– Tak, zamiast tego – przerwał jej Laskolnyk. – Jeńcy mówili o jasnowłosej niewolnicy, która od kilku lat nie odstępowała Yawenyra na krok. Pokazałem jednemu z nich naszego gościa – wskazał Laiwę – i zapytał od razu, czy schwytaliśmy też Yawenyra. Był przekonany, że obie są tą samą osobą. Ktoś zadał sobie trud, by ta wyżyna spłynęła krwią, by koczownicy wyrżnęli tu Wozaków, a Wozacy koczowników. Nim Ojciec Wojny by z nimi skończył, sto, może dwieście tysięcy ludzi karmiłoby kruki. Więc zamiast tego jej matka – zaakcentował ostatnie słowo – robi tak, by inni sami oszczędzili jej kłopotów. Po co? Po co jej spustoszona Wyżyna Lytherańska i na wpół wyludnione Stepy?
„Hrabianka” opuściła głowę.
– Nie wiem. Myśli matki są dla mnie zakryte.
– Dla mnie na razie też. – Kha-dar uśmiechnął się drapieżnie. – Ale nie dołożę do tego swojej ręki. I dlatego, Sarden, nie ruszymy na Stepy przeciw Se-kohlandczykom. Nie zamienię ich w krwawe pobojowisko. Co więcej, wkrótce, gdy tylko reszta Verdanno zjedzie na Wyżynę i się umocni, a Dyrnih odbierze hołd od większości przygranicznych plemion i stworzy to swoje księstewko, wyślę posłów do Yawenyra z propozycją rozejmu.
Kocimiętka chrząknął.
– Nie zgodzi się.
– Może nie. Ale po takiej klęsce Ojciec Pokoju zacznie odzyskiwać wpływy. A perspektywa tego, że Meekhan wesprze Wozaków, Dyrniha i Amanewe Czerwonego całą swoją potęgą, na pewno przemówi też do wyobraźni innym wodzom.
– To nie na moją głowę, kha-dar.
– Ależ tak, poruczniku. – Laskolnyk użył starego stopnia Kocimiętki, a ten odruchowo zasalutował. – Bo nim nadejdzie lato, musimy zaprowadzić tu porządek.
– A potem co, kha-dar? Mrok?
– A pojedziesz tam ze mną? Dobrze. – Uśmiech Laskolnyka poszerzył się. – Lecz nie. Coś się dzieje i na Północy, i na Południu. Więc potem pojedziemy nad morze, przepłyniemy je i wylądujemy na Małych Stepach. Mam tam kilku przyjaciół jeszcze z czasów wojny. Za Małymi Stepami są góry, a za nimi pustynia. Chcę się tam rozejrzeć. Coś jeszcze, Sarden?
Kocimiętka opuścił głowę, a gdy ją uniósł, minę miał dziwną.
– Znajdziemy ich? Tych, którzy zabijają nowo narodzone dzieci, żeby zrobić z nich broń? – zapytał cicho.
– Na pewno będziemy szukać. Jeśli to wszystko, możesz odejść, poruczniku. Zbierz resztę, później wydam rozkazy. Wy zostańcie – zwrócił się do dziewczyn. – Mam dla was wieści.
Gdy Kocimiętka opuścił namiot, Laskolnyk zmierzył je wzrokiem.
– Godzinę temu trafił tu szczurzy posłaniec z listami. Jeden adresowano osobiście do mnie, jako do waszego kha-dara. Niejaka Besara pisze, że bardzo chciałaby się z wami spotkać, żeby zapytać, czego nie zrozumiałyście z jej lekcji o obowiązkach, rozsądku i – jak to ładnie ujęła – „niezachowywaniu się jak kurczak z odcięta głową”.
Wymieniły spojrzenia. Laskolnyk kontynuował:
– No. Nareszcie wyglądacie na przestraszone. I dobrze. Wreszcie wiem, jaką groźbą zmusić was do słuchania rozkazów. Naprawdę jest taka straszna, jak mówią?
– Gorzej, kha-dar. Gorzej. Co teraz?
Potarł policzek, nagle wyglądając na potwornie zmęczonego.
– Sprzątamy. A potem pojedziemy sprzątać gdzie indziej. Będziecie ze mną?
– Oczywiście, kha-dar – mruknęła Kailean.
– Oczywiście – dodała Daghena. – Sprzątanie całego świata to lepsze niż spotkanie z pewną służącą.
INDEKS
Ważniejsi bogowie, postacie,
miejsca i pojęcia
Panteon
Baelta’Mathran – pramatka bogów
Reagwyr – Pan Bitew
Setren Byk
Laal Szarowłosa
Dress – Pani Wiatrów
Kan’na
Vennisa od Włóczni
Agar Czerwony
Kay’ll – córka Reagwyra, zginęła w czasie Wojen Bogów
Eyfra – Pani Przeznaczenia, Pani Losu
Anday’ya – Pani Lodu
Maycha – Pani Wojny
Galleg – Pan Burz
Ganr i Aelurdi – Bliźnięta Mórz
Imperium
Osoby
Szósta Kompania, m.in.:
Kenneth-lyw-Darawyt, Varhenn Velergorf, Andan-key-Treffer, Bergh Maws, Cerwes Fenl, Versen-hon-Lawons, Omne Wenk, Fenlo Nur, Azger Laweghz, Bland, Tenh-kea-Dynsah, Malawe Gryncel, Kaher Venk, Lanwe, Alenth Fansoh, Sewres, Patyk, Wilk, Bryhle, Pazur, Szpak.
Zedyr – przewodnik psów (samiec alfa)
Kenwa – jeden z psów kompanii
Armia:
Kawer Monel – generał – dowódca Regimentu Wschodniego tworzonego przez Pierwszy, Dziewiąty i Dwudziesty Szósty Pułk Górskiej Straży – tzw. Bękarty Czarnego
Alenth Fansoh – zaginiony dziesiętnik Trzeciej Dziesiątki Ósmej Kompanii Jedenastego Pułku Górskiej Straży
Salenw-leh-Mohenn – porucznik – dowódca Ósmej Kompanii Jedenastego Pułku Górskiej Straży
Lenwan Omnel – młodszy pułkownik – Główny Kwatermistrz Regimentu Wschodniego
Gwenre Kohr – kapitan – Trzecia Kompania Pierwszego Pułku Górskiej Straży
porucznik Gewsun – oficer Kwatermistrzowstwa
Wywiad Wewnętrzny:
Ekkenhard – Szczur – pełniący obowiązki dowódcy Szczurzej Nory w Olekadach
Pani Beasara – Biała Róża Imperium
Semner-loa-Wajes – czarodziej, posłaniec Szczurów
Arystokracja:
Cywras-der-Maleg – hrabia
Euheria-der-Maleg – jego druga żona
Ewens, Aeryh i Ywron – synowie hrabiego
Laiwa-son-Baren – narzeczona Aeryha, drugiego syna
Sainha Gemhel – służąca Laiwy
Czaardan:
Genno Laskolnyk, Faylen, Niiar, Landeh, Sarden Waedronyk – Kocimiętka, Daghena, Lea, Veria, Janne Newaryw
Miejsca
Olekady – góry na północnym wschodzie Imperium
Wyżyna Lytherańska (Wielka Północna Wyżyna) – położona na wschód od Olekadów, ojczyzna Verdanno
Dolina Amersen – dolina w pobliżu zamku Kehloren
Law-Onee – prowincja
Kehloren – zamek
Klendoan – siedziba hrabiego
Verdanno (Wozacy)
Osoby
Kalevenhowie – przybrana rodzina Kailean
And’ewers – ojciec,
En’leyd
obozu New’harr
Synowie: Fen’doryn i Gen’doryn – bliźniaki, Der’eko, Ruk’hert, Det’mon, Eso’bar, Mer’danar
Córki: Ana’we, Nee’wa, Key’la
Inni Wozacy:
Emn’klewes Wergoreth –
Boutanu
obozu New’harr
Awe’aweroh Mantoru –
Lamerei
obozu New’harr
Has i Orne, Dem i Kaa – czarownicy
Gyr’konwes Damehort (Tyczka) – woźnica rydwanu
Ver’san – łucznik
Sel’harr, Mol’hress, Klw’mer, Gew’lant – załoga wozu bojowego
Pojęcia i terminy z języka Wozaków
Anaho’la, anaho
i
av’anaho –
mowa niska, mowa, wysoka mowa
En’leyd –
Oko Węża, dowódca obozu-karawany w czasie bitewnego marszu
Boutanu –
Twarda Skóra, dowódca obozu-karawany w czasie oblężenia
Lamerei –
Szybki Ząb, dowódca wszystkich rydwanów karawany