Выбрать главу

‘To esas tre stranja,’ dicis Dorothy; ‘ma ni mustas probar ulmaniere vidar lu, o ni vane facis nia voyajo.’

‘Pro quo vi deziras vidar la terorinda Oz?’ demandis la viro.

‘Me deziras, ke lu donez cerebro a me,’ dicis la Terorigilo.

‘Ho, Oz povas facile facar to,’ deklaris la viro. ‘Lu havas plu multa cerebri kam lu bezonas.’

‘E me deziras, ke lu donez kordio a me,’ dicis la Stana Hakisto.

‘To ne desquietigos lu,’ duris la viro, ‘nam Oz havas granda kordiaro, olqui havas omna dimensioni e formi.’

‘E me deziras, ke lu donez kurajo a me,’ dicis la Poltrona Leono.

‘Oz havas potego de kurajo en sua trono-chambro,’ dicis la viro, ‘kovrita per ora plado por ke ol ne exterfluez. Lu volunte donos de ol a vu.’

‘E me deziras, ke lu retrosendez me a Kansas,’ dicis Dorothy.

‘Ube es Kansas?’ demandis surprizite la viro.

‘Me ne savas,’ triste respondis Dorothy; ‘ma ol esas mea hemo, e me es certa, ke ol es ulloke.’

‘Versimile. Nu, Oz povas facar irgo; do me supozas, ke lu trovos Kansas por tu. Ma komencale vi mustos vidar lu, e to esos desfacila; nam la granda Sorcisto ne prizas aceptar irgu, e lu kustumale sequas nur sua voli. Ma quon tu deziras?’ il duris, parolante a Toto. Toto nur sukusis sua kaudo; nam, stranje, lu ne povis parolar.

La muliero vokis a li ke la supeo prontesas, do li kunvenis cirkum la tablo e Dorothy manjis delicoza aveno-gruelo e disho de mixita ovi e pladedo de bona blanka pano, e juis la repasto. La Leono anke manjis aveno-gruelo, ma ne prizis ol, e dicis, ke ol esas ek aveni ed aveni esas nutrajo por kavali, ne leoni. La Terorigilo e la Stana Hakisto manjis tote nulo. Toto manjis omno, ed esis felica itere havar bona supeo.

La muliero nun duktis Dorothy a lito por dormeskar, e Toto kushis su apud el, dum ke la Leono gardis la pordo dil chambro por ke el ne esez desquietigita. La Terorigilo e la Stana Hakisto stacis en angulo ed esis tacema dum la nokto, quankam li komprenende ne povis dormar.

Ye la sequanta matino, tam balde kam la suno levis su, li ireskis, e balde vidis belega verda brilo en la cielo avan li.

‘To certe esas la Smeralda Urbo,’ dicis Dorothy.

Li marchadis, e la verda brilo plu e plu brilis, e semblis ke li tandem proximeskis a la fino di lia voyajo. Ma esis posdimezo ante ke li venis al granda muro cirkondanta la Urbo. Ol esis alta, e dika, e brilante verda.

Avan li, ye la terminajo dil voyo pavita per flava briki, esis pordego trasemita per smeraldi tante brileganta sub la suno, ke mem la piktit okuli dil Terorigilo dazlesis da olia lumozeso.

Klosheto esis apud la pordego, e Dorothy pulsis la butono ed audis tinklanta sono interne. Pose la pordego lente apertesis, e li omna eniris e trovis su en alte vultizita chambro, di qua la muri cintilifis per nekontebla smeraldi.

Avan li esis vireto tam altstatura kam la Munchkini. Il vestizesis verde del kapo al pedi, e mem ilua pelo havis verda nuanco. Apud il esis buxo verda e granda.

Vidante Dorothy ed elua kompani, la viro demandis,

‘Quon vi volas en la Smeralda Urbo?’

‘Ni venas por vizitar la Grand Oz,’ dicis Dorothy.

La viro tante astonesis pro ta respondo, ke il sideskis por pensar pri ol.

‘Esas multa yari de kande irgu demandis vizitar la Grand Oz,’ il dicis e sukusis la kapo pro perplexeso. ‘Lu esas povoza e terorinda, e se vi venas pro vana o fola komisiono por enoyar la saja meditado dil Granda Sorcisto, lu forsan iraceskos ed instante destruktos vi omna.’

‘Ma la komisiono ne esas fola, nek vana,’ replikis la Terorigilo; ‘ol esas grava. E ni dicesis, ke Oz esas benigna Sorcisto.’

‘Lu esas,’ dicis la verda viro; ‘e lu saje e bone regnas la Smeralda Urbo. Ma a ti qui esas nehonesta, o qui adiras pro kuriozeso, lu esas tre terorinda, e kelki audacis demandir vidar lua vizajo. Me esas la Gardisto dil Pordegi, e pro ke vi postulas vidar la Grand Oz, me darfas duktar vi a lua palaco. Ma unesme vi mustas metar l’orel-binokli.’

‘Pro quo?’ demandis Dorothy.

‘Pro ke se vi ne portus orel-binokli, la brilego e glorio dil Smeralda Urbo blindigus vi. Mem ti qui habitas l’urbo mustas portar orel-binokli nokte e jorne. Oli esas klef-klozita an la kapo, nam tale imperis Oz, kande la Urbo esis konstruktita, e me havas l’unika klefo qua kelf-apertas oli.’

Il apertis la granda buxo, e Dorothy vidis, ke ol plenigesis de orel-binokli en omna dimensioni e formi. La Gardisto dil Pordegi trovis un qua fitis a Dorothy e pozis ol ye elua okuli. Du orea ligili fixigita ad ol pasis dop la kapo, ube oli klef-klozesis per klefeto pendanta del terminajo di kateno portata cirkum la kolo dil Gardisto dil Pordegi. Metinte ol, Dorothy ne povis desmetar ol se el volus, ma komprenende el ne deziris blindigesar dal brilego dil Smeralda Urbo, do el dicis nulo.

Pose la verda viro pozis orel-binokli adsur la Terorigilo e la Stana Hakisto e la Leono, e mem a mikra Toto; ed omni esis ferme klef-klozita per la klefeto.

Lore la Gardisto dil Pordegi metis sua propra orel-binokli e dicis a li, ke il es pronta duktar li al palaco. Preninte ora klefego de stifto an la muro, lu apertis altra pordego, e li omna sequis il tra la pordo aden la stradi dil Smeralda Urbo.

La Sorcisto de Oz, Chapitro 11, unesma parto

Chapitro 11

La marveloza Smeralda Urbo di Oz

Quankam lia okuli esis protektata dal verda orel-binokli, Dorothy e sua amiki komence dazlesis dal briligeso dil marveloza urbo. La stradi havis ambalatere belega domi konstruktita ek verda marmoro ed omnube trasemita per cintilifanta smeraldi. Li marchis sur pavaro ek la sama verda marmoro, ed ube la pavi juntesis, smeraldi esis apude rangizita e cintilifis sub la brila suno. La fenestro-kareli esis ek verda vitro; mem la cielo super la Urbo havis verda nuanco, e la sun-radii esis verda.

Esis multa homi marchanta, viri, mulieri e pueri, ed omno vestizita per verda vesti ed havanta verda pelo. Li regardis Dorothy ed elua stranje konstitucita trupo per astonat okuli, e l’omna pueri, vidante la Leono, forkuris e celis su dop sua matri; ma nulu parolis a li. Multa butiki stacis an la strado, e Dorothy vidis, ke omna varo en oli esas verda. Verda kandii e verda maizo rostita vendesis, anke verda shui, verda chapeli e verda vesti omnasorta. En un loko viro vendis verda limonado, e la pueri qui kompras ol, Dorothy vidis, pagis per verda moneto-peci.

Semblis esar nula kavali od irga sorto de animali; la viri portis kozi per verda vetureti olquin li pulsis avan li. Omni aspektis felica e kontenta e prosperoza.

La Gardisto dil Pordegi duktis li tra la stradi til ke li venis a grand edifico exakte centre dil Urbo, to esis la Palaco di Oz, la Granda Sorcisto. Stacis avan la pordo soldato vestizita per verd uniformo e portanta barbo long e verda.

‘Hike esas stranjeri,’ dicis la Gardisto dil Pordegi ad ilu, ‘e li postulas vidar la Grand Oz.’

‘Enirez,’ respondis la soldato, ‘e me portos via mesajo a lu.’

Do li pasis tra la pordegi dil palaco e duktesis aden chambrego havanta verda tapiso e bela, verda mobli trasemita per smeraldi. La soldato igis li vishar lia pedi sur verda mato ante ke li eniras ta chambro, e kande li sideskis il polite dicis,

‘Me pregas, komfortigez vi dum ke me iras al pordo dil Trono-Chambro e dicas ad Oz, ke vi advenis.’

Li mustis vartar longatempe ante ke la soldato rivenis. Kande il fine rivenis, Dorothy demandis,

‘Ka vu vidis Oz?’

‘Ho no,’ respondis la soldato; ‘me nultempe vidas lu. Ma me parolis a lu sidanta dop lua skreno, e transdonis via mesajo. Lu dicas, ke lu grantos audienco a vi, se vi deziras; ma vi single mustas enirar sole koram lu, e lu admisos nur unu singladie. Do, pro ke vi mustas restar en la Palaco dum plura dii, me atencos ke vi duktesez a chambri ube vi darfas repozar komfortoze pos via voyajo.’