Kaj ne hodiaŭ penetros vin flustra ilia muziko,
Semo, hodiaŭ ĵetita, arbiĝos, proklamos la vivon,
Super la koro kaptita formante ensorĉan ogivon.
Kaj la frivolo de l’ senco nudiga kaj malhipokrita
Estos nur guto amara en dolĉo senreste solvita,
Tono, portanta rafinon al sono abstrakta, netera,
Vibron de l' ritmo kreanta en la pra-metriko etera.
VINTRA FABELO
Sur la sledo, svelta sledo, post amuza kabaredo,
Kun tintila sonorad'
Ni veturas aventuras, la ĉevaloj fluge kuras
Sub la stela miriad'.
En sereno de l’ ebeno malaperas la fadeno
De la glata vintra voj' …
Mia Nita am' subita, de la frost' ebriigita
Alpremiĝas en la ĝoj'.
En fabelo kaj sen celo rotacias karuselo
De la sentoj en la kor',
Hej, rapide kaj senbride flugi ien, flugi fide
Kun favoro de Amor'!
Hej, ĉevaloj, hufaj ŝtaloj, kiel rido de cimbaloj
Por dancanta ciganin',
Uraganu, akompanu, dolĉe tiklu, ĝutiranu
Per freneza takto nin!
Brila neĝo – vintra reĝo – ĉion tenasen sieĝo,