Tiel aperis al la homaro la nova kredo, bazita unu- flanke sur la tradicioj de la pasinteco, sur la universal- eco de la principoj, kiuj troviĝas en la origino de ĉiuj religioj kaj de la plimulto el filozofioj; aliflanke, sur la multenombraj psikologiaj pruvoj kaj sur la faktoj observataj de ĉiurangaj personoj en ĉiuj landoj.
Afero notinda: tiu scienco, tiu nova filozofio, simpla kaj alirebla por ĉiuj, libera je ĉiuj ceremonioj kaj formoj de kulto, aperas ja en oportuna tempo, kiam la mal- novaj kredoj malfortiĝas kaj ruiniĝas, kiam sensualismo disvastiĝas, kiel senlima plago, kiam malnobliĝas la moroj kaj senfortiĝas la sociaj ligiloj, kiam la malnova mondo erarvagas en aventuroj, sen brido, sen idealo, sen morala leĝo, kiel drivanta senrudra ŝipo.
Ĉiu serioza observanto ne povas kaŝi al si, ke tim- indan krizon trapasas la hodiaŭa socio, kiun surde korodas profunda putriĝo. Profitamo kaj ĝuavido far- iĝas kun ĉiu tago pli akutaj, pli ardaj. Oni deziras posedi je ĉia ajn kosto. Ĉiaj rimedoj estas bonaj, por ke oni atingu bonstaton, riĉecon, kaj tion oni opinias la sola celo inda je la vivo. Tiaj aspiroj nur povos havi kiel sekvon la neflekseblan egoismon de la feliĉuloj kaj la malamon kaj malesperon de l' malfeliĉuloj. Dolora estas la situacio de la malgrandaj kaj malriĉaj, kiuj, preskaŭ ĉiam ĵetitaj en tiun moralan mallumon, kie ne vidiĝas ia konsolo, serĉas en memmortigo la finon por siaj mal- bonoj. La nombro de la memmortigoj, kiuj en la jaro 1830, nur en Francujo, estis 1500, progresive kreskis ĝis la nuna kvanto de pli ol 8000.
La spektaklo de la sociaj malegalecoj, la suferoj de unuj kontraste kun la ŝajna feliĉo, la voluptaj plezuroj, la indiferenteco de aliaj; tiu spektaklo ekscitas ardan malamon ĉe la koro de l' neniohavuloj. La postulado de la materiaj havaĵoj jam fariĝas pli intensa. Nur orga- niziĝu kaj leviĝu tiuj grandegaj homamasoj kaj la Mal- nova Mondo povos esti skuata de teruraj revoluciaj ren- versegoj.
La Scienco estas senpova por deturni la malbonon, levi la karakterojn, resanigi la vundojn de la vivobatal- antoj. Vere la nuntempaj sciencoj nur pritraktas supr- aĵajn aspektojn de la Naturo, kunigante faktojn, don- ante al la homa spirito tutaĵon da scioj pri sia propra objekto. Tiamaniere la fizikaj sciencoj eksterordinare riĉ- iĝis de antaŭ duonjarcento, sed tiuj disaj laboroj estas mankhavaj laŭ interligiteco, unueco kaj harmonio. La vera scienco, nome tiu, kiu, el la aro de la faktoj, devas reiri al ilia kaŭzo, ligi, unuigi la diversajn sciencojn en unu majestan, grandiozan sintezon, el kiu naskiĝu ĝe- nerala konceptado pri la vivo, estu difinitaj niaj destinoj, rezultu morala leĝo kaj bazo por socia pliboniĝo, tiu universala kaj nepre necesa scienco ankoraŭ ne ekzistas.
Se la religioj agonias, se forpasas la malnova kredo, se la Scienco montras sin senpova por liveri al la homo la necesan idealon, por gvidi lian marŝon kaj plibonigi la so- cion, ĉu tial devos ĉio resti en malespera situacio?
Ne; ĉar doktrino de paco, frateco kaj progreso venas sur ĉi tiun konfuzitan mondon por kvietigi la sovaĝajn malamojn, moderigi la pasiojn, al ĉiuj instrui la soli- darecon, la pardonon, la bonecon.
Al la Scienco ĝi liveras tiun deziratan sintezon, sen kiu la Scienco por ĉiam restas senfrukta. Ĝi triumfas super la morto kaj malfermas por la Spirito, trans ĉi tiu vivo de provoj kaj suferoj, la brilegajn perspektivojn de senlima progresado en la senmorteco.
Al ĉiuj ĝi diras: Venu al mi kaj mi revigligos vin, mi konsolos vin, mi faros al vi la vivon pli dolĉa, la kuraĝon kaj la paciencon pli facilaj, la provojn pli elten- eblaj. Ian malluman kaj serpentan vojon mi heligos per potenca lumo. Al la suferantoj mi donas la esperon; al la serĉantoj mi liveras la lumon; al tiuj, kiuj dubas kaj malesperas, mi havigas la certecon kaj la fidon.
Al ĉiuj ĝi diras: Estu fratoj, helpu vin unuj aliajn, subtenu vin reciproke en via kolektiva irado. Via celo estas pli nobla ol la celo de ĉi tiu materia kaj pasema vivo, ĉar ĝi konsistas en tiu spirita estonteco, kium vin ĉiujn kunigos, kiel anojn de unu sola familio, ŝirmitajn kon- traŭ ĉagrenoj, bezonoj kaj sennombraj malbonoj. Penu ĝin meriti per viaj klopodoj kaj loboroj!
Kiam tiu doktrino, neelĉerpebla fonto de konsoloj, estos komprenata kaj praktikata, tiam la homaro estos granda kaj forta. Estingiĝos la malamo kaj la envio.
La potenculo, sciante, ke li jam estis malforta kaj povas denove esti tia, ke sian riĉecon li devas rigardi, kiel prunton de la komuna Patro, ja fariĝos pli karitema, pli afabla al siaj malfeliĉaj fratoj. La Scienco, komplet- igita, fekundigita de la nova filozofio, forpelos superstiĉon kaj mallumon. Ne plu ekzistos ateistoj aŭ skeptikuloj. Tiam kredo simpla, grandioza, frateca, etendiĝos super la nacioj kaj ĉesigos la resentojn, la profundajn mal- amikecojn. La Tero, libera je la ĝin konsumantaj malfe- liĉegoj, daŭrigos sian moralan supreniron kaj altiĝos je plia grado en la hierarkio de la mondoj.
SPIRITISMAJ LIBROJ EN ESPERANTO
Ago kaj Reago
Antaŭ du mil jaroj
Ĉielo kaj la Infero (La)
En Ombro kaj en Lumo
En pli Granda Mondo
Evangelio laŭ Spiritismo (La)
Feliĉaj la Simplaj
Filigranoj el Lumo
Homeopatio kaj Spiritismo
Katalogo de Spiritismaj Libroj en Esperanto
Kialo de l' Vivo (La)
Iŝmael Gomes Braga
Kio estas Spiritismo?
Konsolanto (La)
Kristana Agendo
Libro de la Mediumoj (La)
Libro de la Spiritoj (La)
Malbona Lupo Reenkarniĝinta
Mediuma Poemaro
Nia Hejmo
Paŭlo kaj Stefano
Sur la Vojo al la Lumo
Turmentego de la Memmortigintoj (La)
Voĉoj de Poetoj el la Spirita Mondo
Krom tiuj, la brazila Spiritisma Federacio ankaŭ eldonis la senmortan "Bhagavad-Gitв", tradukitan de Francisco Valdomiro Lorenz el la sanskrita originalo.
Mendu ĉe la Eldonejo, ĉe la Libroservo de Universala Esperanto-Asocio aŭ ĉe vialanda libroservo.
Brazila Spiritisma Federacio SGAN 603 - Conjunto F- Av. L2 Norte Brasнlia - DF - Brasil - CEP 70.830-030