Ю.К.
Ты бязлітасна растаптаў мой аптымізм.
Крануў мой узрушаны дынамізм
І расчараваў.
Нешта незваротна парваў.
Светлае нешта.
Чаго наогул цалкам няма і не
будзе ніколі.
Толькі рэшта –
Волі.
* * *
Я толькі да шчасця дакранулася –
Яно ў бяду перакульнулася.
* * *
Ю.К.
Я буду тваёй Самай.
Найпрыгажэйшай Дамай.
Я буду тваім Сонцам
Цыганскім і дзённым.
Я буду тваім сонным
Летам.
На каленях перад усім
светам.
Ты толькі сваімі пальцамі
прамяністымі
У мае валасы выстралі.
* * *
Ю.К.
Каханне заклейвае рот.
Каханне выдзірае язык.
Я баюся сказаць табе тое,
Што ты чуць не прывык.
Таму я бяру асадку.
І старую спадніцу ў складку
На сябе марудна апранаю.
Каханне не звязвае рук.
І я табе адпраўляю
На паперы агучаны стук.
* * *
Ю.К.
Прагну прыроднай рэінкарнацыі.
Прагну растварыцца ў прастрацыі.
Прагну быць з табою тэт-а-тэт.
Я ў табе кахаю ўвесь сусвет!
* * *
Ю.К.
У плячук
калоціць
сэрца –
Акустыка Твайго Цела.
5
Душа паэткі
Ў маёй душы жыве яшчэ адна душа,
Якая ў гэтым свеце не кеміць “ні шыша”.
* * *
Мая душа – старая майка
на брытэльках…
Вісіць і сушыцца на сонцавых руках.
Ах!
Час яе гайдае на нервах-арэльках.
За нітачкі-вейкі падцягвае жах…
Вось чэзне ў знямозе дурацкая майка,
Бо сушаць яе пад фармат…
Ды тут налятае ідэй новых зграйка.
І голага сонца даносіцца мат…
* * *
На цягнік –
і хутчэй.
Адсюль падалей.
Каб пазбегнуць страшнай кары.
Каб пазбавіцца ад мары.
Сесці ціха.
Да вакна прытуліцца
Й забыцца.
А прачнуцца –
Не варухнуцца –
Упасці.
Каб у свеце гэтым паскудным
Больш ні прыкрасці,
ні радасці,
ні “здрасці!”
* * *
Думак – калаўрот,
Лёс мой – абармот,
Хмара – дура.
Шчасце не знайшла,
Шчасце абышла,
Падманула.
Рэшту падлічыць,
Сутнасць улавіць
За хвіліну.
Пераблытаць час,
Ўлезці на Парнас.
Тут лавіну
Не заўважыў ты
І поўныя лухты
Душы.
Будзеш шкадаваць,
Мары марнаваць,
Есці сушы.
Падрахункі дню,
Мілага я сню...
рэдка.
То кахаю,
То люблю,
То губляю,
То лаўлю,
То пачуццямі
страляю метка.
Маці
Надзеленая зверху
трываннем
І абумоўленая спатканнем
з каханнем
Жыццё сваё амаль прынесла
ў ахвяру
Нам – жамярам,
Дзеткам-крывасмокам.
Нібыта па венах токам.
Нас нарадзіла,
напладзіла