Robby (luktante kun ŝi, volas liberigi sin): Mary, estu prudenta. En ĉiu momento povas alveni via edzo kaj...
Mary: Kial vi ne diras, ke vi ne amas min?
Robby: Mary, je la nomo de Dio mi petas vin, ne faru malprudentaĵon. Vi... vi ne scias...
Mary (flamante): Ĵuru je la tombo de via patrino, ke vi ne amas min!
Robby: Mary! Mi petegas...
Mary: Diru, diru do al tiu ĉi felaha ĉifono, ke vi amas min, ke vi abomenas ŝin, ke mi estas via sola penso, ke mi kaj nur mi...
Robby (maldelikate ŝin forpuŝas de si kaj kuras al Jeffa): Sinjorino, vi estas kruela kaj senkora. (Kun kompato li ĉirkaŭprenas Jeffa.) Ne aŭskultu ŝin, Jeffa! Ne aŭskultu!
Jeffa (kiu dum la tuta sceno kun silenta rezigno staris senmove, nun, kvazaŭ petante defendon premas sin al li): Moabia! Moabia!
Mary (kun larĝe malfermitaj okuloj rigardas ilin.)
(Daŭra silento. La vesperkrepuskon iom post iom superregas la lumo de la leviĝanta luno. Ekstere eksonas la preĝanta ĥoro de mahometanoj: "Il Allah la illa Mohamed rasul Allah". Hawkins aperas kune kun Abu en la fono.)
Mary (mallaŭte kun rezigna tono): Robby, vi hontigis min tiel kruele, kiel oni ankoraŭ ne hontigis amantan virinon.
Robby (pentvoĉe): Mary, vi devigis min esti kruela.
Mary: Robby, vi ĵetis mian koron en la koton.
Robby: Mi ne... mi ne volis...
Mary (tre milde): Robby, vi ploros pri mi.
Robby (kortuŝite): Mary, pardanu min!
Mary (ne respondante klinas sian kapon).
(Abu kaj Hawkins atingas la fajron, kies ardaĵojn jam kovras cindro.)
Abu: La fajro estingiĝas.
Hawkins: Oni devus nutri ĝin.
Robby (proksimiĝas kelkajn paŝojn al Mary): Via edzo revenis.
Jeffa: (sekvas lin).
Abu (krias maldekstren): Mehmed, portu hejtaĵon!
Mary (mallaŭte): Robby, vi estis malkuraĝa konfesi vian amon antaŭ tiu ĉi knabino, kiu estas por vi nenio...
Robby (proteste gestas).
Mary: Ne protestu! Ŝi estas por vi nenio pli ol modelo, kiun la hazardo ĵetis sur vian vojon. Mi pruvos al vi, ke mi estas pli kuraĝa ol vi. Vi hontigis min kaj la ŝuldon nun mi pagos.
Robby: Kion vi volas fari?
Mehmed (venas de la maldekstra flanko kaj portas faskon da branĉoj, kiun li metas apud la fajron).