Немагчыма
Мне часта шкодзіць мой язык,
Таму ўдваіх з бядой кручуся,
Што праўду гаварыць прывык,
А лгаць ніяк не навучуся.
Хлусіць вучылі i не раз
Ліхія людзі i пакуты,
Але ніяк ілжывы сказ
Не мог звязаць язык прыкуты.
Не ўсё мы ўмеем шанаваць
I бачыць яснымі вачыма.
Без праўды можна існаваць,
А жыць без праўды немагчыма.
Забаронца
Чыноўнік спакойна давесці умее,
Што белае чорным уявіш i ты.
«Народ,— ён тлумачыць,— не зразумее
Занадта дачаснай тваёй праматы.
Народу патрэбны інакшыя песні,
Згадзіся, а ix у цябе i няма.
Пішы, каб вясною здалося прадвесне,
А восенню — лютая наша зіма.
Пішы для народа патрэбную праўду,
А ты калупаешся ў дробнай брыдзе,
Таму нават звання дасюль не прыдбаў ты,
Таму не вядомы нікому нідзе.
Я ведаю цвёрда, што трэба народу,
На варце яго інтарэсаў стаю,
Каб укараціць крытыканаў пароду
I ўзяць на цыгундар адвагу тваю».
Даслухаў яго — i як токам затрэсла:
«Народны заступнік» абедзве рукі
Да хрусту ўвагнаў у высокае крэсла,
Каб толькі не страціць рублі i пайкі.
Не, не абаронца ты, а забаронца.
Цябе нарадзілі за праўду раней,
Гатовага Месяц закрэсліць i Сонца,
Бо лічыш сябе за усіх разумней.
Сумленне i праўду табе не закрэсліць.
Магчыма, пакруцішся трохі яшчэ
I вылеціш коркам з утульнага крэсла,
Як знізу i зверху табе прыпячэ.
Балючае
А хто з нас не ашукваў сам сябе?
Хто слепа не ішоў на дапамогу
Таму, што толькі ўсё сабе грабе
I гучна паднявае дэмагогу?
Хто з нас абы-чаго не плёў,
У што i сам не вельмі верыў?
Хто з нас не падстаўляў нулёў
У зводках дзеля ўласнае кар'еры?
Хлусілі часта аднаму адзін,—
Дакладвалі, рапартавалі:
Ад рання да дванаццаці гадзін
Спакою людзям не давалі.
A паглядзіш праграму «Час»:
На ферме, фабрыцы, заводзе
Грыміць авацыя ў рабочы час,
Нібыта ўсе мы на агульным сходзе.
Яшчэ там-сям ліпяць «кіраўнікі»,—
Упартыя чыноўныя служакі,
I тузаюць па звычцы ў дзве рукі,
A кіраваць ужо няма кім.
Круцілася, як тая карусель,
На месцы тэхніка слабая,
I боўтаўся ружовенькі кісель,
Што i дасюль ніяк не расхлябаем.
Не, расхлябаем лайдакам назло,
I ўсё паправіць наша пакаленне,
Бо кожнай рэвалюцыі залог —
Адвага, Праца, Праўда i Сумленне.
Адзіны шлях выразна нам відзён,
I ўжо не перашкодзіць больш нішто нам,
I верыцца, што будзе наш закон
Для кожнага i ўсіх адным законам.
Аднагалоснасць
Становіцца часамі млосна,
Калі прымаюцца аднагалосна
Шматслоўныя i нават куцыя
Рашэнні або рэзалюцыі.