Саидахмад — тадж. узб. (п.) Сайд + Ахмад.
Са'идбаттал (Саидбаттал) — Л. полулегендарного
арабского воина, который погиб в Антакии.
Саидваккас— узб. (а.) Саадиваккас.
Саидкул — тадж. узб. (а.-т.) Сайд + Кул.
Саидмурад— тадж. узб. (а.) Сайд + Мурад.
Саидмухаммад — тадж. узб. (а.) Сайд + Мухаммад.
Саил— а. «просящий [у Бога]».
Саим— а. «постящийся».
Саин— (монг.) КСИ «хороший, славный».
Саинбек — т. (монг.) Саин + Бек.
Саинхан — т. (монг.) Саин + Хан.
Сайр — а. «идущий, путник, путешественник».
Сайт — тат. (а.) КСИ Сайд.
Саитамир — тат. (а.) Сайд + Амир.
Саитахмет — тат. (а.) Саидахмад.
Саитбай — тат. (а.-т.) Сайд + Бай.
Саитбаттал — тат. (а.) Саидбаттал.
Саитбек — тат. (а.-т.) Сайд + Бек.
Саитбурган — тат. (а.-т.) Сайд + Бурхан.
Саитвали — тат. (а.) Сайд + Вали.
Саитгази — тат. (а.) Сайд + Гази.
Саитгазиз — тат. (а.) Сайд + 'Азиз.
Саитгали — тат. (а.-п.) Саидали.
Саитгарай — тат. (а.-т.) Сайд + Гарай.
Саитгариф — тат. (а.) Сайд + Гариф.
Саитгата — тат. (а.) Сайд + 'Ата.
Саитгафур — тат. (а.) Сайд + Гафур.
Саитгаффар — тат. (а.) Сайд + Гаффар.
Саитджагфар — тат. (а.) Сайд + Джа'фар.
Саитджан — тат. (а.-п.) Сайд + Джан.
Саитджахан — тат. (а.) Сайд +Джахан.
Саитдин — тат. (а.) Сайд ад-Дин.
Саитетдин — тат. (а.) Сайт ад-Дин.
Саитзада — тат. (а.-п.) Сайд + Зада.
Саиткамал — тат. (а.) Сайд + Камал.
Саиткарим — тат. (а.) Сайд + Карим.
Саиткул— тат. (а.-т.) Сайидкул.
Саитмагруф — тат. (а.) Сайд + Ма'руф.
Саитмахмут — тат. (а.-п.) Сайд + Махмуд.
Саитмулла — тат. (а.) Сайд + Мулла.
Саитмурат — тат. (а.) Саидмурад.
Саитмурза — тат. (а.-п.) Сайд + Мурза.
Саитмухаммет — тат. (а.) Саидмухаммад.
Саитнаби — тат. (а.) Сайд + Наби.
Саитнагим — тат. (а.) Сайд + Наим.
Саитназар — тат. (а.) Сайд + Назар.
Саитнур — тат. (а.) Сайд + Hyp.
Саитрасул — тат. (а.) Сайд + Расул.
Саитрахим — тат. (а.) Сайд + Рахим.
Саитрахман — тат. (а.) Сайд + Рахман.
Саиттимер — тат. (а.-т.) Сайд + Тимер.
Саиттуган — тат. (а.-т.) Сайд + Туган.
Саитхабиб—тат. (а.) Сайд + Хабиб.
Саитхази — тат. (а.) Сайд + Хади.
Саитхан — тат. (а.-т.) Сайд + Хан.
Саитхузя — тат. (т.-п.) Сайд + Ходжа.
Саитчура — тат. (а.) Сайд + Чура.
Саитшариф — тат. (а.) Сайд + Шариф.
Саитшсис — тат. (а.-п.) Сайд + Шах.
Саитъяр — тат. (т.) Сайд + Йар.
Сайад—а. «ловец, охотник».
Саййаф — а. «рубака, вооруженный мечом»; «палач».
Саййаф ад-Дин (Сайафуддин) — а. Л. Саййаф + Дин.
Сайбек — тат. (т.) Саин + Бек.
Сайдали — тадж. (п.) Сайидали.
Сайдар — тат. (т.) «источник красоты, добра».
Сайидали— п. (а.) Саййид + 'Али.
Сайидамир— п. (а.) Саййид + Амир.
Сайидахмад—п. (а.) Саййид + Ахмад.
Сайидим — т. (а.) «мой Саййид».
Сайидкул{и) — узб. тадж. (а.-т.) Саййид + Кул.
Сайидмурад — п. (а.) Саййид + Мурад.
Сайидмурод — тадж. узб. (п.) Сайидмурад.
Сайидмухаммад— п. (а.) Саййид + Мухаммад.
Сайидрахмон — тадж. узб. (а.) Саййид + Рахман.
Саййид (Сайид, Сайд) —а. «господин, вождь племени»; 1. титул
потомков Пророка Мухаммада уважительное обращение к
суфийским шейхам.
Сайлан— п. «мелкие разноцветные жемчужины».
Саймуддин— тадж. (а.) стяж. ф. Сайид + Исам ад-Дин.
Саймурза — тат. (т.) Сайн + Мурза.
Саймурод — тадж. стяж. ф. Сайидмурод.
Саймухаммет — тат. (т.-а.) Сайн + Мухаммад; Сайд +
Мухаммад.
Сайрахмон — тадж. Сайидрахмон.
Сайф — а. «меч, клинок, сабля».
Сайф Аллах (Сайфуллах) — а. Сайф + АЛЛАХ (1).
Сайф ал-Бари — а. А. «меч Творца».