La preĝo al la Gardanĝeloj kaj al la protektantaj Spiritoj devas havi kiel celon petegi ilian intervenon apud Dio, peti de ili la forton por malcedi al la malbonaj sugestioj kaj ilian helpon ĉe l' alternaĵoj de la vivo.
Preĝo. Saĝaj kaj bonvolemaj Spiritoj, senditoj de Dio, kies misio estas helpi la homojn kaj konduki ilin al la bona vojo, subtenu min en la provoj de la nuna vivo; donu al mi la forton por suferi ilin sen murmuro; deturnu de mi la malbonajn pensojn kaj ne permesu, ke mi enlasu en mian animon iun malican Spiriton, kiu provus konduki min al la malbono. Klarigu mian kons- ciencon pri miaj malvirtoj kaj levu de sur miaj okuloj la vualon de la fiero, kiu povus malebligi al mi vidi kaj konfesi ilin al mi mem.
Precipe vi, N..., mia Gardanĝelo, kiu aparte prizorgas min, kaj vi ĉiuj, protektantaj Spiritoj, kiu interesiĝas pri mi, faru min inda je via bonvolemo. Vi konas miajn bezonojn: ili estu kontentigitaj ĉiam laŭ la volo de Dio.
(Alia). Mia Dio, permesu al la bonaj Spiritoj, kiuj estas ĉirkaŭ mi, min helpi, kiam mi estas en sufero, kaj subteni min, se mi ŝanceliĝas. Konsentu, Sinjoro, ke ili inspiru al mi fidon, esperon kaj kariton; ke ili estu mia apogo, espero kaj pruvo de Via favorkoreco; kon- sentu fine, ke mi trovu apud ili la forton, kiu mankas al mi en la provoj de la vivo, kaj, por malcedi al la sugestoj de la malbono, la fidon, kiu savas, kaj la amon, kiu konsolas.
(Alia). Amataj Spiritoj, Gardanĝeloj, al kiuj Dio per Sia senlima favorkoreco permesas prigardi la homojn, estu niaj protektantoj en la provoj de la surtera vivado. Donu al ni forton, kuraĝon kaj rezignacion; inspiru al ni ĉion bonan, detenu nin sur la deklivo de la malbono; via dolĉa influo penetru nian animon; igu nin senti, ke sindonema amiko estas apud ni, ke li vidas niajn suferojn kaj partoprenas en niaj ĝojoj.
Kaj vi, mia bona Gandanĝelo, ne forlasu min; mi bezonas vian tutan protekton, por elteni kun fido kaj amo la provojn, kiujn al Dio plaĉos sendi al mi.
Por forigi malbonajn Spiritojn
Ve al vi, skribistoj kaj Fariseoj, hipokrituloj! ĉar vi purigas la eksteron de la kaliko kaj de la plado; sed interne ili estas plenaj de rabado kaj malmodereco. Vi blinda Fariseo! purigu unue la internon de la kaliko kaj de la plado, por ke ilia ekstero ankaŭ fariĝu pura. — Ve al vi, skribistoj kaj Fariseoj, hipokrituloj! ĉar vi similas al tomboj blank- igitaj, kiuj ekstere ŝajnas belaj, sed interne estas plenaj de ostoj de mortintoj kaj de ĉia malpureco. Tiel ankaŭ vi ekstere ŝajnas justaj antaŭ homoj, sed interne vi estas plenaj de hi- pokriteco kaj maljusteco. (Mateo, 23:25-28.)
Antaŭparolo. La malicaj Spiritoj iras nur tien, kie ili trovas ian eblon kontentigi sian malicecon; por forigi ilin, ne sufiĉas peti, eĉ ne ordoni: ni devas forpeli de ni tion, kio altiras ilin. La malbonaj Spiritoj flaras la vundojn de l' animo, same kiel la muŝoj flaras la vundojn de la korpo; same kiel vi purigas la korpon por eviti la parazitaron, tiel lavu de ĝiaj malpuraĵoj la animon por eviti la malbonajn Spiritojn. Ĉar ni vivas en mondo, kie svarmas tiaj Spiritoj, tial la bonaj kvalitoj de la koro ne ĉiam fiaskigas iliajn atakojn; tamen tiuj kvalitoj havigas al ni forton por malcedi al ili.
Preĝo. En la nomo de Dio Ĉiopova, la malbonaj Spiritoj foriĝu de mi, kaj la bonaj ŝirmu min kontraŭ ili!
Malicaj Spiritoj, kiu inspiras al la homoj malbonajn pensojn; trompemaj kaj mensogemaj Spiritoj, kiuj trom- pas la homojn; mokemaj Spiritoj, kiuj amuziĝas pri la kredemo de la homoj, mi vin forpuŝas per ĉiuj fortoj de mia animo kaj fermas la orelojn al viaj sugestoj; sed mi pete- gas por vi la favorkorecon de Dio.
Bonaj Spiritoj, kiuj volontas min helpi, donu al mi forton por malcedi al la influo de la malbonaj Spiritoj, kaj la lumon, kiun mi bezonas, por ne esti viktimo de iliaj ruzaĵoj. Antaŭgardu min de la fiero kaj de la tromemfido; elsarku el mia koro la ĵaluzemon, la malamon, la malbonvolemon kaj ĉian senton kontraŭan al la karito, kiuj estas pordoj malfermitaj al la Spiritoj de la malbono.
Por peti korektiĝon de malvirto
Antaŭparolo. Niaj malbonaj instinktoj estas rezulto de malperfekteco de nia propra Spirito, kaj ne de nia korpo, kontraŭe la homo sin fortirus de ĉia respondeco. Nia pliboniĝo dependas de ni, ĉar ĉiu homo, en la uzrajto de siaj kapabloj, havas pri ĉiuj aferoj la liberecon fari aŭ ne fari; por fari la bonon, al li sufiĉas nur la volo.(Ĉap.XV, §10; ĉap.XIX, §12) 19. Preĝo. Vi donis al mi, ho mia Dio, la prudenton por distingi inter la bonon kaj malbonon; nu, de la momento, kiam mi rekonas, ke io estas malbona, mi estas kulpa, se mi ne penas rezisti al ĝi.
Liberigu min de la fiero, kiu povus malebligi al mi vidi miajn erarojn, kaj de la malbonaj Spiritoj, kiuj povas instigi min obstini.
El inter miaj malperfektaĵoj, mi konfesas, ke mi estas precipe inklina al ... , kaj mi ne rezistas al tia inklino nur tial, ke mi kutimiĝis cedi al ĝi.
Vi ne kreis min kulpa, ĉar Vi estas justa, sed Vi kreis min kun egala kapableco por la bono kaj la malbono; se mi sekvis la malbonan vojon, tio estas efiko de mia libera volo. Sed tial, ke mi havis la liberecon fari la malbonon, mi havas ankaŭ la liberecon fari la bonon, sekve mi havas la liberecon ŝanĝi mian vojon.
Miaj nuntempaj malvirtoj estas restaĵo el la neper- fektaĵoj konservitaj el miaj antaŭaj ekzistadoj; tio estas mia origina peko, de kiu mi povas liberiĝi per mia volo kaj kun la helpo de la bonaj Spiritoj.
Bonaj Spiritoj, kiuj protektas min, kaj precipe vi, mia Gardanĝelo, donu al mi forton por malcedi al la malbonaj sugestoj kaj por eliri kiel venkinto el la lukto.
La malvirtoj estas baroj, kiuj apartigas nin de Dio, kaj ĉiu malvirto venkita estas paŝo farita sur la vojo de la progreso, kiu nin alproksimigas al Li.
La Sinjoro, per Sia senlima favorkoreco, bonvolis doni al mi la nunan ekzistadon, por ke ĝi utilu al mia progreso; bonaj Spiritoj, helpu min uzi ĝin kun profito, por ke ĝi ne estu perdita kaj por ke, kiam al Dio plaĉos repreni ĝin de mi, mi eliru pli bona, ol mi eniris (Ĉap.V, § 5; ĉap.XVII, § 3.)
Por peti forton kontraŭ tento
20. Antaŭparolo. Ĉia malbona penso povas origini el du fontoj: aŭ la malperfekteco mem de nia animo, aŭ ia pereiga influo, aganta sur ĝin; en tiu ĉi lasta okazo, ĝi estas ĉiam signo de malforteco, kiu faras nin taŭgaj por ricevi la influon, kaj sekve signo de malperfekteco de nia propra animo ; tial, iu, kiu falas, ne povas atribui sian kulpon al la influo de iu fremda Spirito, ĉar tiu Spirito ne instigus la homon al la malbono, se li taksus la per- sonon nealirebla por delogo.
Kiam en ni aperas iu malbona penso, ni povas do imagi ian malican Spiriton, kiu instigas nin al la malbono kaj al kiu ni estas tute egale tiel liberaj cedi aŭ malcedi, kiel se la instigoj venus de vivanta persono. Ni devas sam- tempe imagi, ke nia Gardanĝelo, aŭ protektanta Spirito, siaflanke, kontraŭstaras en ni al la malbona influo kaj atendas kun angoro la decidon, kiun ni estas prenontaj. Nia hezito ĉe la praktikado de malbono estas la voĉo de la bona Spirito, kiu manifestiĝas per la konscienco.