Kande la Terorigilo reverencabis, tam belete kam lua palii-burizo lasis, avan ca belega ento, el dolce regardis lu, e dicis,
Me esas Oz, la Granda e Terorinda. Qua tu esas, e pro quo tu serchas me?
E la Terorigilo, qua expektabis vidar la grandega Kapo pri qua Dorothy dicabis, multe astonesis; ma lu kurajoze respondis ad el.
Me esas nur Terorigilo, burizita per palii. Do me havas nula cerebro, e me venas por pregar, ke vu pozez cerebro aden mea kapo vice palii, por ke me diveneskez tala homo quala irgu altra en vua domeni.
Pro quo me devas facar to por tu? demandis la damo.
Pro ke vu esas saja e povoza, e nulu altra povas helpar me, respondis la Terorigilo.
Me nultempe grantas favori sen ula rekompenso, dicis Oz; ma ton me promisas. Se tu por me mortigos la Maligna Sorcerino del Westo, me donacos a tu grandega cerebro, e tante bona cerebro ke tu esos la maxim saja homo en la tota Lando Oz.
Me supozis, ke vu demandis ke Dorothy mortigez la Sorcerino, dicis surprizite la Terorigilo.
Me ya facis lo. Me ne sucias pri qua mortigus el. Ma til ke el esas mortinta, me ne grantos tua deziro. Nun irez, e ne itere serchez me til ke tu meritabos ta cerebro quan tu tante multe deziras.
La Terorigilo triste retroiris a sua amiki e dicis a li to quon Oz dicabis; e Dorothy astonesis saveskar, ke la granda Sorcisto ne esis Kapo, quale el vidabis lu, ma bela damo.
Egale, dicis la Terorigilo, el bezonas kordio tam multe kam la Stana Hakisto.
Ye la sequanta matino la soldato havanta la verda vango-barbo venis al Stana Hakisto e dicis,
Oz sendas por vu. Sequez me.
Do la Stana Hakisto sequis il e venis al grandega Trono-Chambro. Lu ne savis, ka lu trovus Oz kom bela damo o kom Kapo, ma esperis, ke lu esez la bela damo. Nam, lu dicis a su, se esas la Kapo, me es certa ke me ne donacesos kordio, pro ke kapo havas nula propra kordio e do ne povas simpatiar me. Ma se esas la bela damo, me fervoroze pregos por kordio, nam omna dami, on dicas, esas ipse bonkordia.
Ma enirinte la grandega Trono-Chambro, la Stana Hakisto vidis nek la Kapo nek la Damo, pro ke Oz nun havis la formo di tre terorinda Bestio. Ol esis preske tam granda kam elefanto, e la verda trono semblis apene sat forta por subtenar lu. La Bestio havis kapo quale to di rinocero, ma kin okuli esis en la vizajo. Esis kin longa brakii kreskanta ek la korpo ed lu anke havis kin gambi long e dina. Dika e lanatra hari kovris omna parti di lu, e plu timenda monstro on ne povas imaginar. Fortunoze la Stana Hakisto lore havis nula kordio, nam ol batabus laute e rapide pro teroro. Ma esante stana, la Hakisto tote ne pavoris, quankam lu tre deskontigeskis.
Me esas Oz, la Granda e Terorinda, dicis la Bestio, per voco qua esis granda bramo. Qua tu esas, e pro quo tu serchas me?
Me esas Hakisto, e facita ek stano. Do me havas nula kordio, e ne povas amar. Me pregas a vu, ke vu donez kordio a me, por ke me povas esar quale altra homi.
Pro quo me devas facar to? demandis la Bestio.
Pro ke me demandas lo, e nur vu povas grantar mea demando, respondis la Hakisto.
Oz nelaute bramis pro lo, ma bruske dicis,
Se tu ya deziras kordio, tu mustas meritar ol.
Quale? demandis la Hakisto.
Helpez Dorothy mortigar la Maligna Sorcerino del Westo, respondis la Bestio. Kande la Sorcerino esas mortinta, venez a me, e me lore donos a tu la maxim granda e maxim benigna e maxim amanta kordio en la tota Lando Oz.
Do la Stana Hakisto koaktesis triste rivenar a sua amiki e parolar a li pri la terorinda Bestio qua lu vidabis. Li omna tre astonesis pri la multa formi quin la granda Sorcisto povas havar, e la Leono dicis,
Se lu esas bestio kande me iros vidar lu, me bramos tam laute posible, e tante pavorigos lu, ke lu grantos omno quon me demandos. E se lu esos la bela damo, me pretextos saltar adsur el, e do koaktos el obediar mea impero. E se lu esos la granda Kapo, lu tote submisos su a me; nam me rulos lu cirkum la chambro til ke lu promisas donar a ni ti quin ni deziras. Do kurajeskez, mea amiki, nam omno esos bona.
Ye la sequanta matino la soldato havanta la verda vango-barbo duktis la Leono al granda Trono-Chambro ed invitis lu enirar koram Oz.
La Leono quik iris tra la pordo, e cirkumregardante vidis astonate ke avan la trono esis Fairo-Globo, tante feroca e brilanta, ke lu apene povis tolerar regardar ol. Lua unesma pensajo esis, ke Oz hazarde ardoreskabis ed brulis; ma, probante proximeskar, la varmego esis tante intensa, ke ol bruletis lua labio-pili, e lu retroreptis tremante a loko plu proxim la pordo.
Lore basa e nelauta voco venis de la Fairo-Globo, e dicis ca vorti:
Me esas Oz, la Granda e Terorinda. Qua tu esas, e pro quo tu serchas me?
E la Leono respondis,
Me esas Poltrona Leono, e timas omno. Me venas a vu por pregar, ke vu donez kurajo a me, por ke me advere divenez la Rejo di Bestii, quale homi nomizas me.
Pro quo me devas donar kurajo a tu? demandis Oz.
Pro ke de omna Sorcisti, vu esas la maxim granda, ed unike havas la povo por grantar mea demando, respondis la Leono.
La Fairo-Globo feroce brulis dum longa tempo, e la voco dicis,
Portez a me pruvo ke la Maligna Sorcerino esas mortinta, e tainstante me donos kurajo a tu. Ma dum ke la Sorcerino vivas, tu mustas restar poltrono.
La Leono iraceskis pro ta dicajo, ma povis dicar nula repliko, e dum ke lu taceme stacis regardante la Fairo-Globo, ol divenis tante furioze varmega ke il turnis su ed hastis ek la chambro. Lu joyis trovar sua amiki vartanta lu, e dicis a li pri sua terorinda interviuvo kun la Sorcisto.
Quon ni nun facez? triste demandis Dorothy.
Esas nur un ago posibla, replikis la Leono, ed ol esas irar a la Lando dil Winkii, serchez la Maligna Sorcerino, e destruktez el.
Ma se ni ne povas? dicis la puerino.
Do me nultempe havos kurajo, deklaris la Leono.
E me nultempe havos cerebro, anke dicis la Terorigilo.
E me nultempe havos kordio, dicis la Stana Hakisto.
E me nultempe vidos Onklino Em ed Onklulo Henry, dicis Dorothy ploreskante.
Suciez to! kriis la verda yunino; la lakrimi falos adsur vua verda silka robo e makulizos ol.
Do Dorothy sikigis sua okuli e dicis,
Me supozas, ke ni mustas esforcar lo; ma me es certa, ke me ne deziras mortigar irgu, mem por itere vidar Onklino Em.
Me iros kun tu; ma me esas tro poltrona por mortigar la Sorcerino, dicis la Leono.
Me anke iros, deklaris la Terorigilo; ma me ne multe helpos tu, pro ke me esas tala folo.
Me ne havas sat multa kordio mem por nocar Sorcerino, komentis la Stana Hakisto; ma se vi iros, me certe iros kun vi.
Do li decidis komencar lia voyajo ye la sequanta matino, e la Hakisto akutigis sua hakilo per verd akutigpetro ed igis ke sua omna junti esez bone oleizita. La Terorigilo burizis su per fresha palii e Dorothy piktis nova farbo en lua okuli, por ke lu plu bone videz. La verda yunino, qua esis tre benigna a li, plenigis la korbo di Dorothy per bona manjaji, e fixigis klosheto cirkum la kolo di Toto per verda rubando.
Li akushis su tre frue e dormis profunde til jornesko, kande li vekigesis da krio di verda hanulo habitanta en la dopa korto dil palaco, e da la kuklado di hanino qua ovifabis verda ovo.
La Sorcisto de Oz, Chapitro 12, unesma parto
Chapitro 12
La Serchado por la Maligna Sorcerino
La soldato havanta la verda vango-barbo duktis li tra la stradi dil Smeralda Urbo til ke li atingis la chambro ube habitis la Gardisto dil Pordegi. Ta oficiro apertis lia orel-binokli per klefo por retropozar oli aden sua granda buxo, e pose il polite apertis la pordego por nia amiki.
Qua voyo iras al Maligna Sorcerino del Westo? demandis Dorothy.
Esas nula voyo, respondis la Gardisto dil Pordegi; nulu deziras irar tasinse.