Карл І (1600–1649) – ангельскі кароль, панаванне якога скончылася Ангельскай рэвалюцыяй, калі каралю супрацьстаяў парламент на чале з генералам парламенцкай арміі Оліверам Кромвелем. Скончыў жыццё на эшафоце. Карл ІІ – яго старэйшы сын і спадкаемец, які ўзышоў на трон у 1660 у выніку Рэстаўрацыі.
«Гэтая змятая і бясформенная дыядэма калісьці вянчала галовы ўладных Сцюартаў…» – маецца на ўвазе карона ХІІІ ст., якая першапачаткова належала Эдуарду І. Мяркуецца, што пасля страты караля Карла І яе знішчылі. Існуе меркаванне, што згадка пра продаж кароны дому Масгрэйваў у канцы апавядання высмейвае продаж карабля «HMS Foudroyant», які належаў каралеўскаму флоту (гэтую тэму Дойл ужо закранаў у вершы 1892 году).
Райгецкія сквайры
Апавяданне было ўпершыню надрукаванае ў чэрвені 1893 году ў Strand Magazine.
«Падзеі вакол Нідэрландска-Суматранскай кампаніі…» – гэтая справа так і не была апісаная доктарам Ўотсанам.
«Холмс ляжыць хворы ў гатэлі “Дзюлонг”…» – калі ў Ліёне некалі і быў гатэль з такой назвай, сёння ад яго не засталося следу.
«…забралі ўсяго толькі томік няшчаснага Поўпава Гамэра…» – паэт Аляксандр Поўп (1688–1744) пераклаў на ангельскую мову «Іліяду» і «Адысею» Гамэра. Сярэднія і вышэйшыя класы Англіі зазвычай трымалі дома шматтомны збор перакладаў Поўпа, і красці адзін том з яго было бязглузда.
«…замест таго каб ламануць дзве суседнія хаткі…» – у каментарах да гэтага апавядання на сайце Стэнфардскага ўніверсітэта даследчыкі пішуць: «Дойл любіў крымінальны слэнг і прыпраўляў ім свае апавяданні пры любой магчымасці».
«Я заўсёды лічыў, што ў ягоным вар’яцтве ёсць метад…» – парафраз словаў Палонія з трагедыі Ўільяма Шэкспіра «Гамлет» (акт ІІ, сцэна 2). Пар.: «У гэтым вар’яцтве ёсць свая паслядоўнасць» (пераклад Ю. Гаўрука).
«…цудоўнага старога будынка ў стылі каралевы Анны з высечанай датай бітвы пры Мальплаке над перамычкай…» – вытанчаны і раскошны стыль каралевы Анны развіваўся ў Англіі ў перыяд кіравання названай каралевы (з 1702 да 1714), але гэта быў хутчэй стыль унутранага аздаблення, чым архітэктурны. «Стылем каралевы Анны» таксама называецца стыль пабудовы цагляных дамоў, што фармаваўся ў 1870-я гады, але паколькі Дойл згадвае «дату бітвы пры Мальплаке» (бітва пры Мальплаке адбылася ў 1709 годзе, падчас вайны за гішпанскую спадчыну), дом Канінгемаў мусіць быць пабудаваны ў стылі ангельскага барока, што панаваў у Англіі на той час.
«Яна выходзіла на пляцоўку насупраць больш пышнай лесвіцы, якая вяла з хола…» – у ангельскіх дамах звычайна было дзве лесвіцы: адна – парадная, для гаспадароў і іх гасцей, другая – «чорная», для прыслугі.
«У справе ён [рэвальвер] прыдасца…» – у часы Холмса дактыласкапія і балістыка былі не вельмі развітыя. Рэвальвер мог «прыдацца», каб высветліць, ці з яго (альбо з любога іншага рэвальвера такога тыпу) была выпушчаная куля, але дакладная ідэнтыфікацыя была па-за магчымасцямі тагачаснай навукі.
Скурчаны чалавек
Апавяданне было ўпершыню надрукаванае ў ліпені 1893 году ў Strand Magazine.
«Аркадыя» – тытунёвая сумесь; у 1890 годзе Джэймс Мэцью Бары згадаў яе ў кнізе «Мая лэдзі Нікацін». Сумесь стварыў граф Крэйвен.
Одлэршат – горад у Хэмпшыры; паміж Олдэршатам і НордКэмпам размешчаны Олдэршацкі ваенны гарадок, заснаваны ў 1854 годзе, падчас Крымскай вайны, каралевай Вікторыяй і прынцам Альбертам.
«…Палкоўніка Каралеўскага манстэрскага палка…» – Каралеўскія манстэрскія стралкі, ці Каралеўскі манстэрскі фузілёрны полк – рэгулярны пяхотны полк брытанскай арміі. Сфармаваны ў Ірландыі (Манстэр – ірландская правінцыя) у 1881 годзе ў выніку аб’яднання двух палкоў былой Ост-Індскай кампаніі, гісторыя якіх сягае 1652 году. Фузілёры – у XVII стагоддзі пяхотныя салдаты французскага войска, узброеныя крамянёвымі ружжамі (фузеямі).
Крымская вайна (таксама Усходняя вайна) 1853–1856 гадоў – вайна паміж Расійскай імперыяй і кааліцыяй у складзе Брытанскай, Французскай, Асманскай імперыяў і Сардзінскага каралеўства. Найбольшага напружання дасягнула ў Крыме.