LA
DEMENTULO
Lua paraboli e poemi
LA
DEMENTULO
Lua paraboli e poemi
[1918]
Kahlil Gibran
Tradukita da Brian E. Drake
THE OXFORD RATIONALIST
NEW YORK MMXV
Tradukuro Creative Commons 2015
by Brian E. Drake
Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 Unported
International
Brian E. Drake 1957—
La dementulo: Lua paraboli e poemi
ISBN 978-1-312-66260-5
Publikigita en Usa.
THE OXFORD RATIONALIST
56 Albany Street
Oxford, NY 13830 USA
(607) 843-2636
KONTENAJO
quale me divenis dementulo. . . . . . . . . .9
la deo............................................ . . . . . . . . . .10
mea amiko................................. . . . . . . . . . .12
la palio-terorigilo.........................................14
la sonambuli................................ . . . . . . . . 15
la saja hundo................................. . . . . . . . 16
la du ermiti............................................. . . . 17
pri donar e prenar.................................... .19
la sep ipsi.................................. . . . . . . . . . . 20
milito.................................................................22
la foxo............................................. . . . . . . . . 24
la saja rejulo......................................... . . . . 25
ambicio................................................. . . . . . 27
la nova plezuro.................................. . . . . .29
la altra linguo.......................... . . . . . . . . . .30
la grenado........................................ . . . . . . .32
la du kaji..................................................... . .34
la tri formiki................................... . . . . . . .35
la tombisto.................................................. . 36
sur la gradi dil templo................. . . . . . .37
la beata urbo.................................... . . . . . .38
la bona deo e la mala deo. . . . . . . . . . . 40
‘falio’...................................................... . . . . . .41
nokto e la dementulo........... . . . . . . . . . .43
vizaji......................................................... . . . . 46
la plu granda maro.................... . . . . . . . 47
krucagito.............................................. . . . . .50
la astronomo.................................................52
la granda dezirego...................... . . . . . . . 53
dicis herbo-stipeto...................... . . . . . . . 55
la okulo....................................... . . . . . . . . . .56
la du erudituli............................................ .57
kande naskis mea chagreno. . . . . ......58
e kande naskis mea joyo..... . . . . . . . . . 60
‘la perfekta mondo’......................... . . . . . 61
LA
DEMENTULO
quale me divenis dementulo
Tu demandas, quale me divenis dementulo.
Lo eventis tale: Uldie, longe ante ke naskis
multa dei, me vekis ek profunda dormado e
trovis, ke mea omna maskili esis furtita, ―
la sep maskili quin me facis e portis dum
sep vivadi, ― me desmaskita kuris tra la
turboza stradi e kriegis, ‘Furtisti, furtisti, la
damnita furtisti.’
Viri e mulieri ridis kontre me ed uli
kuris aden lia domi pro timo.
E kande me atingis la bazaro, yuno
stacanta sur domsuprajo kriis, ‘Lu esas
dementulo.’ Me regardis adsupere por vidar
lu; la suno unesmafoye kisis mea propra
nuda vizajo. Unesmafoye la suno kisis mea
propra nuda vizajo e mea anmo inflamesis
da amo por la suno, e me ne plus deziris
mea maskili. Quaze trancante me kriis,
‘Benedikata, benedikata esez la furtisti qui
furtis mea maskili.’
Tale me divenis dementulo.
E me trovis e libereso di soleso e la
sekureso kontre esar komprenata, nam li
qui komprenas ni sklavigas ulo en ni.
Ma me ne esez tro fiera pro mea
sekureso. Mem furtisto enkarcerigita
sekuresas de altra furtisto.
la deo
Dum anciena dii, kande l’unesma tremi di
parolado movis mea labii, me acensis la
santa monto e parolis a la Deo e dicis,
‘Mastro, me esas vua sklavo. Vua celata
volo es por me la lego e me sempre obedios
vu.’
Ma la Deo ne respondis, e forpasis quale
forta tempesto.
E pos mil yari me acensis la santa monto
ed itere parolis a la Deo e dicis, ‘Kreero, me
esas vua kreuro. Ek argilo vu men facis ed a
vu me debas omno.’
E la Deo ne respondis, ma forpasis quale
mil rapida ali.
E pos mil yari me acensis la santa monto
ed itere parolis a la Deo e dicis, ‘Patro, me
esas vua filio. Pro kompato ed amo vu donis
a me la nasko, e per amo ed adoro me
heredos vua imperio.’
E la Deo ne respondis, e lu forpasis
quale la nebuleto velizanta la fora kolini.
E pos mil yari me acensis la sacra monto
ed itere parolis a la Deo e dicis, ‘Mea Deo,
mea skopo e mea realigo; me esas vua hiero
e vu esas mea morgo. Me esas vua radiko
10
en la tero e vu esas mea floro en la cielo, e
kune ni kreskas avan la vizajo dil suno.’
Lore la Deo inklinis su super me, ed
aden mea oreli lu susuris dolca vorti, e mem
quale la maro envolvas rivereto fluanta
aden elu, lu envolvis me.
E kande me decensis a la vali e la prati,
la Deo anke esis ibe.
11
mea amiko
Mea amiko, me ne esas to quon me semblas.
Semblar esas nur vesto olquan me portas ―
vesto paruzita da sorgo, vesto olqua
shirmas me de tua demandi, e tu de mea.
La ‘me’ en me, mea amiko, lojas en la
domo di silenco, ed ibe ol restos por
sempre, neperceptata, ne-acesebla.
Me ne volas ke tu kredez to quon me
dicas nek fidez to quon me facas ― nam
mea vorti esas nulo ma tua propra pensadi
sonanta, e mea agadi tua propra esperi
aganta.
Kande tu dicas, ‘La vento suflas adeste,’
me dicas, ‘Yes ol suflas adeste’; nam me ne
volas ke tu saveskez ke mea mento ne
traktas la vento ma la maro.
Tu ne povas komprenar mea pensadi
marista, e me ne volas ke tu komprenez. Me
esez sola an maro.
Kande jorno esas a tu, mea amiko, nokto
esas a me; ma mem lore me parolas pri la
dimezo dansanta an la kolini e pri la
purpura ombro reptanta trans la valo; nam
tu nek povas audar la kansoni di mea
obskureso nek vidar mea ali batanta an la
12
steli ― e me ne volas ke tu od audez od
videz. Me esez sola kun nokto.
Kande tu acensas a tua Cielo me
decensas a mea Inferno ― mem lore tu
advokas me trans la nepontizebla abiso,
‘Mea kompanulo, mea kamarado,’ e me
anke respondas advokante, ‘Mea
kompanulo, mea kamarado,’ ― nam me ne
volas ke tu videz mea Inferno. La flamo
brulus tua okuli e la fumi plenigus tua
naztrui. E me troe amas mea Inferno por
dezirar ke tu vizitez olu. Me esez sola en
Inferno.
Tu amas lo vera e lo bela e lo yusta; e
por tu me dicas ke amar olti esas bona e
yusta. Ma en mea kordio me ridas pro tua
amo. Ma me ne volas ke tu videz mea
ridado. Me sole ridez.