeft de Hemel naar ik begrijp, een meer liberale houding ten opzichte van het Progressivisme aangenomen. Er is geen officiële verandering van standpunt geweest, maar er zijn ook geen stappen ondernomen tégen de Progressivisten waarschijnlijk omdat ze in Keenset zulke zware verliezen geleden hebben. Heb ik gelijk of niet?’
‘In wezen, ja,’ zei Koebera.
‘Ze zijn blijkbaar van mening dat dergelijke acties met te grote verliezen gepaard zouden gaan, wanneer de wetenschap zijn lelijke kop opsteekt. Er hebben in die slag mensen tegen hen gestreden. Tegen de Hemel. En mensen hebben, in tegenstelling tot ons, een gezin, banden die hen verzwakken en bovendien zijn zij gehouden een goede karmische staat van dienst te voeren wanneer zij herboren willen worden. Toch hebben zij gevochten. Daardoor is de Hemel de laatste jaren tot grotere clementie bereid. Dit is de bestaande situatie. Ze hebben niets te verliezen door dat te erkennen. Ze zouden er zelfs voordeel uit kunnen trekken door dit te presenteren als een welwillende geste van goddelijke genade. Ik geloof dat zij gaarne tot die concessies bereid zijn die Nirriti geweigerd heeft. . .’
‘Ik wens de ondergang van de Hemel,’ zei Yama. ‘Natuurlijk. Ik ook. Maar denk goed na. Gezien wat jij de mensen de afgelopen halve eeuw hebt gegeven, kan de Hemel deze wereld nog veel langer in leen houden? De Hemel is in Keenset verslagen. Nog enkele generaties en haar macht over stervelingen is voorbij. In deze slag met Nirriti lijden ze verliezen, zelfs als ze overwinnen. Nog een paar jaar van decadente glorie. Ieder seizoen worden ze onmachtiger. Ze hebben hun top bereikt. Hun neergang is al begonnen.’
Yama stak een sigaret op. ‘Wil je soms dat iemand Brahma voor je vermoordt?’ vroeg Sam.
Yama zweeg nog steeds, deed een trek aan zijn sigaret, blies de rook uit. Toen zei hij: ‘Misschien. Misschien is het dat. Ik weet het niet. Ik denk er liever niet aan. Maar het is misschien wel zo.’
‘Moet ik je garanderen dat Brahma sterft?’
‘Nee! Als je dat probeert, vermoord ik je!’
‘Je weet niet goed of je nu wel of niet wilt dat Brahma sterft. Misschien is het een wisselwerking tussen liefde en haat. Je was al oud, voordat je jong was, Yama, en zij was de enige waar je echt om gegeven hebt. Heb ik gelijk?’
‘Ja.’
‘Dan weet ik geen oplossing voor je eigen moeilijkheden, alleen dat je je moet distantiëren van het op handen zijnde probleem.’
‘Goed, Siddhartha. Ik stem voor je plan om Nirriti hier in Khaipur tot staan te brengen, als de Hemel ons tenminste wil steunen.’
‘Heeft iemand hier iets tegen?’ Er viel een stilte.
‘Laten we dan naar de Tempel gaan en beslag leggen op het communicatiesysteem!’
Yama drukte zijn sigaret uit. ‘Maar ik ga niet met Brahma spreken,’ zei hij.
‘Ik doe het woord wel,’ zei Sam.
Ili, de vijfde toon, van de harp, zoemde in de Tuin van de Purperen Lotus.
Toen Brahma het scherm in zijn Paviljoen aanzette zag hij een man die de blauwgroene tulband van Urath droeg. ‘Waar is de priester?’ vroeg Brahma.
‘Die hebben we buiten vastgebonden. Ik kan hem wel binnenhalen, als je een paar gebeden wilt horen …’
‘Wie ben jij die de tulband van de Eersten draagt en zich gewapend in de Tempel ophoudt?’
‘Ik heb het vreemde gevoel dat ik dat alles al eens eerder heb meegemaakt,’ zei de man.
‘Antwoord op mijn vragen!’
‘Wil je dat Nirriti tot staan gebracht wordt, Vrouwe? Of wil je hem alle steden langs de rivier geven?’
‘Stel je soms het geduld van de Hemel op de proef, sterveling? Je zult de Tempel niet levend verlaten.’
‘Je dreigementen met de dood betekenen niets voor de leider van de Lokapala’s, Kali.’
‘De Lokapala’s bestaan niet meer en ze hadden geen leider.’
‘Je staat tegenover hem, Durga.’
‘Yama? Ben jij het?’
‘Nee, maar hij staat hier naast me — net als Krisjna en Koebera.’
‘Agni is dood. Iedere nieuwe Agni is gestorven sinds …’
‘Keenset. Ik weet het, Candi. Ik was geen lid van de oorspronkelijke groep. Rild heeft mij niet gedood. De fantoomkat, die naamloos moet blijven, heeft goed werk gedaan, maar niet goed genoeg. En nu ben ik zelfs terug van de Brug der Goden. De Lokapala’s hebben mij tot hun leider gekozen. We zijn bereid Khaipur te verdedigen en Nirriti ten val te brengen als de Hemel ons wil bijstaan.’
‘Sam … jij bent het toch niet!’
‘Noem me dan Kalkin, of Siddhartha, of Tathagatha, of Mahasamatman, of Dwinger, of Boeddha, of Maitreya. Maar desalniettemin is het Sam. Ik ben gekomen om je te aanbidden en het met je op een akkoordje te gooien.’
‘Zeg op!’
‘Ik moet erover nadenken …’
‘De mensheid is in staat gebleken met de Hemel te leven, maar met Nirriti, dat is een andere zaak. Yama en Koebera hebben wapens de stad binnengebracht. We kunnen de Stad versterken en een goede verdediging opbouwen. Als de Hemel zijn krachten bij de onze voegt, gaat Nirriti bij Khaipur ten onder. Echter op voorwaarde dat de Hemel het Progressivisme en de godsdienstvrijheid goedkeurt en een einde maakt aan het bewind van de Heren van Karma.’
‘Dat is nogal wat, Sam …’
‘Wat de eerste twee punten betreft, dat is slechts een erkenning van het feit dat iets bestaat en het recht heeft te blijven bestaan. En het derde punt is iets dat toch gebeurt, of je het leuk vindt of niet; ik geef je dus de mogelijkheid van een elegante oplossing.’
‘Ik moet erover nadenken.’
‘Ga je gang. Ik wacht wel. Maar als het antwoord nee luidt, dan vertrekken we en laten Renfrew de stad innemen en deze Tempel ontwijden. Als hij nog een paar steden heeft ingenomen, zal je hem toch het hoofd moeten bieden. Maar dan zijn wij niet meer in de buurt. Dan wachten we tot alles voorbij is. En voor het geval je dan nog steeds bestaat, zal je positie er niet naar zijn om te marchanderen over de voorwaarden die ik je zojuist heb gesteld. In het andere geval zijn we geloof ik in staat het tegen de Zwarte op te nemen en hem en wat er nog van zijn zombies over is, te verslaan. Op beide manieren krijgen we wat we willen. Maar deze manier is de gemakkelijkste voor jou.’
‘Goed! Ik zal onmiddellijk de strijdkrachten verzamelen. In deze laatste strijd rijden we zij aan zij, Kalkin. Nirriti sterft in Khaipur! Zet iemand daar in de communicatiekamer, dan kunnen we met elkaar in contact blijven.’