La indan transfaris nomado …
Na varmas ankoraŭ
La suno de nia movado …
DIES IRAE
Do, serĉu vi, ridinda Ahasvero,
La ekvilibron de l' unua am'! –
Nenie – ho, nenie sur la tero
Troviĝas la unika floro jam.
Do, ŝiru for la kisojn bakhaninajn
Kaj iluziu ĝuon de l' pasint',
Dronigu vin en la kalikojn vinajn
Iritu vin per gusto de l’ absint'!
Kalkulu nur viktimojn kaj oferojn,
Balaste kaptu por la rememor'
Vizaĝojn kaj vizaĝojn kaj ciferojn,
Sen iu varma tremo en la kor'!
Baraktu sur la sablo de l’ areno
Kaj kapturniĝu kun kvikanta kri',
Maljuna, kompatinda arlekeno,
De la pasinto sklavo kaj pari'.
Hej, ĉarmulo, frato, kara vagabondo,
Prenu la liuton, kantu tra la plor',
Kion volus vi rakonti al la mondo
Por neniu laŭdo, por neniu glor'!
Kantu, kion kanti scius la animo,
Kio premas koron vian kiel ŝton',
Ĉiun larmon klaran plantu en la rimo,
Ĉiun spiron ĝeman ligu kun la son'!