Выбрать главу

‘Danko,’ replikis la puerino; ‘Oz esas tre benigna.’

La soldato nun sonigis verda siflilo, e quik eniris la chambro yunino vestizita per beleta robo ek verda silko. El havis bela verda hararo e verd okuli, ed el profunde reverencis avan Dorothy dicante,

‘Sequez me e me duktos vu a vua chambro.’

Do Dorothy adiis sua omna amiki ecepte Toto, e preninte la hundo aden elua brakii, sequis la verda yunino tra sep pasajeyi e per tri eskaleri til ke li venis a chambro ye la avana parto dil Palaco. Ol esis la maxim dolca chambreto en la mondo, havanta lito mol e komfortoza qua havis lit-tuki ek verda silko e lit-kovrilo ek verda veluro. Meze dil chambro esis mikra fonteneto spriciganta verda parfumo aden la aero, qua retrofalis aden belege skultita baseno ek marmoro. Belega verda flori pozesis ye la fenestri, ed esis tabulo havanta rango de verda libreti. Kande Dorothy havis liberatempo por apertar ta libreti, el trovis ke li esis plena de stranja verd imaji olqui ridigis el, oli esis tante drola.

En vest-armoro esis multa verda robi ek silko e satino e veluro; ed oli omna precize fitis Dorothy.

‘Serchez vua omna komforto,’ dicis la verda yunino, ‘e se vu dezirus irgo, sonigez la klosheto. Oz sendos por vu morge matine.’

El livis Dorothy sola e retroiris a l’altri. Tin el anke duktis a chambri, e singlu trovis su lojita en agreabla parto dil Palaco. Komprenende ta politeso esis vana relate la Terorigilo; nam sola en sua chambro, lu stacis stulte en un loko apud la pordo, por vartar til matine. Kushar su ne repozigus lu, e lu ne povis klozar l’okuli; do lu restis dum la tota nokto regardeganta mikra araneo qua texis sua araneo-telo en angulo dil chambro, quaze ol ne esis un de la maxim marveloza chambri en la mondo. La Stana Hakisto kushis su sur sua lito segun kustumo, nam lu rimemoris esinte ek karno; ma pro ke lu ne povis dormar, lu pasis la nokto movanta sua charniri adsupre ed adinfre por certigar ke li bone funcionez. La Leono preferabus lito ek sikigita folii en la foresto, e ne prizis esar inkluzita en chambro; ma lu havis tro multa raciono por anxiar pri to, do lu saltis adsur la lito e kurvigis su quale kato e grondetis til ke lu balde dormeskis.

Ye la sequanta matino, pos dejuneto, la verda yunino venis por querar Dorothy, e vestizis el per un de la maxim bela robi ek verda brokatizita satino. Dorothy metis verda silka tuko e ligis verda rubando cirkum la kolo di Toto, e li iris a la Trono-Chambro dil Grand Oz.

Li venis unesme a granda salonego en qua esis multa kortani, omni vesitizita per richa kostumi. Ta homi havis nulo okupar su ecepte vartar omnamatine exter la Trono-Chambro, quankam li nultempe permisesis vidar Oz. Kande Dorothy eniris, li omna kurioze regardis el, ed unu de li susuris,

‘Ka vu advere regardos la vizajo di Oz la Terorinda?’

‘Komprenende,’ respondis la puerino, ‘se lu vidos me.’

‘Ho, lu vidos vu,’ dicis la soldato qua transdonabis elua mesajo al Sorcisto, ‘quankam lu ne prizis, ke homo demandez vidar lu. Certe, komence lu iraceskis, e dicis ke me retrosendez vu adube vu devenabis. Pose lu demandis de me, quale vu aspektas, e me mencioninte vua arjenta shui, lu tre multe interesesis. Fine me parolis a lu pri la marko sur vua fronto, e lu decidis admisar vu a sua prezenteso.’

Tatempe sonis klosho, e la verda yunino dicis a Dorothy,

‘Yen la signalo. Vu mustas enirar la Trono-Chambro.’

El apertis pordeto e Dorothy audacoze tramarchis e trovis su en marveloza loko. Ol esis chambro grand e ronda havanta alte vultizita tekto, e la muri e plafano e planko-sulo esis kovrita per granda smeraldi apude pozita. Centre dil plafono esis granda lumilo, tam brilega kam la suno, qua igis marveloze cintilifar la smeraldi.

Ma to quo maxime interesis Dorothy esis la granda trono ek verda marmoro olqua stacis meze dil chambro. Ol esis formacita quale sidilo e cintilifis per gemi, quale omno altra. Centre dil sidilo esis giganta Kapo, sen korpo por subtenar ol, od irga brakii o gambi. Nula hari esis sur ta kapo, ma ol havis okuli e nazo e boko, ed ol esis plu granda kam la kapo dil maxim granda giganto.

Dorothy regardegante to per astoneso e pavoro, l’okuli lente turnis su e regardis el akute e ferme. Lore movis la boko, e Dorothy audis voco dicar:

‘Me esas Oz, la Granda e Terorinda. Qua tu esas, e pro quo tu sechas me?’

Ol ne esis tam teroriganta voco kam el expektabis venar del grandega Kapo, do el kurajeskis e respondis,

‘Me esas Dorothy, la Mikra ed Humila. Me venas a vu por helpo.’

L’okuli penseme regardis el dum tota minuto. Pose dicis la voco:

‘Quale tu ganis l’arjenta shui?’

‘Me ganis oli del Maligna Sorcerino del Esto, kande mea domo falis adsur el e mortigis el,’ el respondis.

‘Quale tu ganis la marko sur tua fronto?’ duris la voco.

‘To es ube la benigna Sorcerino del Nordo kisis me, kande el adiis me e sendis me a vu,’ dicis la puerino.

Itere l’okuli akute regardis el, e li vidis, ke el dicis veraji. Lore Oz demandis,

‘Quon tu deziras de me?’

‘Retrosendez me a Kansas, ube esas mea Onklino Em ed Onklulo Henry,’ el fervoroze respondis. ‘Me ne prizas vua lando, quankam ol esas tre belega. E me esas certa, ke Onklino Em anxias pro ke me foresas tante longe.’

L’okuli trifoye palpebragis, e lore turnis su adsupre vers la plafono, ed adinfre vers la planko-sulo, e rulis tante stranje ke oli semblis vidar omna parto dil chambro. E fine oli itere regardis Dorothy.

‘Pro quo me devas facar to por tu?’

‘Pro ke vu esas forta e me esas febla; pro ke vu esas Granda Sorcisto e me esas nur senpova puerino,’ el respondis.

‘Ma tu esis sat forta por mortigar la maligna Sorcerino del Esto,’ dicis Oz.

‘To simple eventis,’ simple replikis Dorothy; ‘me ne facis to.’

‘Nu,’ dicis la Kapo, ‘me donos a vu mea respondo. Tu ne darfas expektar, ke me retrosendos tu a Kansas sen ke tu reciproke facos ulo por me. En ica lando omni mustas pagar por omno recevata. Se tu deziras ke me uzez mea magio por itere sendar tu adheme, tu mustas unesme facar ulo por me. Helpez me e me helpos tu.’

‘Quon me mustas facar?’ demandis la puerino.

‘Mortigez la maligna Sorcerino del Westo,’ respondis Oz.

‘Ma me ne povas!’ klamis Dorothy, tre surprizita.

‘Tu mortigis la Sorcerino del Esto e tu portas l’arjenta shui, olqui havas povoza magio. Esis nun nur un Maligna Sorcerino restanta en ica tota lando, e kande tu povas dicar a me ke el esas mortinta, me retrosendos tu a Kansas—ma ne antee.’

La puerino ploreskis, el esis tante deskontentigita; l’okuli itere palpebragis ed anxie regardis el, quaze la Grand Oz sentis ke el povus helpar lu, se el volus.

‘Me nultempe volunte mortigis ulo,’ el singlutis; ‘e mem se me dezirus to, quale me povus mortigar la Maligna Sorcerino? Se vu, qua esas Grand e Terorinda, ne povas ipse mortigar el, quale vu expektas ke me facus to?’

‘Me ne savas,’ dicis la Kapo; ‘ma to es mea respondo, e til ke la Maligna Sorcerino mortas, tu ne itere vidos tua Onklulo ed Onklino. Memorez ke la Sorcerino esas Maligna—grandege Maligna—e devas esar mortigita. Nun irez, e ne itere demandez vidar me til ke tu facabos tua tasko.’

Triste Dorothy ekiris la Trono-Chambro e retroiris adube la Leono e la Terorigilo e la Stana Hakisto vartis por audar to quon Oz dicabis ad el.

‘Esas por me nul espero,’ el triste dicis, ‘nam Oz ne sendos me adheme til ke me mortigabos la Maligna Sorcerino del Westo; e ton me nultempe povos facar.’

Elua amiki regretis, ma povis agar nulo por helpar el; do el iris a sua propra chambro e kushis su sur la lito e ploris til ke el dormeskis.

Duro sequos.

La Sorcisto de Oz, Chapitro 11, duesma parto

Chapitro 11

fino

Ye la sequanta matino la soldato havanta la verda vango-barbo venis al Terorigilo e dicis,

‘Venez kun me, nam Oz sendas por vu.’

Do la Terorigilo sequis il ed admisesis aden la granda Trono-Chambro, ube lu vidis sidanta en la smeralda trono tre belega damo. El esis vestizita per verda silka gazo e portis sur elua fluanta verda lokli krono ek juveli. De elua shultri kreskis ali, splendida en koloro e tante lejera, ke oli vibrus se la maxim febla aersuflajo atingus oli.