Al ĉiuj ĉi demandoj klere respondas la aŭtoro, donante certecon kaj konsolon al niaj ofte "lacaj batalantoj", ke la "bela sonĝo de homaro por eterna ben' efektiviĝos !"
Braziljo, aprilo 2000 Licio de Almeida Castro
ESPERANTO-AKADEMIO KAJ ĜIA MODELA ORGANIZADO.
Demando: Pere de kelkaj mediumaj verkoj ni estis informitaj ke ekzistas en la transmondo institucioj speciale dediĉilaj al la studado de Esperanto kaj ĝia disvastigado sur la Tero, kies organizado kaj taskoj estas pli kompleksaj ol tiuj de la edukaj institucioj de nia materia mondo. Ĉu tiuj informoj, verdire, temas nur pri laŭdindaj klopodoj de la spiritoj por instigi nin al lernado de Esperanto por transformi ĝin en internacian idiomon?
Atanagildo: Sendube la studprogramo en nia medio estas pli grava kaj kompleksa ol kion vi imagas. Anstataŭ naskiĝi el "subitaj ideoj" aŭ "geniaj inspiroj" neatendite aperintaj en la homa cerbo, ĝi obeas sciencajn gvidliniojn, kiel okazas kun la inventoj kaj surteraj malkovroj, kiuj estas frukto de longdaŭra kaj heroa sindediĉo de la spiritoj en nevideblaj mondoj.
Demando: ĉu ekzistas en via metropolo institucioj lernejojpor la studado de Esperanto?
Atanagildo: En ĉiuj grandaj spiritaj komunumoj, kiuj astrale ĉirkaŭas la ĉefajn landojn de la Tero, ekzistas studrondoj de Esperanto, ĉar verdure temas pri lingvo, kiu devas interesi ĉiujn popolojn de la terglobo.
En la metropolo de la Granda Koro ekzistas EsperantoAkademio, mirinda institucio, kiu sin dediĉas al la studado kaj disvastigo de la nobla kaj frata internacia lingvo. La spiritoj, kiuj atentigis vin pri la graveco de la lingvo Esperanto, meritas vian maksimuman respekton, ĉar ili klopodas por ke vi akiru la plej mirindan kaj dian rimedon por la kompreno kaj fratiĝo inter la homoj, perc de la parolo.
Demando: La revelacio pri la ekzisto de EsperantoAkademio en la metropolo de la Granda Koro vekas nian intereson ĉar pere cle mediumaj komunikaĵoj, ni nur eksciis pri la ekzisto de simplaj lernejoj en la spaco, kie oni studas Esperanton. Ĉu ni povas koni detale la organizadon de la Akademio de vi citita?
Atanagildo: Temas pri avangarda institucio pri studo kaj disvastigo de tiu lingvo, ĉar ĝi plenumas la bezonojn de la ŝatantoj de Esperanto, enkaniĝintaj kaj elkamiĝintaj spiritoj. Ĝi administras kompletan kurson de Esperanto, kun ĉiuj detaloj pri ĝia historio ek de ĝia malproksima origino, samtempe antaŭvidante ĉiujn estontajn rezultojn de la natura progreso de la lingvo, konservante senĉesan inspiran kontakton kun la surteraj esperantistoj.
La titolo "Akademio" kiun oni donis, apenaŭ utilas por reliefigi la gradon de ĝia respondeco en la hierarkio de la esperantistoj laborantaj. La spirito de Zamenhof mem havis la oportunecon orienti ĝin, antaŭ ol enkarniĝi en Pollando. Krome, dum aliaj vivoj li kolektis inter la rasoj hebreaj kaj grekaj de la pasinteco la necesan materialon por kunmeti la menciitan idiomon. La Esperanto-Akademio de nia metropolo estas institucio efike ekipita por atingi kompletan sukceson en la dissemado sur la Teron de la nobla internacia lingvo.
Ĝi etendas sian bonfaran influon ne nur super kelkaj elstaraj esperantistoj enkamiĝintaj en Brazilo, sed ankaŭ super aliaj, kiuj ankaŭ laboras lau inspiro de la postulatoj de la bonfarantoj de spiritismo, en definitaj gcografiaj zonoj sub la jurisdikcio de nia astrala metropolo.
Demando: Ĉu vi povus priskribi al ni la astrofizikan situon cle la Esperanto- Akademio en la metropolo de la Granda Koro?
Atanagildo: Ĝi situas en la okcidenta parto de nia metropolo, kie troviĝas la plej grava gnipo de konstruaĵoj, kiuj konsistigas la universitatan komplekson. Ĉi-lasta kunigas la plej avangardajn instituciojn de scienca, arta kaj filozofia pedagogio kaj de spirita moralo, kiuj ofertas valorajn lecionojn kaj difinas utilajn kaj prudentajn gvidliniojn por siaj protektitoj, kiuj devas renaskiĝi sur la Tero cele al plenumo de gravaj misioj. La spiritoj aliĝintaj al tiaj institucioj klopodas atingi la plej altan psikan perfektecon kaj asimili maksimumajn konojn en akordo kun sia mensa kompreno. Preskaŭ ĉiam ili estas kandidatoj al enkarnĝo en Brazilo akceptante la taskon ampleksigi la spiritajn konojn sur la Tero. Pro tio kelkaj el ili akceptas la noblan mision diskonigi
Esperanton inter viaj samlandanoj. La spiritoj, kiuj alvenas ĉi-t ien el aliaj rasoj aŭ astralaj komunumoj, dezirante enkamiĝi en la geografia regiono de Brazilo superrigardata de la metropolo de la Granda Koro, bezonas staĝon pri mensa perfektiĝo kaj psikologia adaptiĝo en ĉi-tiuj edukaj institucioj de la universitata komplekso. Tio estas necesa kaj postulata por pli bona rezulto kaj plej baldaŭa integriĝo kaj afineco de la elkamiĝintaj elmigrintoj kun la brazilaj moroj kaj la novaj kutimoj al kiuj ili devos adaptiĝi en la fizika mondo. Temas pri rimedo kiu, krom ĉio, helpas ilin venki la neeviteblan spiritan saŭdadon tre komunan ankoraŭ en kelkaj animoj, kiuj subite ŝanĝas siajn malnovajn jarmilajn kutimojn, la kondiĉojn en aliaj geografiaj klimatoj kaj la homajn morojn de pasintaj vivoj.
Demando: Ĉu vi bonvolu doni al ni pli klaran ideon pri la neceso de psikologia adaptiĝo, por la spiritoj, kiuj reenkarniĝas en fizika medio malsama al tiu pri kiu ili alkutimiĝis en antaŭaj vivoj?
Atanagildo: Sendube estas tre granda la diferenco de adaptiĝo al surtera vivo inter spirito de orientano, mistika kaj introspekta, kaj eŭropano aŭ amerikano, dinamika kaj objektiva, preskaŭ ĉiam en zorgo pri sia "ekonomia sendependeco" en la provizora mondo de la karno.
Ekzistas grandaj psikaj kontrastoj kaj kondiĉigoj rezultantaj de antaŭaj enkarniĝoj, kiuj povas provoki spiritan nekonformecon en animo tro sentema, kiam ĝi reenkamiĝas en medio kontraŭa al siaj karaktero kaj kutimaj emocioj. Tiam naskiĝas en la animo situacioj de senfrukta mizantropeco kaj saŭdado, kiuj ĉagrenas kaj subpremas, laŭeble provokante ekstreman melankolion.
Demando: Ĉu estus por vi ficile priskribi al ni pli detale la Esperanto- Akademion precipe koncerne ĝian eksteran firmon aŭ la stilon, kiun oni elektis en akordo kun ĝia internaciafinkcio?
Atanagildo: La konstruaĵo de la Esperanto-Akademio konservas en siaj linioj la grekan stilon, kiu rememorigas la arkitekturan guston de la jarcento de Periklo sub la magia inspiro de Fidio. Ĝia interno mirinde adaptiĝas al la edukaj bezonoj de la spiritoj, kiuj tie studas Esperanton jam multe antaŭ ol naskiĝi en Brazilo. Temas pri institucio taŭga por doni la plej avangardajn lingvajn instruojn pri la neŭtrala idiomo intemacia. Ĝia eduka rolo etendiĝas preter la plej avangardaj edukaj klopodoj de la nuna jarcento, pretigante esperantistojn por la brazila teritorio, kiuj tie naskiĝas jam regitaj de plej pura kaj sankta idealo por la afero.
O b servante l a Esperanto-A kademi on de l a sup ro de promontoro, gi aspektas kiel pitoreska kaj giganta mar-stelo etendante sep branĉojn aŭ sep rektangulajn fingrojn, kies ekstremoj estas perfekte rondaj kiel pintoj de homaj fingroj. Rigardante la konstruaĵon, gi rememorigis al mi la formon de grandega mano kun sep fingroj kiu, etendita sur granda surfaco de smeralda greso plena je diantoj, violoj, verbenoj kaj azaleoj, formis sorĉan oazon ĉirkaŭitan de allogaj boskoj. Ĉirkaŭ tiu-ĉi giganta konstruaĵo, la bedoj estas plenaj de floroj ĉirkaŭante ĝian tutan bazon en formo de koloritaj zonoj, kiuj elsendas lumajn kaj polikromiajn reflektojn kiel manpleno da juvel- ŝtonoj banitaj per plej pura matena roso. La centro de la konstruaĵo similas al grandega vertebra kolumno, ĉar tie leviĝas dika kaj larĝa turo, ĉirkaŭ ducent futojn alta, tajlita en tre delikata kaj lumineska astrala substanco kaj emerĝanta el milda poluseco kaj blanka lumo, kiu kelkfoje akiras tre klar-delikatan nuancon lazur-lila. El tiu grandega ronda turo, kiu verdire formas la arkitekturan akson de la tuta konstruaĵo, eliras sep aloj 150 futojn altaj, simetrie separitaj laŭ ĉiuj flankoj, kiel radiusoj de tiu akso. En la konverĝa punkto de la sep aloj de la konstmaĵo, staras majesta kupolo palkremkolora kun reflektoj topazaj, kiu aspektas kiel vasta lampŝirmilo aŭ lum-ŝirmilo, laŭ surtera formo. Ĉiuj sep aloj de la konstruaĵo estas inter si separitaj per vastaj funelformaj ĝardenoj, kies plejmulto da floroj estas nekonata sur la Tero. Ili elvokas la figurojn de pokaloj, kalikoj aŭ tasoj el tre pura kristalo, penetritaj per lumoj kaj koloroj, kiuj ŝanĝiĝas en siaj nuancoj kaj floraj reliefoj konforme la observangulon kaj en akordo kun la murmuro produktita de la brizo. Multaj floraj gnipoj kreskas interplektitaj en formo de veluraj kaj travideblaj kordonoj, superante la nivelon de la vastaj fenestroj de la triaj etaĝoj de la aloj. Poste ili kliniĝas en figuro de belegaj kandelingoj el diafanaj filigranoj spiralformaj.