- Спреман сам на све, госпођо!
ДевоЌка вођа пирата Ќе наредила:
- ПеваЌ нешто!
єим Хавкинс климну главом.
- Са великим задово ством, одлично!
Капетан девоЌке Ќе додао:
- Само песма треба да буде дуга и при том треба да се игра!
Дечак роб Ќе во но рекао:
- Волим да плешем - покрет Ќе живот!
И младо, миши·аво дете почело Ќе да игра и скаче као маЌмун. А у исто време веома Ќе лепо и са великом енергиЌом, кипти од ентузиЌазма да пева;
Узалуд су богати залупили вратима,
Уосталом, пут Ќе наређен до прага за сироти®у!
Ту, у кавезу под к учем, пери се досађуЌе,
Она жели да ЌоЌ витез помогне!
И отишао сам као дечак код пирата,
Да се поклони достоЌанственику да не биЌе!
Сада Ќе време отплате за све похлепне,
Ловац се у игри претворио у храну!
И велики су моЌи момци снаге,
Кад у рукама мача почех да се вртим!
Посла·у зле неприЌате е да се досађуЌу у гробове,
Месец на небу сЌаЌи бакар!
Храброст жестоко кипи у срцу,
Зелени дечак из кабине Ќе спреман за укрцава®е!
Прешао сам са официром на мачевима,
Улази у битку у див ем, насилном бесу!
Противник Ќе висок, као бик из тезге,
Он хо·е да сатре див у масу!
Али млади· се бори достоЌанствено,
Оштрица плете невид иву нит!
Ево искора - пробили су стомак,
Насилник Ќе завиЌао, испустио мач!
Живео Ќе у пространству и ниЌе познавао бол,
Сада Ќе изгубио своЌе ко®ске мо·и!
МоЌ први укрцаЌ Ќе био тако успешан
Прегршт злата ти се слива у ¤еп!
А ми пирати певамо песме
Деле·и у борби дуван добиЌен у част!
Наравно да сутра може бити горе
Пушке фрегате и крстарице начичкане!
Поша и ме да скачем бос кроз локве,
Крв у коЌу Ќе пролио неприЌате ски зликовац!
Прави дечак, нема антене,
Али у борби за попуст ивост нема колибе!
Колу Ќе суђено да умре у боЌи година,
То Ќе доброво на одлука!
Док Ќе певао, Џим Хокинс Ќе стално скакао и савиЌао леђа. Његови изваЌани миши·и дивно су се котр али испод ®егове преплануле коже боЌе чоколаде. И босе, дети®асте ноге заиграле у пуноЌ хармоници.
А девоЌке су, б еснувши голим, снажним ногама, с времена на време пуцале на фрегату из малог, али изненађуЌу·е далекометног топа. И оборили су британске официре с ногу. И направили су ма®у штету.
Али Ќезгро Ќе узело и срушило надувани шешир капетана фрегате. Он Ќе у бесу наредио да испали рафал. Иако Ќе уда еност била превелика, а Ќезгра нису стигла. А енглески брод, тривиЌално узео и замаглио, црни, гризу·и, отровни дим. И морнари су почели да киЌаЌу и падаЌу на палубу.
ДевоЌка капетан гусарског брода приметила Ќе:
- Добро смо то урадили! Могли бисмо, и ухватити, ово Ќе фрегата, али за нас Ќе само терет!
Црвено обоЌена чамац Ќе предложила, прелазе·и ивицом руке преко грла:
- Можда га само потопимо?
ДевоЌка-капетан се успротиви, утито лупкаЌу·и босом, миши·авом ногом:
- Не! Не можете убиЌати уде, чак и ако су воЌници без посебне потребе. Бо е да само одемо и наставимо своЌу смелу п ачку!