1794 - 25 красавіка, пакаранне ў Вільне смерцю на шыбеніцы (на фанарным слупе) польнага гетмана ВКЛ Шымона Касакоўскага за здраду і падтрымку інтэрвенцыі Расеі. Яго родны брат, біскуп інфлянцкі, Юзаф Касакоўскі, па гэтакім жа абвінавачванні быў павешаны паўстанцамі ў Варшаве.
1794 - 7 траўня, бітва паўстанцаў атрада Стэфана Грабоўскага з расейскімі войскамі каля вёскі Паляны на Ашмяншчыне.
1794 - 20 чэрвеня, бой паўстанцаў з расейскімі аддзеламі каля Міра.
1794 - 26 чэрвеня, бітва паўстанцкіх аддзелаў Ясінскага і Грабоўскага з расейскімі войскамі пад мястэчкам Солы.
1794 - 2 жніўня, бітва корпуса Караля Серакоўскага з расейскім войскам пад Слонімам.
1794 - 4 верасня, няўдалы бой атрада Стэфана Грабоўскага з расейскім войскам каля Любані. Капітуляцыя атрада. Грабоўскі сасланы ў Кастрамскую губерню. Быў амніставаны імператарам Паўлам I.
1794 - 17 верасня, бітва аддзелаў Караля Серакоўскага з войскам А.Суворава каля вёскі Крупчыцы на Берасцейшчыне. Серакоўскага падтрымалі 3 тысячы сялян-касінераў. У бітве з абодвух бакоў удзельнічалі болей за 20 тысяч чалавек.
1794 - 10 кастрычніка, няўдалая бітва паўстанцкага войска генерала Касцюшкі з расейскім войскам пад Мацяёвіцамі. Раненне і захоп у палон Тадэвуша Касцюшкі. Быў вывезены ў Санкт-Пецярбург. (Пазней амніставаны Паўлам I на абяцанне не браць удзел у войнах з Расеяй. Умовай згоды Касцюшкі былі амністыя і вяртанне з ссылкі 5 тысяч паўстанцаў, сасланых Кацярынай II у Сібір.)
1794 - 3-4 лістапада, удзел беларускіх паўстанцаў у абароне Прагі (прадмесце Варшавы) ад расейскага войска, узначаленага А.Суворавым. Паўстанцы страцілі 10 тысяч забітымі, каля 13 тысяч паранена.
1795 - Трэці падзел Рэчы Паспалітай. Далучэнне да Расеі заходняй часткі Беларусі і Летувы. Эміграцыя паўстанцаў і нязгодных прысягаць на вернасць імператрыцы Кацярыне II. Набор беларускіх рэкрутаў выключна ў расейскае войска. За 1796-1799 гады ўзята ў войска 49 тысяч беларусаў, а ўсяго з 1772 года - 109 тысяч.
1795 - «пожалование» ўказам імператрыцы Кацярыны II беларускіх сялянаў у якасьці ўзнагароды расейскім генералам, афіцэрам і чыноўнікам. Усяго раздадзена пад прыгнёт новым панам каля 1 мільёна чалавек. Генерал-фельдмаршал Румянцаў разам з Гомелем атрымаў 69 тысяч чалавек, генерал-фельдмаршал Сувораў разам з Кобрыным - 53 тысячы сялянскіх душ.
1795 - увядзенне на далучаных да Расейскай імперыі беларускіх ваяводствах абавязковай платы падаткаў срэбранай ці залатой манетай, а не асігнацыямі, як у расейскіх губернях. Гэта па тагачасным «чорным» курсу абмена папяровых грошаў на «звонкія» павялічвала падаткі ў 5 разоў. Расейскі ўрад мэтанакіравана выбіраў з далучаных зямель золата і срэбра. Гэтакая няроўнасць была адмененая толькі перад вайной 1812 года.
1796 - здзеклівае ўвядзенне ў тытыл расейскіх імператараў дапаўнення «вялікі князь літоўскі». Тытулам карысталіся ўсе наступныя імператарары па люты 1917 года.
1796 - стварэнне ў Францыі легіёнаў з польскіх і беларускіх эмігрантаў (легіёны Дамброўскага). Легіянеры спадзяваліся на пераможную вайну Францыі з Расеяй, якая прынясе незалежнасць Радзіме. За дзесяць наступных гадоў у легіёнах перабыло болей за 25 тысяч эмігрантаў.
1797 - студзень-сакавік, сялянскія паўстанні на Віцебшчыне і Полаччыне супроць перадачы сялян у прыватнае ўладанне расейскім памешчыкам. Каля 14 тысяч сялянаў, узброеных віламі, косамі, каламі, аказалі супраціўленне вайскам. Пасля задушэння сялянскага паўстання 80 чалавек пакаралі бізунамі, астатніх расейскія салдаты секлі розгамі.
1797 - восень, арышты ў Беларусі сяброў Віленскай асацыяцыі - тайнай арганізацыі, якая рыхтавала паўстанне супроць расейскай акупацыі. На Меншчыне, у Лідзе, Кобрыне, Ашмянах арыштавана болей за 70 асобаў. Прыгавор да пакарання смерцю быў заменены ссылкай на катаргу.
1797 - выкарыстанне Напалеонам легіёнаў Дамброўскага ў бітвах з аўстрыйцамі ў Італіі.
1798 - у Пецярбурзе сканаў пад арыштам апошні кароль польскі і вялікі князь літоўскі Станіслаў Аўгуст Панятоўскі. Там жа і быў пахаваны ў касцёле св. Кацярыны.
1799 - удзел беларускіх салдат у італьянскім і швейцарскім паходах расейскага экспедыцыйнага корпуса, ачоленага А.Суворавым.
1799 - удзел беларускіх салдат у складзе сувораўскага корпуса ў бітве з французамі генерала Маро на рацэ Аддзе (Італія).
1799 - 7-8 чэрвеня, ўдзел беларускіх салдат у складзе сувораўскага корпуса ў бітве з французскай арміяй на рацэ Трэбіі.