Alia neformala saluto estas до́брый день (bonan tagon) kun variaĵoj до́брое у́тро (bonan matenon) kaj до́брый ве́чер (bonan vesperon). Ne ekzistas formalaj limoj inter ili, ĝenerale oni uzas до́брое у́тро (bonan matenon) ĝis la 10a matene kaj до́брый ве́чер (bonan vesperon) post la 5a vespere. Variaĵo до́брой но́чи (bonan nokton) estas jam ne saluto, sed adiaŭo malfruvespere, kiu supozigas ke ĉiuj jam iras dormi. До́брый день (bonan tagon) estas universala saluto, oni povas uzi ĝin kun personoj de ĉiuj aĝoj kaj sociaj statusoj escepte de tre formalaj renkontiĝoj (tiukaze uzendas здра́вствуйте ). Ĝi uzeblas ankaŭ en neformalaj leteroj. Foje oni skribas до́брого вре́мени су́ток (bonan tagoparton), sed tio estas stultaĵo neimitenda.
Gejunuloj povas saluti unu la alian per ekstreme neformalaj хай (de la angla: hi ), хэлло́ ( hello ) aŭ салю́т . Ĉio ĉi akcepteblas nur ene de junularo aŭ inter plej proksimaj kaj samrangaj homoj.
La plej formala adiaŭo estas до свида́ния (ĝis revido). Homoj kiuj konsideras unu la alian знако́мый , прия́тель aŭ друг povas uzi neformalajn formojn kieclass="underline" до ско́рого (ĝis baldaŭ), пока́ (ĝis), foje duobligata пока́ - пока́ (ĝis-ĝis), до встре́чи (ĝis renkontiĝo). Ŝerce oni povas diri ankaŭ адьёс (de la franca/hispana: adiós ). Popolecaj formoj estas быва́й (laŭvorte: estu), будь здоро́в (estu sana).
Uzeblas ankaŭ la vorto проща́й , sed ĝi havas draman guston, ĉar temas pri definitiva, porĉiama disiĝo. Tiel oni diras al homo, kiu forveturas tro for kaj apenaŭ vi renkontiĝos denove. plejparte oni diras tion al homo, kiun oni ne plu ŝatas aŭ amas, al eksa amato dum la fina disiĝo ktp.
Dum konversacio oni devas paroli по о́череди (laŭvice), не перебива́ть (ne haltigi unu la alian). Rompi tiun regulon akepteblas inter geamikoj, sed ĝenerale estas konsiderata malĝentilaĵo. La rusoj kutimas teni distancon unu de la alia, ne stari tro proksime, nek tuŝu unu la alian (ĉio ĉi akcepteblas nur inter geamikoj). Ты́кать па́льцем (fingromontri) al alia homo estas malĝentilaĵo, same kiel laŭta parolado en publika loko.
En parolo oni devas eviti sakraĵojn kaj vulgaraĵojn. Ekzistas vortoj ekster literatura kampo, tamen akcepteblaj por esprimi ekstremajn emociojn aŭ sentojn. Ekzemple oni povas diri kolere ke iu viro estas козёл (kapro) aŭ ino estas коза́ (kaprino). La plej oftaj insultoj de tia speco: чёрт (diablo), баран , овца (ŝafo, do obstina stultulo, sencerbulo ĝenerale), козёл (kapro), коза́ (kaprino), лох (fuŝulo), идио́т (idioto), деби́л (mensdebilulo), лопу́х , ва́ленок (sentaŭgulo, sed nemalica, nur stulteta), чмо (malestiminda sentaŭgulo), дура́к (stultulo), ши́зик (skizofreniulo), чо́кнутый (mensmalsanulo), долбану́тый (laŭvorte: batito; do frenezulo), недоно́сок (laŭvorte: frunaskito; rilate arogan junulon), сопля́к (same sed malpli krude), урод (kriplulo), муда́к (aĉulo), тра́хать (fiki iun, inklzuive figursence), тра́хаться (fikiĝi kun iu, inklzuive figursence), затра́хаться (superfikiĝi, do laciĝi, tediĝi je io), херня́ (aĉaĵo, iu ajn aĵo ĝenerale).
Ekzemple dungito oni povas diri: Э́тот муда́к - нача́льник меня́ уже́ затра́хал ! (Tiu aĉulo-estro jam superfikis min!) Aŭ survoje taksiisto povas eksplodi: Э́та коза́ не смо́трит , куда́ она́ е́дет ! (Tiu kaprino ne rigardas kien ŝi veturas!)
Sed ekzistas ankaŭ alia speco de la vortoj, kiuj estas ekstreme insultaj, konsiderataj kruda ofendo kaj eĉ ne akcepteblaj por amaskomunikiloj. La plej oftaj estas: хер , хуй (kaco; uzata ankaŭ rilate iun homon), пизда́ (vagino; uzata ankaŭ rilate iu aĉulino), блядь , су́ка (sakraĵo ĝenerala, uzata ankaŭ rilate virinon, speciale se amoreman kaj malfideman), пизде́ть (mensogi), хуя́рить (fari ion, speciale se malbone), еба́ть (fiki, ankaŭ figursence), еба́ться (fikiĝi kun iu, ankaŭ figursence), съеба́ться (laŭvorte: forfikiĝi; reale: foriri), уеба́ть (bati), заеба́ть (laŭvorte: ĝisfiki; reale: tedigi, lacigi), заеба́ться (laŭvorte: ĝisfiki; reale: tediĝi, laciĝi), ебану́тый , ёбнутый , пиздану́тый (laŭvorte: fikita; reale: freneza — simile al долбану́тый , sed pli kruda), хуйня́ (aĉaĵo, iu ajn aĵo ĝenerale), грёбаный (aĉa).
Ekzemple dungito povas diri: Э́тот пиздану́тый нача́льник меня́ уже́ заеба́л ! (Tiu aĉulo-estro jam superfikis min!) Aŭ survoje taksiisto povas eksplodi: Э́та пизда́ не смо́трит , куда́ она́ хуя́рит ! (Tiu aĉulino ne rigardas kien ŝi veturas!)