Kelkajn virajn vortojn, galajn, tra stertor'.
Nur semajno pasis, kiam en la tremo
Ŝi min ĉirkaŭprenis, kun infana lisp',
Dum volupta ardo, kvazaŭ diademo
Kronis sian kapon supra hara krisp'.
Ho, ŝi estis dolĉo kaj fandita belo,
Kiam sinforgese dronis en la ĝu'
La pasiaj lumoj fulmoj de l’ ĉielo
Sparkis kaj radiis tra l’ okula blu'.
Nun ŝi estos via … Ha ha ha!!! Kadavron
Vi aĉetas, rano, per marĉanda mon'!
Vi imitas bufe novan Minotaŭron,
Sed ne via estas de la am' burĝon' …
PLENDO
Ah – kial Esperanto ne havas la daktilajn,
Dorlotajn rusajn rimojn – simbolojn de la am',
Kolorajn rusajn vortojn, rubenajn kaj berilajn,
Karesajn en la kanto, kortuŝajn en deklam'!
Ho kial, kial, Majstro, vi belajn vortojn ligis
Racie kaj akcente, en senelira rond' –
Kaj miajn rusajn sentojn sterilis kaj poligis
En via mezurita, horloĝe-ritma mond'!
Mi serĉas la simbolojn, palpante kiel blinda,
Pri trafaj metaforoj meditas en mallum',