Konan grunis pro plezuro; ma il esas ankore kaptito. La klefi esis vana kontre ta riglo qua nur funcionis del extero. Ilua sento habila dicis, ke la stangi esis tam harda kam l’espado; probo hakar a libereso nur frakasus la nura armo. Ma il trovis nochi sur ta hardega stangi quale traci di dentegi fantastika, e nevolunte fremisis pensante pri qua monstri sennoma tante terorinde atakabis ta barilo. Omnakaze, esis nur un ago posibla: serchar altra ekireyo. Prenante la torcho del nicho, il alongiris la koridoro, l’espado en manuo. Il vidis nula traci dil serpento od olua viktimo, nur granda sango-induturo sur la petra pavimento.
Obskureso marchis per pedi senbruisa cirkum il, apene retropulsita dal torcho vaciletanta. Omnalatere il vidis obskur aperturi, ma il restis en la chefa koridoro, sorgoze spektis la pavimento avan su, por ke il ne falez aden foso. E subite il audis sono de homino qua ploras mizeroze. Altra viktimo di Tsotha, il pensis, itere maledikis la sorcero, e turnis su por sequar la sono en plu mikra koridoro humida.
La plorado plulauteskis dum ke il avancis e, levante la torcho, il perceptis formo nepreciza en l’ombri. Irante plu proxime, il haltis pro subita hororo avan maso antropomorfa qua sternis su. Olua konturi nestabila kelke sugestis polpo, ma olua palpili misformacita esis tro kurta por olua larjeso, ed olua substanco esis tremanta materio jeleatra qua nauzeigis il. Ek ta maso abomininda kapo ramatra levis su, ed il, nekapabla movar pro hororo nauzeiganta, konstatis ke la sono de plorado venas ek ta labii obcena e grasa. La bruiso divenis alta ridacho abomininda kande la grand okuli nestabila dil monstro trovis il, ed ol hisis sua maso fremisanta vers il. Il retroiris e fugis alonge la tunelo; il ne fidis a l’espado. La ento forsan esas ek materio teral, ma regardar ol febligis ilua anmo, ed il dubitis la povo di armi facita da homi. Dum kurta tempo il audis, ke ol barbotis e bufis dop il e kriis per ridacho hororinda. L’evidenta tono homal en olua gayeso preske shanceligis ilua raciono. Ol esis precize tala ridacho quala il audabis obcene ebuliar del grasa labii di la homini laciva di Shadizar, Urbo di Maligneso, kande kaptitini esas desvestizata sur l’auciono-bloko. Per qua arti infernal Tsotha vivigis ta ento nenatural? Konan neprecize sentis, ke il vidabis blasfemo kontre l’eterna legi di naturo.
Il kuris vers la chefa koridoro, ma ante ke il atingis ol, transpasis quaza chambreto quadrata ube du tuneli krucumas su. Atinginte ta chambro, il quik konoceskis avan su maseto qua blotisas sur la pavimento; lore, ante ke il povis haltar sua flugo od irar adlatere, sua pedo frapis ulo flexebla qua akre kriachis, ed il falis kapavane, la torcho flugis ek ilua manuo ed extingesis frapante la pavimento. Mi-aturdita dal falo, Konan staceskis e tastis en l’obskureso. Ilua direciono-senso konfuzigesis, ed il ne povis decidar, ube esas la chefa koridoro. Il ne serchis la torcho, por ke il havis nula moyeno riacendar ol. Ilua tastanta manui trovis aperturi di tuneli, ed il hazarde selektis un de oli. Quante longe il trapazis en tota obskureso il nultempe saveskis, ma subite sua instinto barbara pri proxima danjero haltigis il.
Il havis la sama sento quan il havabis stacante en obskureso ye la bordo di granda precipisi. Falinte a sua genui il reptis avane, e balde sua manuo extensita renkontris la bordo di puteo aden qua la pavimento semblis abrupte falar. Tam fore kam il povis extensar la manuo, la lateri esis eskarpa ed humida. Il extensis brakio aden l’obskureso ed apene tushis la bordo opozanta per l’espado-pinto. Do il esus kapabla transsaltar olu, ma lo havus nula senco. Il esis en nekorekta tunelo e la chefa koridoro esis ulloke dop il.
Pensante tale, il sentis febla movado dil aero; vento de la puteo movigis ilua nigra krinaro. Konan havis ganso-pelo. Il probis dicar a su, ke ca puteo ulmaniere iras al extera mondo, ma sua instinti dicis, ke esis ulo nenatural. Il esis ne nur en la kolino; il esis sub ol, profunde sub la nivelo di urbo-stradi. E quale extera vento trovus voyo aden ta fosi e suflas de sube? Febla palpitado pulsis en ta vento fantomal quale tamburi batata tre profunde. Forta tremado sukusis la rejulo di Aquilonia.
Il staceskis e retropazis, e dume ulo flotacis ek la puteo. Quo ol esis, Konan ne savis. Il povis vidar nulo en l’obskureso, ma il certe sentis prezenteso—intelekto nevidebla, netushebla, qua maligne flugetis proxim il. Il turnis su e fugis per la voyo quan il pasabis. Fore avane il vidis reda cintilo mikrega. Il marchis vers ol, e longe ante ke il pensabis atingar ol, frapis solida muro, e vidis la cintilo ye sua pedi. Ol esis ilua torcho, flamo extingita. ma l’extremajo nun brezo. Sorgeme il prenis ol e suflis, ecitante ol til ke ol flamifis. Il sospiris kande la flameto kreskis. Il esis itere en la chambro ube la tuneli krucumas su, ed il itere havis sua direciono-senso.
Il trovis la tunelo de qua il ekiris la chefa koridoro, e dum ke il marchis vers ol, la torcho-flamo vacilegis quaze labii nevidebla suflis ol. Itere il sentis prezenteso e levis sua torcho por regardar cirkume.
Il vidis nulo; ma il sentis ulmaniere nevidebla kozo senkorpa qua flotacis en la aero, gutifante slamoze e susurante obcenaji quin il ne povis audar ma per ul instinto konoceskis. Il feroce ocilis sua espado e sentis, quaze ke il tranchis araneo-teli. Kolda hororo sukusis il, ed il fugis alonge la tunelo e kurante sentis fetida respiro brulanta ye sua nuda dorso.
Ma veninte aden la larja koridoro, il ne plus sentis irga prezenteso videbla o nevidebla. Il alongiris, tempope expektis ke diableti havanta dentegi ed unglegi saltos adsur il del obskureso. La tuneli ne esis silencoza. Omnalatere del profundaji dil tero venis soni qui ne apartenas al mondo racionoza. Esis ridetachi, krii pro joyo demonal, longa ululi fremisanta, ed ulfoye l’evidenta ridado klamachanta di hieno konkluzis terorinde per vorti homal kriachante blasfemi. Il audis la pazi di pedi ruzoza, ed en l’aperturi dil tuneli videtis formi ombratra qui havis konturi monstratra ed anomala.
Esis quaze ke il vagabis aden inferno—inferno facita da Tsotha-lanti. Ma la kozi ombratra ne eniris la koridoro, quankam il klare audis la sugo avara di labii bavanta, e sentis la regardo di okuli hungranta. Ed il balde saveskis pro quo. Sono glitiganta dop il elektrizis il, ed il saltis al obskureso di proxima tunelo, ed supresis la torcho. Il audis la serpento reptanta alonge la koridoro, ociera pro olua recenta repasto sangoza. De ilua latero ulo jemis pro timo e retrotiris su aden l’obskureso. Evidente la chefa koridoro esas la chas-regiono dil serpentego, e l’altra monstri cedis la spaco ad ol.
A Konan, la serpento esis la minima hororo de ti omna; il preske sentis parenteso kun ol, memorante l’obcenajo ploranta e ridachanta, e la ento gutifanta e murmuranta qua venis ek la puteo. Adminime ol esis ek materio teral; ol esis morto reptanta, ma ol minacis nur morto fizikal, ma ta altra horori minacis ed mento ed anmo.
Pos ke ol trapasabis la koridoro, il sequis per to quon il esperis esar sekura disto, e suflis por riacendar la torcho. Il ne irabis fore kande il audis basa jemado qua semblis emanar del nigra enireyo di tunelo proxima. Prudenteso avertis il, ma kuriozeso pulsis il al tunelo, tenante alte la torcho qua nun esis nur stumpo. Il fortigis su por vidar irgo, ma to quon il vidis esis neexpektita. Il regardis larja celulo, parto di ol enkajigita per stangi dense pozita qui extensis del pavimento al plafono, fixigita en la petro. Ultre ta stangi jacis figuro, qua, dum ke il proximeskis, il vidis esar od homo, od exakta simileso di homo, volvita e ligita da la helici di dika sarmento qua semblis kreskar tra la solida petro dil pavimento. Ol kovresis per folii stranje pintizita e flori karmezina—ne la redo satinatra di petali natural, ma karmezino livida e nenatural, quale perversigo di floro-vivo. Olua branchi adheranta flexeble tordis su cirkum la nuda korpo e membri dil homo, semblis karezar lua rugoza karno per kisi voluptoza ed avida. Un granda floro pendis direte super lua boko. Nelauta jemado bestial bavis de la laxa labii, la kapo rulis quaze pro pavoro nesuportebla, e l’okuli rekte regardis Konan. Ma esis en oli nula lumo di inteligenteso; oli esis vakua, l’okuli di idioto.