Апазіцыянеры таксама любілі спорт і таму абмяркоўвалі ідэю перамагчы ненавіснага дыктатара ў спорце “па-мужчынску. У выглядзе баксёрскага турніру. Сіла, дык няхай будзе сіла. Хай яна вырашае, каму наступныя гады ўладарыць на Беларусі”.
Апазіцыянеры рабілі разлік на тое, што іх лідэр Сямён Домаш – былы майстар спорту па боксе.
А Найбяспечны пазваніў у ГОС ГОП САМБО і “За ўклад у развіццё самба выканкам Міжнароднай федэрацыі аматарскага самба вырашыў адзначыць А. Лукашэнку сваёй “фірменнай узнагародай – Залатой зоркай”.
Апазіцыянеры заціхлі. ДуППе былі патрэбны грошы. Навошта? Каб набудаваць спартовых залаў і зрабіць усё насельніцтва чемпіёнамі. А чемпіёнам як багам грошы не патрэбны.
Заўхоз падказаў як зарабіць грошы: “Гуляць у шахматы, там мільёны плоцяць! Можам стварыць сваю сусветную шахматную федэрацыю, цябе зробім яе Прэзыдэнтам і будзем грошы зарабляць!»
Ідэя натхніла, і яны пачалі разам трэніравацца гуляць у шахматы, а каб быў стымул, гулялі на “пстрычкі ”. Першая ж гульня скончылася трагічна. Заўхоз зламаў палец, а ДуППа атрымала страсеньне мазгоў.
Мазгі ачунялі праз некалькі дзён. Галава балела. Заўхоза выгнаў. І той, помсьцячы, даў інтэрв'ю, дзе раскрыў ДуППавы сакрэты:
«Почти все пять лет, которые я был рядом с ним, он работал в сутки не более 3-х-4х- часов… первым делом выслушивает службу безопасности, потом встречается с прессой… потом в Дрозды А там тенис, хоккей… Как можно работать, когда через день хоккей в пять часов и через день – тенис?»
Урэшце ДуППа выцягнула спорт на палітычны алімп і Прэзыдэнт пачаў вырашаць пад час спартовых бітваў эканамічныя пытаньні:
“Ельцин со мной на корте не справляется, Коржаков не справляется, Лужков проиграл три раза... В последний раз с Лужковым мы играли на пять тысяч тонн сливочного масла: если я побеждаю, -- Беларусь имеет право поставить их в Москву и продать по своей цене. Мэр все же проиграл. Я говорю: Готовь теперь холодильники”
З таго часу ўся палітыка і эканоміка рабілася ДуППай у спорце:
“По стране больше 5 тысяч тонн масла, которое мы не можем продать… Вот еще будет проблема. Надо будет ехать опять к Лужкову в теннис играть на тысячу или 5 тысяч тонн масла. Вот ты, Долголев, и поедешь сейчас играть, у меня пока нога больная”
Адпаведна ДуППАў Дух быў настолькі гатовы да бітваў за Боскую пасаду, што ніводзін супернік не мог бы яму супрацьстаяць.
Лепшы футбол
Наіўная ДуППа! Яна не ведала, што і пра загартоўку яе спартовага Духа усё вядома супернікам. Яны таксама праводзілі адмысловыя трэніроўкі.
Лепшы трэніраваў свой Дух, гуляючы з апазіцыяй у футбол. Гэта было ўсёроўна, што гуляць з дзьябламі.
… На поле выйшлі па адзінаццаць гульцоў з кожнага боку, а вакол Лепшага паўсталі яшчэ пяць ахоўнікаў. Гульня пачалася, і апазыцыянеры адразу рушылі на вароты ягонай каманды. Дэпутат Юра Беленькі, які калісьці скончыў школу вышэйшага спартыўнага майстэрства па футболе, прабіў з-за лініі штрафной пляцоўкі. Кіраўнік справамі Ціцянкоў нязграбна, як жаба, растапырыў рукі, і мяч сьвіснуў у “дзевятку”. Судзьдзя замахаў рукамі і заявіў, што гол не залічаны. Ён дастаў з кішэні Лепшы дэкрэт і зачытаў, што галы, забітыя з-за штрафной, з гэтага дня не залічваюцца, бо трэба гуляць па-беларуску: чэсна абводзіць гульцоў, уваходзіць у штрафную пляцоўку... Карацей галы мусяць быць працоўнымі, а не халяўнымі.
Новая атака апазіцыі. Сяргей Антончык абвёў палову прэзыдэнцкай каманды, давёў мяч да рысы брамніцкай і прабіў Прэзыдэнту паміж ног! Судзьдзя не залічыў гол, паказаў Антончыку чырвоную картку, выдаліў яго з поля за “унижение чести и достоинства высшего должностного лица государства”. На поле выбегла Найлепшая ахова. Яны, страляючы ў паветра, пакацілі Антончыка на траву, скруцілі яму рукі і панесьлі ў “варанок”. Праз некалькі секунд Антончыка у футбольных трусах і майцы паставілі перад судзьдзёй Вярхоўнага Суда, які прысудзіў:
«За унижение чести и достоинства Президента приговорить Антончика к штрафу в 20 000 долларов США».
... Асноўны час гульні скончыўся ўнічыю – судзьдзя не залічыў галы, якія забілі апазыцыянеры, а прэзыдэнскія гульцы нічога не забілі. І вось пенальці.
Напярэдадні гульні Лявон дамовіўся са Шчукіным, што прыклеіць бараду, парык і выйдзе замест дзеда бараніць браму. Ведаў, што Лепшаму будуць падсуджваць, і патрэбен быў нестандартны брамнік.
І вось у браме Лявон. Лепшы бяжыць да мяча. Лявон замахаў рукамі бы птах. З трыбун над полем ўзьвіліся бел-чырвона-белыя буслы. Лепшы на замаху ўзняў галаву і мяч ад яго нагі дагнаў ніжэйшага бусла. Той у паветры дзёўбнуў нагой па мячы і той упрасаваў Лепшы касмыль жарсьці! Балельшчыкі ўзьвіліся над лаўкамі, вітаючы прыём апазыцыянера.