Esis mixit armeo quan Konan kolektabis dum la hori frenezioza qui sequis lua retroveno al chefurbo. Il forbatabis la turbo spumifanta de la soldati Peliana qui tenis l’extera muri di Tamar, e rekrutabis ta soldati a sua servado. Il sendabis rapida kavalkanto a Trokero por retrovokar lu. Kun ti kom nukleo di armeo, il hastabis adsude e sizis tra la lando rekrutiti e kavali. Nobeli di Tamar e la cirkumajo augmentis ilua trupi, ed il survoye kolektis rekrutiti de omna vilajo e kastelo. Ma ol esis nur mikra homamaso quan il kolektabis por jetar kontre l’invadanti, quankam ol havis la qualeso di stalo hardigita.
Mil-e-nonacent kavalkanti homarmarizita sequis il, la plumulto di qui esis kavalieri Poitainana. La restanta mercenarii e soldati profesional del sequantari dil nobeli facis lua infantrio —kinamil armarkisti e quaramil piquisti. Ta armeo nun venas bone ordinita—unesme l’armarkisti, dop li la piquisti, e dop ti la kavalkanti marchante.
Kontre li Arbanus dispozis sua trupi, e l’armeo federita avancis quale stal-maro brileganta. La spektanti sur l’urbo-muri tremis vidar ta vast armeo qua eklipsis la povo di la salvanti. Unesme marchis l’armarkisti Shemida, dop li la piquisti Kothana, dop li la kavalieri mashizita di Strabonus ed Amalrus. L’intenco di Strabonus esis klara—uzar sua ped-soldati por forvishar l’infantrio di Konan ed apertar voyo por fortega asalto da sua kavalrio pezoza.
La Shemidi pafis de mil-e-kinacent futi, e flechi flugis quale greli inter l’armei ed obskurigis la suno. L’armarkisti westal, preparita da mil yari de milito senkompata kontre la Pikti sovaja, avancis e klozis rangi kande lia kamaradi falis. Lia nombro esis la plu mikra, e l’armarki Shemida havis plu longa porteo, ma per exakteso l’armarkisti Bosonana egalis lia enemiki, e li kompensis pur habileso pri arkopafado per superiora mentaleso ed ecelanta homarmaro. Ye bona disto li pafis, e la Shemidi falis per tota rangi. La militisti havanta blua barbi e portanta lejera mashi ne povis tam bone tolerar puniso kam la Bosonani portanta plu dika homarmaro. Li ruptis sua rangi, forjetis lia armarki, e lia fugo desordinis la rangi dil piquisti Kothana dop li.
Sen la helpo dil armarkisti, ta militisti esis faligita centope dal shafti dil Bosonani, do li asaltis furioze, e renkontris la lanci dil piquisti. Nul infantrio esas mastro dil sovaja Gunderlandani. Lia hemlando, la provinco maxim nordal di Aquilonia, esas distanta de nur un dio per kavalkado trans la marsho-lando Bosonana de la limiti di Kimeria, ed ili, naskinta ed edukita por batalio, havis la sango maxim pura de omna populi Hiboriana. La lancieri Kothana, stuporigita da la morti di lia kamaradi per flechi, esis pecigita e retrofalis desordinite.
Strabonus mujis pro furio, vidante ke sua infantrio repulsesis, e kriis por asalto generala. Arbanus hezitis, indikis ke la Bosonani bone riordinis su avan la kavalieri Aquiloniana, qui sidabis senmove sur lia kavali dum ta meleo. La generalo konsilis, ke li tempale retretez, por lurar la kavalieri adweste de la shirmo di ta armarki. Ma Strabonus esis dementa pro furio. Lu regardis sua kavalier-rangi longa e brilanta, ed imperis, ke Arbanus dicez l’impero asaltar.
La generalo konfidis sua anmo ad Ishtar e sonigis l’ora olifanto. Per tondatra mujo la foresto de lanci abasis su, e la grand armeo movis trans la plana-lando plu e plu rapide. La tota agro tremis pro la huf-avalancho, e la brileso de oro e stalo dazlis l’okuli dil spektanti sur la turmi di Shamar.
L’eskadroni fendis la laxa rangi dil lancieri, tramplis egale amiko ed enemiko, e precipitis su aden la denti di flechi del Bosonani. Trans l’agro li tondris, severe kavalkis la sturmo qua dispersis la kavalieri quale folii autunal. Plusa cent pasi, e li kavalkos inter la Bosonani ed abatos li quale frumento. Ma karno e sango ne povis subisar la morto-pluvo qua nun laceris ed ululis inter li. Shultro an shultro, pedi larje suportanta, stacis l’armarkisti; quale un homo li tiris la shafti til l’oreli e lasis oli flugar kun krii kurta e profunda.
La tota avana rango di kavalieri falis, e sur la kadavri di kavali e kavalkanti qua semblis esar pinglo-kuseni, lia kamaradi mispazis e falis kapavane. Arbanus jacis, flecho tra sua guturo, kranio frakasita da la hufi di lua propra milito-kavalo mortanta, e konfuzeso kuris tra l’armeo desordinita. Strabonus kriis una impero, Amalrus altra, e tra omni kuris la timego supersticoza vekigita dal vidajo di Konan.
E dum ke la brilanta rangi movis konfuze, la trumpeti di Konan sonis, e tra l’apertanta rangi di armarkisti venis bruisoze la asalto terorinda di la kavalieri Aquiloniana.
L’una armeo renkontris l’altra per shoko quale to di tertremo qua ociligis la turmi shancelanta di Shamar. La desordinita eskadroni dil invadanti ne povis subisar la kolio stale solida, piloza per lanci, e movis impetuoze kontre li quale fulmino. La longa lanci dil atakanti laceris e pecigitis lia rangi, ed aden la kordio di l’armeo kavalkis la kavalieri de Poitain ociligante lia du-manua espadi terorinda.
La klakado e kliktado di stalo esis quale milion martelegi frapante milion ambosi. La spektanti sur la muri esis astonigata e surdigata dal tondro, dum ke li tenegis la kreneli e regardis la stala vortico ube plumi jetesis alte inter l’espadi briletanta e standardi abasesis e falis.
Amalrus falis mortanta sub la tramplanta hufi, sua shultro-osto hakita en du peci per la du-manua espado di Prospero. La hordo dil invadanti glutis la mil-e-nonacent kavalieri di Konan, ma cirkum ta densa kolio qua tranchis plu e plu profunde aden la plu laxa rangi dil enemiki, la kavalieri di Koth ed Ofir movis e frapis vane. Li ne povis ruptar la kolio.
Ye la pinto di la stala kolio, Konan bramis sua kombat-krio ed ociligis sua espadego en brileganta arki di morto qui nuligis stala kasko o mash-kuraso. Rekte tra amaso tondranta de enemiki stale vestizita il kavalkis, e la kavalieri di Koth juntis su dop il por separar il de ilua soldati. Quale fulmino frapas, Konan frapis, iris impetuoze tra la rangi per pura povo e rapideso, til ke il venis a Strabonus paleskanta inter lua palaco-trupi. Nun hike equilibris la fato dil batalio, nam per lua plu granda nombro, Strabonus ankore havis oportunajo por sizar triumfo de la genui dil dei.
Ma lu kriis, vidante sua arkienemiko fine distanta nur de la longeso di brakio, e sovaje atakis per sua hakilo. Ol kliktis an la kasko di Konan, fairifis, e la Kimeriano shancelis e frapis sufoye. La lamo longa de kin futi aplastis la kasko e kranio di Strabonus, e la kavalo dil rejo shancelis kriachante e jetis la kadavro laxa e brandisanta del selo. Granda krio acensis del armeo, qua vacilis e retroiris. Trokero e sua dom-trupi desesperante tranchis voyo al flanko di Konan, e la granda standardo di Koth falis. Lore dop l’invadanti stuporigita e shokita acensis grandega klamo e flami de enorma flagrado. La defensanti di Shamar desesperante facabis ekatako, mortigis la homi qui asaltabis la pordegi, e furieskis inter la tendi dil siejanti, espadagis la kamp-sequanti, incendiis la pavilioni, e destruktis la siej-mashini. To esis la fina frapego. L’armeo briletanta desaparis fugante, e la vinkanti furioze mortigis li kuranta.
La fuganti hastis vers la fluvio, ma la homi sur la flotilio, tre persekutita da la roki e shafti de la civitani rivivigita, desligis la bateli e remis vers la rivo sudala e livis lia kamaradi a lia fato. Multi atingis la rivo, kurante trans la kanoti qui esas ponto, til ke la homi di Shamar desankragis e separis li de la rivo. Lore la lukto divenis masakro. Pulsite aden la fluvio por dronar en lia homarmari, o hakite til morto an la rivo, l’invadanti perisis milope. Nul indulgon li promisabis; nul indulgon li recevis.
Del bazo dil kolineti al rivi dil Tibor, l’agro kovresis per kadavri, e la fluvio di qua la aquo fluis rede esis plenigita per la mortinti. De la mil-e-nonacent kavalieri qui kavalkabis adsude kun Konan, apene kinacent vivis por fanfaronar pri lia cikatri, e la masakro inter l’armarkisti e piquisti esis terorinda. Ma la grand armeo briletanta di Strabonus ed Amalrus esis hakachite extingita, e ti qui fugis esis min multa kam ti qui mortis.