Жуіраваць — атрымліваць асалоду, праводзіць прыемна час.
Забаставаць — у картачнай гульні ў банк перастаць павялічваць стаўку.
«Законы асуджаюць» — пачатковыя словы песні маладога чалавека З аповесці «Востраў Барнгольм» пісьменніка і гісторыка Н. М. Карамзіна (1766—1826).
Інкогніта — тайна, хаваючыся пад чужым іменем.
Іаан Масон (1705—1763) — англійскі духоўны пісьменнік, кнігі якога карысталіся вялікай папулярнасцю ў XVIII і ў пачатку XIX стагоддзя.
Iяхім — вядомы ў трыццатых гадах XIX стагоддзя пецербургскі карэтнік. Кавалерыя — ордэнская лента, якую насілі цераз плячо; ленты былі прысвоены ордэнам 1-й ступені.
Калежскі асэсар — цывільны чын 8-га класа.
Канфузія (ад франц. confusion — непарадак, блытаніна, збянтэжанасць) — скандал, няёмкае становішча.
Картуз — мяшэчак з тоўстай паперы.
Квартальны — паліцэйскі наглядчык, у веданні якога знаходзіўся пэўны квартал горада.
Кіятр — няправільна вымаўляемае слова «тэатр».
Лабардан — свежапрасоленая траска.
Ліўрэя — форменная вопратка слуг у панскіх дамах.
«Маскоўскі Тэлеграф» — часопіс, які выходзіў з 1825 па 1834 год, быў забаронен за ліберальны напрамак.
«Маскоўскія Ведамасці» — газета, якую з 1756 года выдаваў Маскоўскі універсітэт.
Маветон (ад франц. mauvais ton — благі тон) — дрэнна выхаваны, які не ведае свецкіх паводзін.
Надворны саветнік — цывільны чын 7-га класа.
«Норма» — опера італьянскага кампазітара Беліні (1801 1835).
«О ты, что в горести напрасно на бога ропщешь, человек...» — пачатковыя словы адной з од М. В. Ламаносава.
Падарожная — да пабудовы чыгунак паездкі можна было рабіць на перакладных, гэта значыць на казённых конях, якія змякяліся на паштовых станцыях. Той, хто жадаў ехаць на перакладных. атрымліваў падарожную — дакумент, дзе ўказваліся яго чын, прозвішча, маршрут і г. д.
Партыкулярны — цывільны, няформенны, неслужбовы.
Пасаж — у дадзеным выпадку здарэнне.
Паштмейстар — начальнік паштовай канторы.
Прашпект—няправільна вымаўляемае слова «праспект».
Прагоны — плата за праезд на казённых конях.
Прыказ грамадскага дагляду — установа, якая ведала добрачыннымі справамі. Для павелічэння сродкаў прыказы грамадскага дагляду займаліся пазыковымі і ашчаднымі аперацыямі.
«Роберт Д’ябал» — опера кампазітара Мейербера (1791 — 1864).
Рэзанёр — чалавек, які любіць разважаць па ўсякаму выпадку.
Рэпрыманд (ад франц. réprimande — вымова) — дакор, нечаканая непрыемнасць, няўдача.
Саламон — цар Ізраільскі, які вызяачаўся, паводле біблейскага падання, незцычайнай мудрасцю.
Смірдзін — вядомы ў часы Гогаля пецербургскі выдавец і кніга-прадавец. Ён выдаваў часопіс «Бібліятэка для чытання», рэдактарам якога быў Сянкоўскі (барон Брамбеус). Артыкулы, апавяданні і аповесці, што паступалі ў рэдакцыю часопіса, Сянкоўскі часта да непазнавальнасці выпраўляў і перарабляў.
Сядзелец — прыказчык у краме.
Трактаваць — абыходзіцца.
Тытулярны саветнік — цывільны чын 9-га класа.
Уладзімір у пятліцы — цывільны ордэн святога Уладзіміра 3-й і 4-й ступені.
У эмпірэях — у вялікім шчасці, у раі.
Фельд’егер — дзяржаўны кур’ер.
Фрызавы шынель — шынель, пашыты з фрыза, таннага грубога сукна; такія шынялі насілі прыгонныя слугі, дробныя канцылярысты, наогул бедната.
Фрыштык (ням. Frühstük) — снеданне.
«Фрэгат «Надзея» — аповесць А. Бестужава-Марлінскага (1797—1837).
Цыцэрон (106 — 43 гады да нашай эры — славуты старажытна-рымскі аратар і пісьменнік.
Часны дом — памяшканне для арыштантаў пры паліцэйскай часці.
Часны прыстаў — у горадзе начальнік паліцэйскай часці.
Шантрэт — няправільна вымаўляемае слова «шатэн».
Штандарт — імператарскі сцяг, сцяг у кавалерыі.
Штос — азартная картачная гульня.
Шчукін двор — адзін з пецербургскіх рынкаў.
Эштафета (ад франц. estafette)—эстафета, перасылка пошты, паведамленне з нарочным.
«Юрый Міласлаўскі» — гістарычны раман М. Загоскіна (1789 — 1852). У трыццатых гадах мінулага стагоддзя дрэнныя пісьменнікі прысвойвалі сваім «творам» назвы раманаў Загоскіна, аповесцей Бестужава-Марлінскага і іншых пісьменнікаў, якія карысталіся поспехам.