Олаф Харальдссон (Святой) 1013 (1015) — 1028
Ярл Хакон Эйрикссон 1028–1029
Свейн Альфифусон 1030–1034
Магнус Добрый 1034 (1035) — 1046 (1047)
Харальд Сигурдарсон 1046–1066
Олаф Спокойный 1067–1093 (1094)
Магнус Босоногий 1093 (1094) — 1103
Олаф Магнуссон 1103 (1104) — 1116
Эйстейн Магнуссон 1103 (1104) — 1122
Сигурд Магнуссон (Крестоносец) 1103 (1104) — 1130
Магнус Слепой 1130–1135
Харальд Гилли 1135–1136
Сигурд Слембир 1136–1139
Сигурд Харальдссон 1136–1155
Инги Харальдссон 1136–1161
Эйстейн Харальдссон 1142–1157
Хакон Широкоплечий 1157 (1158) — 1162
Сигурд Воспитанник Маркуса 1162–1163 (1164)
Магнус Эрлингссон 1163 (1164) — 1184
Источники
Snorri Sturluson. Heimskringla, Bd. I–III. Bjarni Aðalbjarnarson gal út. «Íslenzk fornrit» Bd. XXVI–XXVIII. Reykjavík, 1941–1951.
Ari Thorgilsson. The Book of the Icelanders (Íslendingabók). Ed. and transl. by H. Hermannsson. «Islandica», vol. XX. Ithaca, N. Y., 1930.
Monumenta historica Norvegiae. Latinske Kildeskrifter til Norges Historic i Middelalderen udg. ved G. Storm. Kristiania, 1880.
Ólăfs saga hins helga. Utg. av O. A. Johnsen. Kristiania, 1922.
Saga Hákonar Hákonarsonar. «Fornmanna sögur», Bd. 10, Kaupmannahöfn, 1835.
Saxonis Grammatici Gesta Danorum, hrsg. von A. Holder. Strassburg, 1886.
Snorri Sturluson. Edda. København, 1900.
Sturlunga saga, Guðni Ionsson gaf út. I–III. Reykjavík, 1948.
Литература
В. Aðalbjarnarson. Om de norske kongers sagaer. «Skrifter utgitt av Det Norske Videnskaps-Akademi i Oslo. II. Hist.-Filos. Klasse. 1936, N 4». Oslo, 1937.
G. Benediktsson. Hvar var Snorri nefndur höfundur Heimskringlu? «Skirnir», 1955.
G. Benediktsson. Snorri skáld í Reykholti. Reykjavík, 1957.
S. Beyschlag. Konungasögur. Untersuchungen zur Königssaga bis Snorri. Kopenhagen, 1950.
S. Einarsson. A History of Icelanlic Literature. N. Y., 1957.
Sv. Ellehøi. Studier over den aeldste norrøne historieskrivning. København, 1965.
A. Heusler. Die gelehrte. Urgeschichte im altisländischen Schrifttum. «Abhandlungen der königlich preussischen Akademie der Wissenschaften. 1908. Philosophisch-historische Classe». Berlin, 1908.
F. Jónsson. Den oldnorske og oldislandske litteraturs historie. I–II. Köbenhavn, 1894–1902 (изд. 2, 1920–1924).
F. Jónsson. Til belysning af Snorri Sturlusons Behandling af hans kilder. «Arkiv för Nordisk Filologi». 50. Bd., 1934.
H. Koht. Innhogg og utsyn i norsk historie. Kristiania, 192,1.
H. Koht. «Tendens» i Heimskringla? «Historisk tidsskrift». Oslo, bd. 37, 8. h., 1956.
A. T. Laugesen. Snorres opfattelse af Aserne. «Arkiv för Nordisk Filologi», bd. 56, 1942.
H. Lie. Studier i Heimskringlas stil. Dialogene og talene. «Skrifter utgitt av Det Norske Videnskaps-Akademi i Oslo. II. Hist-Filos. Klasse. 1936. N 5». Oslo, 1937.
S. Nordal. Snorri Sturluson. Reykjavík, 1920.
S. Nordal. Sagalitteraturen. «Nordisk kultur». VIII: B. Litteraturhistorie. Stockholm — Oslo — København, 1953.
Olafia Einarsdóttir. Studier i kronológisk metode i tidlig islandske historieskrivning. Stockholm, 1964.
Fr. Paasche. Norges og Islands litteratur indtil utgangen av Middelalderen. Kristiania, 1924.
Fr. Paasche. Snorre Sturlason og Sturlungerne. Kristiania, 1922 (2. utg. Oslo, 1957).
Fr. Paasche. Tendens og syn i kongesagaen. «Edda», Bd. XVII, 1922.
G. Sandvik. Hovding og konge i Heimskringla. Oslo, 1955.
J. Schreiner. Tradisjon og saga om Olav den Hellige. «Skrifter utgitt av Det Norske Videnskaps-Akademi i Oslo. Hist.-Filos. Klasse, 1926. № 1». Oslo, 1926.
J. Schreiner. Saga og oldfunn. Studier til Norges eldste historie. «Skrifter utgitt av Det Norske Videnskaps-Akademi i Oslo. II. Hist.-Filos. Klasse. 1927. № 4». Oslo, 1927.
G. Storm. Snorre Sturlassöns Historieskrivning. En kritisk Undersögelse. Kjöbenhavn, 1873.
E. Ól. Sveinsson. The Age of the Sturlungs. Icelandic Civilization in the Thirteenth Century. Ithaca, N. Y., 1953.
G. Turville-Petre. Origins of Icelandic Literature. Oxford, 1953.
G. Turville-Petre. Dreams in Icelandic Tradition. «Folklore», vol. 69. 1958.
J. de Vries. Altnordische Literaturgeschichte. Bd. I–II. Berlin, 1964–1967 (2. Aufl).
L. Weibull. Nordisk historia. Forskningar och undersökningar. I. Stockholm, 1948.
W. Wirth. Der Schicksalsglaube in den Isländersagas. Eine religionsgeschichtlich-philologische Untersuchung über Wesen und Bedeutung der altgermanischen Vorstellungen von Schicksal und Glück. Stuttgart — Berlin, 1940.
W. Åkerlund. Studier över Ynglingatal. Lund, 1939.
Список сокращений
Yngl. — Ynglinga saga
Hálfd. sv. — Hálfdanar saga svarta
Har. hárf. — Haralds saga harfágra
Hák. góða — Hákonar saga góða
Har. gráf. — Haralds saga gráfeldar
Ól. Tr. — Óláfs saga Tryggvasonar
Ól. helga — Óláfs saga helga
Magn. góða — Magnúss saga ins góða
Har. Sig. — Haralds saga Sigurðarsonar
Ól. kyrra — Óláfs saga kyrra
Magn. berf. — Magnúss saga berfoetts
Magnússona — Magnússona saga
Magn. bl. — Magnúss saga blinda ok Harald gilla
Haraldssona — Haraldssona saga
Hák. herð. — Hákonar saga herðibreiðs
Magn. Erl. — Magnúss saga Erlingssonar
Hák. Hák. — Hákonar saga Hákonarsonar