OPKOMST EN INstorting van rijken-1
BOEK EEN
ARMAGEDDON VAN LUCIFER!
Invoering
Dit werk opent een nieuwe reeks werken: onder de algemene titel "The Rise and Fall of Empires". De nieuwste sciencefictionroman, geschreven in het genre van een superactiefilm, die het onderwerp onthult van de toekomstige relaties van mensen met vertegenwoordigers van andere beschavingen. Wat wacht er op een ontmoeting met buitenaardse wezens: vrede, vriendschap, sterrenbroederschap of genadeloze ruimteoorlogen.
ANNOTATIE
Nabije toekomst...
Planeet Aarde heeft een verschrikkelijke invasie ondergaan. Het monsterlijke Stalzan-rijk ontketende zijn overweldigende kracht op de fragiele blauwe bal, en de zware ketenen van slavernij leken de hele mensheid voor altijd te ketenen. Maar de partizanenbeweging zal, ondanks de totale terreur, de wapens niet neerleggen. De nieuwe hoop op verzet was Leo Eraskandar, en een kleine groep mensen die in zichzelf paranormale vermogens ontwikkelden. De uitdaging voor kosmische tirannie is uitgevaardigd. De weg naar de overwinning is moeilijk en lang. De Stalzans hebben een gemeenschappelijke oorsprong met de mens en zijn veel verder gegaan dan hun wetenschappelijke en technologische ontwikkeling, doordat ze met behulp van veroveringen een imperium hebben gecreëerd waarvan de omvang moeilijk voor te stellen is. Ze hebben ook een speciale strijdmacht met bovennatuurlijke krachten. Er zijn vele andere, niet minder bloeddorstige rijken van buitenaardse wezens, fysiologisch vreemd aan mensen. Een grootschalige ruimteoorlog begint, binnen Stelzanath heft de vijfde colonne het hoofd op. Capricious Pallas geeft de mensheid een kans, en Eraskandar en zijn vrienden de mogelijkheid om toegang te krijgen tot bijna Almacht. Maar om de prijs te winnen, moet je gaan: duizenden sterrenstelsels, parallelle universums bezoeken, honderden moeilijke taken oplossen.
PROLOOG
Wanneer zo'n ontelbare armada nadert, is het verschrikkelijk, van ver leek het alsof er een veelkleurige, sprankelende nevel kroop. Bovendien is elke vonk een demon die wordt veroorzaakt door de magie van een necromancer-tovenaar. Meer dan twaalf en een half miljoen militaire ruimtevaartuigen van de belangrijkste klassen, en een eindeloze kleine "muggenkuil", rekening houdend met de af en toe aankomende versterkingen, naderde het aantal de tweehonderd miljoen. Het front strekte zich een paar parsecs uit, op zo'n schaal dat zelfs de vlaggenschip-ultraslagschepen eruitzien als een zandkorrel in de Sahara.
Een algemene strijd nadert: Stalzanat neemt het op tegen de veelzijdige "Coalition of Salvation", die besloot in plaats van de constante tactiek van een eeuwig late verdediging, om de vloot van een wrede agressor zelf aan te vallen. Er zijn hier zoveel schepen, verbazingwekkend, hoewel ze in de meeste gevallen alleen de variëteit verstoren om effectief te vechten. Nou, bijvoorbeeld een ruimteschip in de vorm van een klavecimbel of met lange snuiten in plaats van harpsnaren, of zelfs een contrabas met een tankkoepel uit de Tweede Wereldoorlog. Dit kan en zal indruk maken op bangeriken, maar het veroorzaakt eerder gelach dan angst.
Hun tegenstanders zijn een rijk dat beweert een universele macht te zijn. Groot Stalzanat, waar alles in dienst staat van oorlog, de belangrijkste slogan is efficiëntie en opportuniteit. In tegenstelling tot de coalitie verschillen Stalzan-ruimteschepen alleen in grootte. En de vorm is bijna hetzelfde - zeer roofzuchtig van uiterlijk, diepzeevissen. Misschien met één uitzondering: grijpers die eruitzien als dikke dolken die zich onderscheiden door staal.
De sterren in dit deel van de kosmos zijn niet te dicht verspreid over de hemel, maar ze zijn kleurrijk en eigenaardig in hun lichtbereik. Om de een of andere reden is er bij het kijken naar deze armaturen een droevig gevoel, alsof je in de ogen van engelen kijkt, dat ze de levende wezens van het universum veroordelen voor hun verachtelijke, echt wilde gedrag.
Het leger van Stelzanath had geen haast om elkaar te ontmoeten, alleen afzonderlijke mobiele eenheden, snel, gebruikmakend van hun superieure snelheid, vielen de vijand aan, brachten schade toe en trokken zich terug. Als reactie daarop probeerden ze hen te treffen met spervuur, maar de meer wendbare en perfecte verdedigingsstalzanen handelden veel efficiënter. Ontplofte alsof ze ontploft waren, mijnen die klein leken op kosmische schaal - kruisers en torpedobootjagers. Maar hier was het mogelijk om te dumpen en groot wild. Een van de enorme slagschepen van de coalitie werd geraakt, het rookte dik, vervormde en er brak paniek uit aan boord van het gigantische ruimteschip als een brand in een droog bos.
Buitenaardse wezens, zoals springmuizen, alleen met klauwen in plaats van een staart, verspreiden zich in angst, terwijl ze krijsen en hartverscheurend stuiteren. Er worden kleinere soorten tussen geserveerd, die eruit zien als hybriden van beren en eenden. Snavels van wilde horror zijn krom, er zijn scheuren te horen, veren vliegen uit elkaar, hier lichten op. Hier is een van de bereneenden die ondersteboven is gekeerd en zijn kop in een vuurbuis wikkelt. Daar was het precies in de keel en het schuim sloeg op, haar maag ging onmiddellijk open en het karkas van de vogel barstte open, bloed spetterend met de overblijfselen van het uitgaande kind van vlees.
De jerboa's vestigen zich en streven naar reddingsmodules, maar het lijkt erop dat het systeem dat een spookachtige hoop op overleving geeft hopeloos beschadigd is. Hun algemene Ta-ka-ta laat een hysterisch gepiep horen:
- O goden van het vierkant van de universele cirkel, door ....
Het was niet mogelijk om te finishen, de supervlam bedekte zijn ongelukkige excellentie. Het vlees van een intelligent knaagdier brokkelde af tot elementaire deeltjes.
Het slagschip brandde af, waarbij luchtbellen werden uitgestoten die in het vacuüm werden overgebracht, en explodeerde toen, zich in vele fragmenten verspreidend.
Hypermarshal Stelzanath Big Cudgel bestelde:
- Beweeg achthonderdvijftigduizend superfregatten vooruit, evenals steile grijpers. Laten we op vijandelijke ruggen rijden.
De fregatten probeerden de formatie te behouden en gingen in aparte rijen staan. Raketkruisers en grijpers vormden samen met jagers een soort fijnmazig netwerk. Aanvankelijk probeerden ze de vijand op grote afstand te bombarderen met een wapen dat niet langer nieuw is in het universum, maar uiterst destructief: thermoquark-raketten. Net als de bokstactiek van een grote puncher, gooi een lange linkerprik en houd je partner op afstand. De coalitieschepen trokken zich terug, de achterhoede van de ruimteschepen stormde naar voren en probeerde op tijd door te breken naar het slagveld. Gebruikmakend van hun voordeel in organisatie en manoeuvreerbaarheid, hakten de Stalzans in op de lossere formatie van de troepen die hen tegenstonden als een dolk. Onder de aliens die probeerden vooruit te komen, namen de verliezen toe.