— Antaŭ monato paĉjo kaj nun vi. Kiu restos kun ni? — Ŝi plendis tiel korŝire, kiel nur infano povas.
Kaj poste ek al la stacidomo rapide, kure. Nadai parolis, parolis. Marja silentis. Nur ĉe la stacidomo, antaŭ la envagoniĝo ŝi retrovis sian voĉon.
— Atentu, kara! Se vi fartos malbone, tuj ekkuŝu! Kontraŭ marmalsano onidire tio estas la plej bona rimedo.
— Mi ne timas la maron. Ĝi estas tiel bela, tiel mistera. Mi amas ĝin.
— Jes... Vi amas ĝin kaj mi... Dio estu kun vi!
Subite ŝi manpremis forte, poste liberigante sian manon ŝi forkuris kaj kuris nererigardante kaj ŝi kuris nehaltigeble.
Jen tio okazis hieraŭ kaj nun ... nun baldaŭ ili ĉiuj estos for. Jam la unuaj vicoj ekiras. Kelkaj kamaradoj jam apogante sin al la balustro sur la ferdeko parolas ŝerce al la surborde starantoj.
Ankaŭ la vico de Nadai ekiras kaj en tiu momento fraŭlino Tkaĉeva ŝovas leteron en lian manon.
— De Marja ... Ŝi diris, ke en la lasta minuto mi transdonu ĝin. Estu feliĉa kaj sana, kara instruisto nia!
La koro de Nadai forte ekbatas. Ĉu pro subita konsolo aŭ terura doloro? Li mem ne scias.
* *
*
La ŝipo pasas ... pasas ... Longan strion ĝi lasas post si en la senlima akvo ... sed la ondoj venas kaj forviŝas la postsignon. La maro estas tiel glata en la malproksimo, kvazaŭ la ŝipo neniam estus tranĉinta ĝian supron.
Nadai sidas sur la ferdeko ĉe la poŭpo de la ŝipo kaj rigardas la longan strion. Lia mano, inerte kuŝanta sur lia genuo, tenas la multfoje legitan leteron de Marja. Jam tagoj pasis, tamen li ĉiam reprenas kaj relegas ĝin, kvankam li jam konas parkere ĉiun frazon ĝian.
"Adiaŭ, Amiko, vi kara, karega, Vi, pli bela duono de mia animo! Adiaŭ! Kaj ne koleru, ke mi senkise forkuris de vi. Mi tiel sentis, ke mi estus mortinta inter viaj brakoj kaj mi devis pensi pri miaj malsana patrineto kaj kvar preskaŭ orfaj gefratoj. Pardonu min!
Pro la instruo, pro la konsola bela sento akceptu mian profundan larman dankon kaj estu konvinkita, ke via disĉiplino gardostaros ĉe la stelhava koro de Iĉio Pang ĝis la lasta bato de sia propra koro.
La dia favoro akompanu viajn paŝojn! Adiaŭ, amiko! Ĝis tombo anime via: Marja."
Kaj Nadai komencas senti, ke la maro estas senkora, kruela monstro... Ondoj venas, forviŝas eĉ tiun strian postsignon kaj ĝi estos tiel glata, kvazaŭ nenio estus tranĉinta ĝian supron ... Adiaŭ, Siberio!
Listo de la vortoj
А
aĉeti – 7
adiaŭi – 7
admiri – 8
adreso – 5
aero – 6
afabla – 7
afero – 4
agrabla – 7
akcepti – 3
akompani – 8
akra – 8
akto – 8
aktoro – 3
akvo – 4
alia – 2
aliĝi – 8
alta – 1
ami – 2
amaso – 8
Ameriko – 1
amiko – 3
amuzi – 8
anekdoto – 8
anglo – 4
animo – 7
ankaŭ – 2
antikva – 8
aparteni – 3
apetito – 7
Aprilo – 6
arbo – 4
arĝento – 8
armeo – 3
armi – 8
atendi – 4
atenti – 2
aŭdi – 3
Aŭgusto – 6
aŭskulti – 2
aŭstro – 7
aŭtomobilo – 7
aŭtoro – 7
Azio – 2
B
babili – 7
bagatelo – 8
bajoneto – 4
balanci – 8
barelo – 8
bari – 7
batali – 7
bati – 7
bela – 1
beni – 8
benko – 1
besto – 1
biblioteko – 1
bildo – 1
birdo – 8
blanka – 2
blinda – 8
blonda – 8
blua – 4