[2]
La Aŭtoro opiniis, ke li devas meti, kiel antaŭparolon, tiun komunikaĵon subskribitan de La Spirito de Vero, ĉar ĝi samtempe resumas la veran
karakteron de Spiritismo kaj la celon de ĉi tiu verko.
[3]
Por la Esperanta teksto mi uzis la eldonon de la Brita kaj Alilanda Biblia Societo, kiun la kristanaj esperantistoj prave tre estimas. - La Tradukinto.
[4]
Sendube ni povus doni pri ĉiu temo pli grandan nombron da komunikaĵoj, ricevitaj en multe da aliaj urboj kaj spiritistaj centroj, ol tiujn, kiujn ni citas; sed antaŭ ĉio ni devis eviti la monotonecon de la senutilaj ripetadoj kaj limigi nian elekton al tiuj, kiuj laŭ la fundo kaj la formo pli speciale eniras en la kadron de tiu ĉi verko, kaj ni rezervis por posta publikigo la komunikaĵojn, kiuj ne povis trovi lokon tie ĉi.
Pri la mediumoj, ni nomis neniun el ili: la plej multaj petis, ke ni ne menciu iliajn nomojn, kaj tial ne decis fari esceptojn.
Cetere la nomoj de la mediumoj nenian valoron aldonus al la verkoj de la Spiritoj; ilia apero estus do nura kontentigo de memamo, kiun la vere seriozaj mediumoj neniel atentas; ili komprenas, ke, ĉar estas pure pasiva ilia rolo, la valoro de la komunikaĵoj neniel altigas ilian personan meriton, kaj ke estus infanaĵo fieri pri inteligenta laboro, al kiu oni donis nur mekanikan helpon.
[5]
La Morto de Jesuo, laŭdire skribita de eseniana frato, estas libro apokrifa, verkita por la celo defendi opinion, kaj enhavas en si mem la pruvon de sia moderna origino.
[6]
Pentateŭko = la kvin unuaj libroj de la Biblio kune: Genezo, Eliro, Levidoj, Nombroj, Readmono. - La Tradukinto.
[7]
Ni, esperantistoj, konas tiun principon en la mondlingva ideo. Dum tri jarcen- toj aperis pioniroj ĝis Johano Martin Schleyer, kiu estis nia Johano, la Baptisto, kaj fine junulo solvis la problemon. La morala supereco de Zamenhof pruvis lian altan Mision. Nun la ideo venkis la mondon kaj ne gravas, ĉu la fina formo de la lingvo estas la nuna aŭ alia, iam aperonta. - La Tradukinto.
[8]
Ĉi tie ni kopias la tradukon de D-ro Zamenhof. Gi, same kiel la latina "Vulgata" kaj la Brazila Eldono de la Biblio, diras: "... punas sur la idoj en la tria kaj kvara generacioj..." La angla kaj la tradukoj de Figueiredo kaj Almeida tekstas: "...punas sur la idoj ĝis la tria kaj kvara generacioj..."
Tiu ĝis anstataŭ en estas evidenta eraro. Supozeble, tiuj ortodoksaj tradukintoj ne trovis sencon en la frazo, ĉar ili ne komprenas la leĝon pri reenkarniĝoj, kaj opiniis, ke la puno falas sur la unuan, la duan, la trian, la kva- ran generaciojn. Sed tie estas vualita la instruo pri la reenkarniĝoj: la kulpaj Spiritoj reenkarniĝas en la tria kaj kvara generacioj kaj ricevas la punojn pro la pekoj faritaj de ili mem, ne de iliaj patroj. En la unua kaj dua generacioj ili ankoraŭ ne reenkarniĝis. Dio ne punas senkulpan pranepon de pekin- to, sed la pekinton mem en nova enkarniĝo. Sekve, la traduko de Zamenhof estas fidela. Nekredantoj al la reenkarniĝa doktrino ne povas kompreni tiun kaj multajn aliajn instruojn de la Biblio. - La Tradukinto.
[9]
El "Readmono", 5:6-21; laŭ la traduko de L. L. Zamenhof. La Dek Ordonoj aperas ankaŭ en "Eliro", 20:2-17, sed tie la redaktado ne estas precize la sama kaj mankas la naŭa ordono; tial ni preferis la tekston en "Readmono". — La Tradukinto.
[10]
Inkubaj kaj Sukubaj Spiritoj — lama katolika kredo je diabloj, kiuj prenadis la formojn respektive de viroj kaj virinoj, por kuniĝi kun aliseksaj homoj. — La Tradukinto.
[10]
La traduko de Osterwald estas konforma al la primitiva teksto; ĝi diras ne renaskiĝas el la akvo kaj el la Spirito; la traduko de Sacy diras: el la Sankta- Spirito; la traduko de Lamennais: el la Spirito Sankta. - Noto de Allan Kardec.
La Esperanta traduko, kiun ni tie ĉi uzas por ĉiuj citaĵoj, estas konforma al la primitiva teksto, ĉar ĝi ne diras Sankta, sed simple Spirito.
Ankaŭ la oficiala traduko de l' Angla Eklezio kaj la nova Brazila Eldono diras nur Spirito (Johano, 3:5) - La Tradukinto.
[11]
Por elvolviĝo de la dogmo de la reenkarniĝo, vidu "La
Libron de la Spiritoj", dua parto, ĉ. IV. kaj V.; "Kio estas Spiritismo"
ĉ. II, de Allan Kardec; "La Plurecon de l' Ekzistadoj", de Pezzani.
[12]
La vorton "skandalo" en la Latina Vulgata kaj aliaj tradukoj de la Biblio, la plej novaj tradukoj esprimas per "falilo". En la bonega kaj tre nova traduko en portugalan lingvon, farita en Brazilo kaj konata kiel "Brazila Eldono", aperas "tropego" , kiu estas precize "falilo" kiel en la Esperanta eldono, kiun ni tie ĉi kopias. - La Tradukinto.
[13]
Tiu ĉi komunikajo estas donita pri blinda persono, por kiu oni vokis la Spiriton de J. B. Vianney, paroĥestro en Ars.
[14]
Dekalogo estas la dek ordonoj de la Leĝo de Dio, rice- vita de Moseo.— La Tradukinto.
[14] Sed kiam la Filo de homo venos en sia gloro, kaj ĉiuj anĝeloj kun li, tiam li sidos sur la trono de sia gloro; kaj antaŭ li kolektiĝos ĉiuj nacioj, kaj li apartigos ilin unu de alia, kiel paŝtisto apartigas la ŝafojn for de la kaproj; kaj li starigos la ŝafojn dekstre de li kaj la kaprojn maldekstre. - Tiam diros la Reĝo al tiuj, kiuj staras dekstre de li: Venu, vi benataj de mia Patro, heredu la regnon prepari- tan por vi de post la komenco de la mondo; ĉar mi malsatis, kaj vi donis al mi manĝi; mi soifis, kaj vi donis al mi trinki; mi estis fremda, kaj vi gastigis min; nuda, kaj vi vestis min; mi malsanis,
[14]
Kvankam la oficiala radiko estas talent, mi konservis la neologismon proponitan en la traduko de l' Evangelioj. — La Tradukinto.
[15]
La unua eldono de tiu ĉi libro aperis en aprilo de 1864, do 23 jarojn, antaŭ ol aperis Esperanto; tial Kardec ne menciis la lingvan baron, kies malapero estos plej granda helpo al kunlaborado de ĉiuj popoloj por komuna bono. Nun ni esperantistoj tion komprenas kaj klopodas, por nuligi la lingvajn barojn. — La Tradukinto.
[15]
En la tria eldono ne aperas, kiel en la unua de la originalo, la frazoj: "Konflikto inter ambaŭ ŝajnas ja neevitebla, kaj malfacile trovebla la sekreto pri ilia reciproka kompenso";
sed ni reĝustigas la tekston, ĉar al ni ŝajnas, ke la malapero de la periodo estis nur eraro dum preparado de la tria eldono. La logiko ja postulas gin. - La Tradukinto.
[16]
Pri tiu sama temo — Zorgu la korpon kaj la Spiriton —
ni presas en la fino de tiu ĉi volumo komunikaĵon de Jayme Braga, ricevitan en Rio de Janeiro, en 1946. — La Tradukinto.
[17]
En la tria franca eldono tiu komunikaĵo ne estas subskribita, sed en la unua eldono ĝi estas subskribita de Erasto, kaj havas pli longan tekston, kies daŭrigo estas jena:
"Iru do kaj portu la dian parolon: al la grandaj, kiuj ĝin malŝatos, al la kleraj, kiuj postulos pruvojn, al la malgrandaj kaj simplaj, kiuj ĝin akceptos; ĉar precipe inter la martiroj de la laboro, de tiu surtera provado, vi trovos fervoron kaj fidon. Iru: ĉi tiuj ricevos kun himnoj de danko kaj laŭdoj al Dio la sanktan konsolon, kiun vi portos al ili, kaj ili mallevos la frunton, dankante Lin pro la surteraj afliktoj al ili destinitaj.