Выбрать главу

Султангази — тат. (а.) Султан + Гази.

Султангали — тат. (п.-а.) Султанали.

Султангарай — тат. (а.-т.) Султан + Гарай.

Султангилде (Султанкилде) — тат. (а.-т.) Султан + Килде.

Султангузя (Султанхузя) —тат. (а.-п.) Султан + Ходжа.

Султанетдин — п. (а.) Султан ад-Дин, Султан + Дин.

Султани — а. «наследственный султан», «высокородный

повелитель».

Султаним— т. (а.) «мой султан».

Султанкул(и) — т. (а.) Султан + Кул.

Султанзада — тат. (а.-п.) Султан + Зада.

Султанмахмут — тат. (а.) Султан + Махмуд.

Султанмурат— тат. (а.) Султан + Мурад.

Султанмухаммет — тат. (а.) Султан + Мухаммад.

Султаннаби — тат. (а.) Султан + Наби.

Султаннур — тат. (а.) Султан + Hyp.

Султансалим — тат. (а.) Султан + Салим.

Султантимер — тат. (а.-т.) Султан + Тимер.

Султанхабиб— тат. (а.) Султан + Хабиб.

Султанхаким — тат. (а.) Султан + Хаким.

Султанхалил — тат. (а.) Султан + Халил.

Султанхалит — тат. (а.) Султан + Халид.

Султанхусайн — тат. (а.) Султан + Хусайн.

Султаншах— тат. (а.-п.) Султан + Шах.

Султаншейх— тат. (а.) Султан + Шайх.

Султанъяр — тат. (а.-п.) Султан + Йар.

Султанъясави — тат. (а.-т.) Султан + Ясави.

Султон — тадж. узб. (а.) Султан.

Султоншо — тадж. (а.-п.) Султан + Шах.

Сулу (Сылу) — т. КСИ «красивый, стройный, статный».

Сулубай — тат. (т.) Сулу + Бай, «стройный, статный,

красивый бай (юноша)».

Сулуджан — тат. (т.-п.) Сулу + Джан.

Сулукай — тат. (т.) уменьш. ф. от Сулу.

Сулу хан — тат. (т.) Сулу + Хан.

Сулнаргул — тат. (т.) «ловчий, охотник».

Сулнарчи — тат. (т.) «охотник».

Сун'ат Аллах (Сунатуллсис) — а. «творение Аллаха».

Сунгали — тат. (т.-а.) Сун (умный) + 'Али.

Сунгатулла — тат. (а.) Сун'ат Аллах.

Суникай — тат. (т.) «умница, умничка».

Сункар (Сункур) —т. «сокол».

Сунмас — тат. «негасимый, вечный».

Сунни — тат. (а.) 1. «соответствующий обычаям»;

2.«соблюдающий традиции Пророка Мухаммада; 3. «суннит»

(последователь суннитского направления ислама).

Сурайа — а. Плеяды (созвездие).

Суранбай — тат. (т.) «бай (ребенок), выпрошенный у Бога».

Сурапкул—тат. (т.) «раб (ребенок), выпрошенный [у Бога]».

Суроб—тадж. (п.) Сухраб.

Сурур — а. «радость, отрада».

Сурх—п. «красный».

Сурхаб—и. «рубин».

Сурхак— п. уменып. ф. от Сурх.

Су cap — тат. «бобр».

Сусланбек — тат. Суслан (копна) + Бек.

Сууд — а. «счастье».

Суфи— п. (а.) «суфий; благочестивый, набожный».

Суфиахмет — тат. (а.) Суфи + Ахмад.

Суфияр — тат. (а.-п.) Суфи + Йар.

Суфйан — а. «порыв, дуновение ветра»; Суфйан Саври

(ок. 714-778) — праведник и религиозный ученый.

Сухайб— а. «с рыжими волосами или краснолицый»; Сухайб б.

Синан ар-Руми

— один из сподвижников Пророка

Мухаммада

Сухайл — а. звезда Канопус.

Сухбат — а. «общение, связь, дружба, беседа».

Сухбатулла — а. Сухбат + Аллах.

Сухраб— н.-п. Сурхаб.

Сухроб—тадж. (п.) Сухраб.

Суюк — т. КСИ «любимый ребенок».

Суюкбай — тат. Суюк + Бай. Ср. Байсуюк.

Суюкбай — тат.-п. Суюк + Джан.

Суюлим — тат. «любимый мой».

Суюлиш — тат. «любимый [ребенок]».

Суюм — т. КСИ 1. «радость»; 2. «любимый».

Суюмбай — т. Суюм + Бай.

Суюмбек — тат. (т.) Суюм + Бек.

Суюмгул — тат. (т.) Суюм + Кул.

Суюмдук — тат. (т.) «большая общая радость».

Суюнуч — тат. (т.) КСИ «радость, радостная весть».

Суюнучгали — тат. (т.-а.) Суюнуч + 'Али.