Minacon de l' bato averta.
La vivo bolanta, simile al maro
Ne ĉesas per ondoj marteli
La etan boaton, en kiu kun knaroj
Mi naĝas, portata sencele …
Sed tiu frenezo de l' mara ekstazo
Ne tuŝas la lacan animon,
En svena rigido ĝi sentas sin kvazaŭ
Infano tre juna sen timo.
En naĝo fatala senscie evitas
Ĝi lokojn de l' morta pereo,
Direkte al iu atol' ne notita,
Mirakla haven' – rifuĝejo.
Ĝi sentas ke ŝanĝos la bruan hodiaŭ
Alterna trankvila morgaŭo,
Survoje al iu finala nenio
Sen gaj' kaj sen prema malgajo.
SUR SLIJEME [1]
Auf die Berge will ich steigen
Wo die frommen Huetten stehen,
Wo die Brust sich frei erschliesset
Und dic freien Luefte wehen …
H. Heine
Fragoj, framboj, ciklamenoj,
Mentoj, kvastoj malvaj,
Inter alnoj kaj fraksenoj –
Grizaj rokoj kalvaj …
Fringoj, fringeloj,
Pepaj kvereloj …