Султангази — тат. (а.) Султан + Гази.
Султангали — тат. (п.-а.) Султанали.
Султангарай — тат. (а.-т.) Султан + Гарай.
Султангилде (Султанкилде) — тат. (а.-т.) Султан + Килде.
Султангузя (Султанхузя) —тат. (а.-п.) Султан + Ходжа.
Султанетдин — п. (а.) Султан ад-Дин, Султан + Дин.
Султани — а. «наследственный султан», «высокородный
повелитель».
Султаним— т. (а.) «мой султан».
Султанкул(и) — т. (а.) Султан + Кул.
Султанзада — тат. (а.-п.) Султан + Зада.
Султанмахмут — тат. (а.) Султан + Махмуд.
Султанмурат— тат. (а.) Султан + Мурад.
Султанмухаммет — тат. (а.) Султан + Мухаммад.
Султаннаби — тат. (а.) Султан + Наби.
Султаннур — тат. (а.) Султан + Hyp.
Султансалим — тат. (а.) Султан + Салим.
Султантимер — тат. (а.-т.) Султан + Тимер.
Султанхабиб— тат. (а.) Султан + Хабиб.
Султанхаким — тат. (а.) Султан + Хаким.
Султанхалил — тат. (а.) Султан + Халил.
Султанхалит — тат. (а.) Султан + Халид.
Султанхусайн — тат. (а.) Султан + Хусайн.
Султаншах— тат. (а.-п.) Султан + Шах.
Султаншейх— тат. (а.) Султан + Шайх.
Султанъяр — тат. (а.-п.) Султан + Йар.
Султанъясави — тат. (а.-т.) Султан + Ясави.
Султон — тадж. узб. (а.) Султан.
Султоншо — тадж. (а.-п.) Султан + Шах.
Сулу (Сылу) — т. КСИ «красивый, стройный, статный».
Сулубай — тат. (т.) Сулу + Бай, «стройный, статный,
красивый бай (юноша)».
Сулуджан — тат. (т.-п.) Сулу + Джан.
Сулукай — тат. (т.) уменьш. ф. от Сулу.
Сулу хан — тат. (т.) Сулу + Хан.
Сулнаргул — тат. (т.) «ловчий, охотник».
Сулнарчи — тат. (т.) «охотник».
Сун'ат Аллах (Сунатуллсис) — а. «творение Аллаха».
Сунгали — тат. (т.-а.) Сун (умный) + 'Али.
Сунгатулла — тат. (а.) Сун'ат Аллах.
Суникай — тат. (т.) «умница, умничка».
Сункар (Сункур) —т. «сокол».
Сунмас — тат. «негасимый, вечный».
Сунни — тат. (а.) 1. «соответствующий обычаям»;
2.«соблюдающий традиции Пророка Мухаммада; 3. «суннит»
(последователь суннитского направления ислама).
Сурайа — а. Плеяды (созвездие).
Суранбай — тат. (т.) «бай (ребенок), выпрошенный у Бога».
Сурапкул—тат. (т.) «раб (ребенок), выпрошенный [у Бога]».
Суроб—тадж. (п.) Сухраб.
Сурур — а. «радость, отрада».
Сурх—п. «красный».
Сурхаб—и. «рубин».
Сурхак— п. уменып. ф. от Сурх.
Су cap — тат. «бобр».
Сусланбек — тат. Суслан (копна) + Бек.
Сууд — а. «счастье».
Суфи— п. (а.) «суфий; благочестивый, набожный».
Суфиахмет — тат. (а.) Суфи + Ахмад.
Суфияр — тат. (а.-п.) Суфи + Йар.
Суфйан — а. «порыв, дуновение ветра»; Суфйан Саври
(ок. 714-778) — праведник и религиозный ученый.
Сухайб— а. «с рыжими волосами или краснолицый»; Сухайб б.
Синан ар-Руми
— один из сподвижников Пророка
Мухаммада
Сухайл — а. звезда Канопус.
Сухбат — а. «общение, связь, дружба, беседа».
Сухбатулла — а. Сухбат + Аллах.
Сухраб— н.-п. Сурхаб.
Сухроб—тадж. (п.) Сухраб.
Суюк — т. КСИ «любимый ребенок».
Суюкбай — тат. Суюк + Бай. Ср. Байсуюк.
Суюкбай — тат.-п. Суюк + Джан.
Суюлим — тат. «любимый мой».
Суюлиш — тат. «любимый [ребенок]».
Суюм — т. КСИ 1. «радость»; 2. «любимый».
Суюмбай — т. Суюм + Бай.
Суюмбек — тат. (т.) Суюм + Бек.
Суюмгул — тат. (т.) Суюм + Кул.
Суюмдук — тат. (т.) «большая общая радость».
Суюнуч — тат. (т.) КСИ «радость, радостная весть».
Суюнучгали — тат. (т.-а.) Суюнуч + 'Али.