Выбрать главу

частку вывешваюць на ветры ў цені, а потым вэндзяць у дыме (глядзі раздзел Рыба

вэнджаная).

Некаторыя раяць адразаць галовы ў рыбы, што збіраюцца саліць, бо калі так не зрабіць, яна пачне прытухаць і набываць дрэнны смак.

NB. Калі рыба падасца занадта салёнай пры гатаванні ежы, яе вымочваюць у цёплай вадзе, а потым у гарачым малацэ.

Як перасылаць жывую рыбу ўлетку на далёкія адлегласці

Я сама ўпэўнілася, што атрымліваецца добры вынік, як рабіць усё згодна парадам пана

Шытлера. Мне даводзілася перасылаць гэтак жывых шчупакоў на адлегласць у 18 міляў.

Шчупакоў трымаюць у сетцы ў вадзе, пакуль не будзе змайстравана належная скрыня.

Збіваюць дошкі шырынёй і даўжынёй адпаведна памерам рыбы, свідруюць у іх даволі

вялікія дзіркі, пасля чаго скрыню высьцілаюць мокрым імхом. Шчупаку пад шчэлепы

запіхваюць кавалкі губкі, змочанай французскім віном, кладуць рыбу на гэты мох, ім жа

яе накрываюць і забіваюць скрыню накрыўкай з дзіркамі.

Так льга перасылаць шчупакоў на самыя далёкія адлегласьці, але неабходна клапаціцца аб

тым, каб як мага часьцей пасудзіну аблівалі вядром вады ці скрыню цалкам апускалі ў

ваду, праязджаючы каля ракі.

Карпа таксама можна перавозіць гэткім жа чынам, але яму належыць класці на кожным

прыпынку ў пашчу кавалак мякішу булкі, змочанай французскім віном, гарэлкай ці півам.

Як жывую рыбу перапраўляць зімой

У кашы ці скрыні, бакавыя сценкі якіх павінны мець адтуліны для паветра, рыбу

перакладваюць снегам. Пры перавозцы яна здзеравянее, але калі потым яе пусціць у ваду

(халодную), адыдзе. Толькі нельга ўносіць рыбу ў цёплае памяшканне.

Вугры доўга захоўваюцца жывымі ў пасудзіне са свежай травой і глебай.

Хатні ласось з вэнджанага сома

Свежага сома выпатрошваюць і выціраюць сурвэткай, адразу соляць, як звычайна

ўсялякую рыбу, але на кожную палову кварты солі дадаюць тры чвэрці лота салетры 1.

Праз тры-чатыры дні адразаюць галаву, вымаюць костку з хрыбта, а сома рэжуць на

чатыры падоўжныя палосы і вывешваюць на вольнае паветра, каб яны падсохлі ў цяньку.

Два-тры месяцы сома падаюць на стол (на снеданне) замест ласосіны, пакуль не стане

гарчыць. Калі ўжо стане непрыдатны да закускі, скарыстоўваюць у пост для супоў,

пірагоў з начынкай і г. д.

Прымацоўваюць і вешаюць рыбу не іначай, як за хвост, бо ў ім больш за ўсё тлушчу, што, сплываючы на іншыя часткі, надае сому крохкасць і смак.

Можна таксама выняць рыбу з солі, старанна абсушыць, укруціць у паперу, каб знізу

праходзіў дым, і павесіць хвастом уверх у халодны дым на тры — пяць дзён. Вэнджаны

сом захоўваецца даўжэй.

1 У рускай кнізе пішуць, што на фунт солі бяруць лот салетры і соляць не цэлую рыбу, а

разрэзаную на палосы. Праз тры дні верхнія палосы кладуць уніз, а ніжнія — наверх (зноў

на тры дні), каб усё добра прасалілася.

Вугар вэнджаны

Разразаюць яго па спіне, здымаюць скурку, выпатрошваюць, адразаюць галаву і добра

соляць. Праз два-тры дні выціраюць, укручваюць у паперу, каб дым даходзіў да тушкі, і

вэндзяць. Чатырох-пяці дзён дастаткова.

NB. Калі соляць вугра, яго пасыпаюць трохі перцам, лаўровым лістом і сухім эстрагонам.

Так льга вэндзіць любую рыбу.

Вялены шчупак

Злоўленага ўлетку шчупака чысцяць, расплескваюць, разразаючы ўдоўж, вымаюць косткі

са спіны, кладуць у драўляную пасудзіну, перасыпаюць соллю і трымаюць тры дні ў

халодным месцы. Потым расцягваюць рыбу ўпоперак на лучынах і парамі вешаюць на

вяроўцы на вольным паветры, на сонцы. Абавязкова сочаць, каб небыло дажджу і сырасці.

Калі шчупакі ўжо зусім прасохнуць, захоўваюць іх заўсёды ў падвешаным стане пад

дахам у якім-небудзь свіране ці каморы, дзе суха і халаднавата. Зімой можна ўнесці ў

памяшканне, злёгку ацепленае, тую рыбу, што хутка будуць ужываць, і яна на працягу

двух тыдняў зноў падсохне.

Гэткія шчупакі асабліва добрыя ў пост, калі няма свежай рыбы, іх кухары могуць

разнастайна прыправіць. Але самыя смачныя не вараныя, а тыя, якіх старанна адаб’юць з

усіх бакоў, раздзяруць, растрэплюць і зальюць алеем ці растопленым маслам.

Некаторыя пасля салення вэндзяць шчупакоў у дыме ад васьмі да дзесяці дзён, а потым

трымаюць іх на ветры. Але паколькі гэтая рыба нятлустая, яна дрэнна вэндзіцца. Вяленая

ж значна смачнейшая і нават даўжэй захоўваецца. Вэнджаны шчупак смачны толькі тады, калі яго тушаць з кіслай капустай ці якой-небудзь іншай гароднінай.