Kojonov Luchjo

?ar la virinojn malinstigis
pri li vaganta onidir':
per sia kaco fikmortigis
du sinjorinojn tiu vir'!

Kaj ekde tiam li tutsole
sen am' vegetis la? destin'.
Damnante l' kacon, senkonsole
dronigis triston li en vin'.

Bonvolu doni nun permeson,
ke mi ekspliku sen erar'
kaj vi ricevu la impreson
pri tuta Lu?ja parencar'.

Tre noblan havis li devenon:
prauloj de l' malri?a dand'
posedis kampojn kaj bienojn
kaj kacojn de enorma grand'.

Kaj ?iam tra generacioj
da tiuj kacoj sekvis ?en' –
kiel hered' de tradicioj,
simile al la patra ben'.

Kojonov, la? la nom' – Porfirij
al car' Johano servis, ?ar
per l' kac' halterojn suprentiri
li povis por amuz' de Car'.

Kaj la? Johana ordonemo
Porfirij ?iam sen problemo
per la kruela kac' mortbatis
servistojn, kiujn Car' mal?atis.

Kaj sekvis lin Kojonov Savva –
dum Petra temp' lin trafis glor' –
kanonojn en batal' Poltava
per l' kac' purigis kun fervor'.

Kaj dum Jekaterina rego
dank' al grandeco de l' kacego
Kojonov Leo – general' –
honoron ?uis sen rival'.

Verdire, famis per stupido
la famili' ekde aper',
sed grandaj kacoj en rigido –
estis objekto por fier'.

Jam Lu?ja avo sen skrupulo
fordrinkis ?ion ?is moner',
kaj nia Lu?jo – povra ulo –
denaske restis en mizer'.

Lin ne dorlotis dia graco,
kaj povus diri mi pri li:
la sorto dotis lin per kaco,
tamen nenion donis pli.