Павел Іванавіч узрадавана ѓсклікнуѓ:
- Я на гэта гатовы!
Варажбітка кіѓнула і адказала:
- Зараз я табе дам распіску, такога зместу. Я Павел Іванавіч Рыбачэнка, раблюся рабом спадарыні Кветачка, да таго часу, пакуль яна не вызваліць мяне ад службы. Клянуся да гэтага моманту выконваць беспярэчнае ѓсе яе распараджэнні! Узамен атрымліваючы вечнае юнацтва! І ты падпішашся крывёй.
Варажбітка падміргнула, і бліснула зубкамі, колеру слановай косткі, яе выгляд быѓ бездакорны, і разам з тым адчувалася, наколькі яна на самай справе старэй чым выглядае. Але гэта нават наадварот, неяк выклікала да яе большы давер.
Спадарыня Кветачка рашуча вымавіла:
Потым я дам, табе юнае і моцнае цела! І ты будзеш пасля гэтага вечна маладым!
Павел Іванавіч адказаѓ з усмешкай:
- Ну што ж? Здзелка ёсць здзелка! Служба рана ці позна скончыцца, а маладосць застанецца!
Варажбітка злосна заѓважыла:
- Але ты будзеш маім слугой! І калі паспрабуеш не паслухацца, то патрапіш проста ѓ пекла! А пакуль, давай я памагу табе праткнуць палец.
Было крыху балюча . Павел Іванавіч аглядаѓ пакой варажбіткі. Белыя фарбаваныя сцены. Некалькі манітораѓ. Маса рознага роду датчыкаѓ. Нібы гэта лабараторыя, а не цэнтр варажбіткі.
Нават недарэчна неяк падпісваць гэтую паперку. Ці наѓрад крывавы подпіс які-небудзь суд палічыць сапраѓдным. Але... Нешта кажа яму, што гэта не блеф і не розыгрыш.
Мужчына так-сяк вывеѓ свой подпіс, у выглядзе загагуліны. Пасля чаго прабурчаѓ:
- Я сваё падпісаѓ! Цяпер слова за вамі!
Варажбітка хіхікнула і заѓважыла:
- Ну, што сказаць! Ну, што сказаць... Уладкованыя так людзі! Жадаюць ведаць, жадаюць ведаць! Жадаюць шляхту, што будзе!
І тут жа перад мужчынам узнік вялікі манітор. Па ім было відаць, што ідзе нейкі мульцік. Імкліва насіѓся нейкі баец кідае дзіды, босымі, дзіцячымі ножкамі.
Варажбітка ѓхмыльнулася і спытала:
- Глядзеѓ ці японскі мультсерыял - "Конан - хлопчык з будучыні"?
Мужчына паціснуѓ плячыма і адказаѓ:
- Здаецца, так... Там такі быѓ хлапчук, накшталт бы вельмі моцны!
Варажбітка згодна кіѓнула:
- Угу! Вось я цябе і ѓсялю ѓ яго цела!
Пажылы мужчына здзіѓлена свіснуѓ:
- У цела мульцяшкі?
Варажбітка ѓпэѓнена пацвердзіла:
- Вось менавіта! А чаго ты хацеѓ?
Мужчына разгублена пра булькаѓ:
- Але ён зусім дзіця!
Варажбітка хіхікнула:
- Але ѓ яго, затое сілы больш, чым у дзясятка дарослых. Ды і ён спрытны, моцны целам, яго вельмі цяжка забіць і пашкодзіць!
Павел Іванавіч разгублена прамармытаѓ:
- І што я назаѓжды застануся дзіцем, ці вырасту?
Варажбітка аскала зубы і адказала:
- Вядома назаѓжды застанешся такім, хлопчыкам гадоѓ адзінаццаці з д'ябальскай сілай.
Перахапіѓшы незадаволены погляд, мужчына дадала.
- Ну гэта поплатак за неѓміручасць і самае галоѓнае... Паколькі гэта анімэ японскае, а японцы вельмі кахаюць мультыкі хентай, то ѓ цябе будзе мужчынская добрая якасць недзіцячых памераѓ. У баявым становішчы сантыметраѓ 25, што і для дарослага нямала. Так што... Самае галоѓнае ты можаш рабіць і без урону для сябе і свайго лібіда.
Павел Іванавіч разгублена заѓважыѓ:
- Але ці шмат жанчын захоча спаць з дзецюком?
Варажбітка ѓ адказ яхідна вякнула:
- А з табой жанчыны, такім чынам, не жадаюць спаць! Дык што ці вялікая будзе страта? А калі ты ѓ вечнасці зможаш разбагацець ці стаць імператарам, то дзяѓчаты будуць хадзіць табунамі за табой незалежна ад таго падобны ты на хлопчыка ці не.
Мужчына пару секунд павагаѓшыся, рашуча вымавіѓ:
- Добра згодзен! Галоѓнае, каб кольк стаяѓ і быѓ буйным. А тое, што ты не надта вялікі? Сіла кампенсуе!
Варажбітка заѓважыла з радасным выглядам:
- Я цябе яшчэ магіі і баявым прыёмам нібы Наруто навучу. І ты станеш непераможным!
Павел Іванавіч пацвердзіѓ:
- Можа, так мне гэта і хацелася!
Варажбітка пляснула далонькай па каленцы і вымавіла:
- Сядзь вунь у тое крэсла. Я буду выконваць пераѓтварэнне. Наогул, я ж ведаю, ты хацеѓ стаць не проста зноѓ маладым, а хлапчуком. Менавіта гэта і было тваім самым гарачым жаданнем. І хлапчуком моцным! Так што на гэты раз пераѓтварэнне павінна атрымаецца!
Павел Іванавіч сеѓ у крэсла. Варажбітка стала апранаць на яго правады і датчыкі. Маѓляѓ, хочаш стаць хлопчыкам, і мы табе гэта задаволім.