Kojonov Luchjo

surliten la vidvinon pu?is,
?emizon ?ian tiris sor,
per tuta korp' sur ?in ekku?is
la kacon ?ovis sen pudor'.

Eksentis la vidvin' malbonon –
kvaza? enhavus ?i timonon.
Komencis krii ?i kaj jelpi,
sanktulojn ?iujn vokis helpi.

Teruras ?ia krio gor?a –
ne a?das Lu?jo. – La?tas plor'. –
Li spiras kiel balgo for?a
kaj fikas, fikas kun fervor'!

L' parigistin' pro tia ?emo
e? perdis ma?on dum la trik'.
Kaj flustras ?i en tima tremo:
«Nu, li mortigos ?in per fik'!»

Sed post hezito dum momento,
kun ?trumpo kaj trikila par'
Matrjona kure, kvaza? vento,
rapidas al la buduar'.

Matrjona buduaren kuras –
l' vidvin' senfortas. Per falus'
penetris Lu?jo al anus'
kaj anka? bugre ?in torturas.

Por rompi la turmentajn fikojn,
Matrjona nun en maltrankvil'
jen lian pugon, jen testikojn
komencis piki per trikil'.

Ekmu?is li kiel leono,
faligis planken ?in sen vort',
per longa kaco – dra?bastono
surkape frapis ?in ?is mort'.

Sed la vidvino lertan movon
(ankora? pulsis ?ia kor')
sukcesis: kaptis la ?urovojn
de Lu?jo – kaj de?iris for.

Sed por Matrjona mavas fato:
mortigis li per kacobato
?in kvaza? mu?on, dum moment',
kaj falis mem sen viva sent'.