Выбрать главу

Сартадж — а. «муж, корона, глава».

Сарраф — а. «оценщик, меняла».

Сарт(ак) — тадж. узб. «перс, иранец, таджик».

Сару — аз. (т.) Сары.

Саруали — аз. Сару + 'Али.

Сарухан — аз. Сару + Хан.

Сарфараз — п. Сарафраз.

Сарфароз — тадж. (п.) Сарафраз.

Сархад (Сархат) — тадж. (а.) «граница, простор».

Сархуш— п. «веселый, упоенный».

Сары 1. т. КСИ «желтый, пшеничного цвета; зрелый»;

2. (а.) Сари.

Сарыбай — т. Сары + Бай.

Сарыбала — тат. (т.) Сары + Бала.

Сарыбаш — тат. (т.) Сары + Баш.

Сарыбек — т. Сары + Бек.

Сарымбет — каз. стяж. ф. Сарымухаммад.

Сарыбуга — тат. (т.) Сары + Буга.

Сарыбулат — тат. (т.) Сары + Булат.

Сарыгул — тат. (т.) Сары + Кул.

Сарыджан — тат. (т.-п.) Сары + Джан.

Сарыкай — тат. (т.) уменын. ф. от Сары.

Сарымардан — тат. (т.-п.) Сары + Мардан.

Сарымсак—тат. (т.) «чеснок».

Сарымухаммад — т. (а.) Сары + Мухаммад.

Сарыслан — тат. (т.) Сары + Арслан.

Сарытай — тат. (т.) Сары + Тай.

Сарыхузя — тат. (т.-п.) Сары + Ходжа.

Сарыч — т. «ястреб».

Сарычеч — тат. «золотистые волосы».

Сати — т. «купленный», букв, «продажа».

Сатим — т. «купленный [ребенок]».

Саттар — а. «укрывающий грехи покаявшегося».

Саттаркул(и) — т. (а.) АС-САТТАР (Покрывающий грехи

кающегося) + Кул.

Саттархан — т. (а.) Саттар + Хан.

Саттор — тадж. узб. (а.) Саттар.

Сатыбал(а) — тат. «купленный ребенок».

Сатыш — тат. «продаваемый [ребенок]».

Саубан (Савбан) — а. «попечитель, воспитатель»; имя

сподвижника Пророка Мухаммада .

Са'уд — а. «счастливый».

Саулат— а. «нападение; сила, могущество».

Сауман— п. «обладающий хорошим здоровьем».

Саумурза — тат. (п.) «здоровый и благополучный мурза».

Саур — (а.) Савр.

Саф— а. КСИ «чистый», «прозрачный».

Сафа — а 1. «чистота, святость»; 2. «удовольствие,

наслаждение, блаженство, беззаботность, беспечность».

Сафаали — п. (а.) Сафа + 'Али.

Сафагарай — тат. (а.-т.) Сафа + Гарай.

Сафагул (Сафакул) — тат. (а.-т.) Сафа + Кул.

Сафанур — тат. (а.) Сафа + Hyp.

Сафар — а. 1. «путешествие, поездка»; 2. название второго

месяца мусульманского лунного года; родившийся в месяце

сафар.

Сафарали — п. (а.) Сафар + 'Али.

Сафарбай — тат. (а.-т.) Сафар + Бай.

Сафарбек — тат. (а.-т.) Сафар + Бек.

Сафарвали — тат. (а.) Сафар + Вали.

Сафаргали — тат. (а.) Сафарали.

Сафаргарай — тат. (а.-т.) Сафар + Гарай.

Сафаргул (Сафаркул) — тат. (а.-т.) Сафар + Кул.

Сафарджан — тат. (а.-п.) Сафар + Джан.

Сафархузя — тат. (а.-п.) Сафар + Ходжа.

Сафархан — тат. (а.-т.) Сафар + Хан.

Сафван (Сафуан) — а. «скала, камень»; Сафван б. Умаййа —

один из сподвижников Пророка Мухаммада

Сафвангали — тат. (а.) Сафван + 'Али.

Сафдар — п. «неистовый, отважный», букв, «сокрушающий

ряды».

СафдариДжанг— инд. (п.) «неистовый в бою».

Сафдархан — п.-т. Сафдар + Хан.

Сафдил — п. (а.) «чистая душа».

Сафи — а. 1. «чистый, истинный»; 2. «избранный, избранник».

Сафи ад-Дин (Сафиуддин) — а. А. Сафи + Дин.

Сафи Аллах (Сафиуллах) — а. «избранник Аллаха».

Эпитет Пророков Мухаммада и Адама

.

Сафиахмет — тат. (а.) Сафи + Ахмад.

Сафигарай (Сафигирей) — тат. (а.-т.) Сафи + Гарай.

Сафиджан—тат. (а.-п.) Сафи + Джан.

Сафикули — тадж. (а.-т.) Сафи + Кул.

Сафир — п. (а.) «посол, посланник».