Σύντομα πολύ γνωστός είναι εγινές,
Έγινε όλους τούς άλλους είναι γνωστής.
Έγινε ακόμα πιο χαζή, έγινε ματαία,
Πίστευε ό ίδιος, τι είναι ιδιοφία.
Όλα αυτά δεν θα ήταν τόσο σημαντικός,
Αν τότε δεν εκλεγεί αυτό το άτομο προεδρός.
Vespere ratio de marxismus.
Iterum mirabile erat vespera illum,
Iterum ventus ferebat iucundum.
Cecidit iterum ad parcum coccinum solis,
Ab Oriente venerunt arcana quaedam tenebris.
Cum antemnis et domos effusus in crepusculum,
Ego mensam lucerna includitur, accepit librum.
Inscriptio videre in occulto liber vetus:
«Marx et Engels, tres volume conventus».
Ego aperuit codex, legere librum,
Et spe gaudentes; verborum horum.
De his singulis divina libris, –
Hoc est realis carmen de mentis.
Magna Marx, ut Apollo, aut Hermes,
Verba tua sunt sanitatem proprietates.
Illic es multus de dogmata falsum,
Sed unum verum schola tantum.
Sunt iustus repetita dogma omnes magistri mendaces,
Sed creans potest tantum de Marx magna imitatores.
Omnes mendaces clamare ovis as,
Sed marxist semper maneat tranquillitas.
A marxist non scire lacrimae et dolore,
Ipse antem omnia probat sine clamore.
Marxism est salus humanum animum,
Alia exercitia trahere eos ad infernum.
Verbum Marx illuminat humanitatis semitam,
Per spinis ducit ad meliorem et beatior vitam.
Ύμνος Ασκητική.
Για την αγία και απλότητα θεία,
Είσαι κάθε δίνεις την αληθεία.
Τα παλάτια ποιος χρειαζεταί,
Οι θησαυροί τα ομόλογα και;
Δεν χρειάζονται ρούχα καταραμενό,
Από την οποία σάρκα ζεσταθεί μονό.
Ακόμη και ενώ, όταν είναι χιονί,
Το περπάτημα γυμνός πρεπεί.
Ποιος χρειάζεται το φαγητό συνθετή
Όταν ένα νερό και απλό ψωμί;
Πολλά τρόφιμα κάνουν αδυναμούς
Άνθρωπος και τους αρρωστούς.
Μόνο η μεγάλη ασκητικής
Μπορεί να είναι εντελώς υγιής.
Απραξία σιγά-σιγά τον άνθρωπο σκοτωνεί,
Αλλά πραγματική ευδαιμονία δεν παρεχεί.
Σε θάνατο ασθενοφόρο και την ασθενειά
Προκαλεί τη λαιμαργία και την τεμπελιά.
Τεμπελιά – η μητέρα όλων των ατελειών,
Και το έργο – ο εχθρός όλους γνωστών.